Η ανθρώπινη ύπαρξη ανέκαθεν αποτελούσε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον μα και πολύπλοκο αντικείμενο μελέτης, όχι μόνο για την ιατρική και τις βιολογικές επιστήμες, αλλά και για επιστήμες όπως η κοινωνιολογία και η ψυχολογία.

Η θεωρία του δυϊσμού.

Σύμφωνα με την αρχή του δυϊσμού, η οποία διατυπώθηκε από τον Καρτέσιο, ο κόσμος μπορεί να εξηγηθεί βάσει δύο αντιφατικών μηχανισμών: της ύλης και του πνεύματος. Συγκεκριμένα, μία ανθρώπινη ύπαρξη αποτελείται από ύλη, δηλαδή από σώμα, αλλά και από πνεύμα, δηλαδή από ψυχή και νου. «Σκέφτομαι, άρα υπάρχω», είχε δηλώσει αρχικά ο Καρτέσιος. Κατά πόσο, όμως, είναι εφικτό να διαχωριστούν πλήρως το σώμα (υλικό μέρος) από την ψυχή ή τον νου (πνευματικό μέρος); Υπάρχω, διότι έχω τη δυνατότητα να σκέφτομαι. Ωστόσο, ίσως να ήμουν σε θέση να κάνω σκέψεις, ακόμη και στην περίπτωση που δεν είχα σώμα. Επιπρόσθετα, αν το σώμα μου υπήρχε, αλλά δεν είχα την ικανότητα να σκεφτώ, τίποτα από όλα αυτά δεν θα ήταν εις γνώση μου. Συνεπώς, το υλικό κομμάτι -σώμα- και το πνευματικό κομμάτι -νους, ψυχή- ενός ανθρώπου, ίσως να αποτελούν όντως δύο τελείως διαφορετικές καταστάσεις ύπαρξης, οι οποίες μπορούν να διακριθούν πλήρως.

Πώς μπορούν να συσχετιστούν η ύλη και το πνεύμα;

Η μεγαλύτερη δυσκολία στην αναζήτηση συσχετίσεων ανάμεσα στο σώμα και τον νου, έγκειται στο γεγονός ότι το σώμα, ως υλικό κομμάτι της ανθρώπινης ύπαρξης, είναι ορατό, καταλαμβάνει χώρο και επομένως μπορεί να εντοπιστεί. Αντίθετα, ο νους ή η ψυχή, ως πνευματικό κομμάτι, δεν έχει καμία υλική υπόσταση. Στην προσπάθειά του να δώσει μία απάντηση σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο ο νους θα μπορούσε να συνδέεται με το σώμα, ο Καρτέσιος οδηγήθηκε στο συμπέρασμα ότι η αλληλεπίδραση των δύο μερών, τουλάχιστον με φυσική διαδικασία, είναι αδύνατη. Αυτό οδήγησε μετέπειτα στον παραλληλισμό της ύπαρξης του ανθρώπου με «φάντασμα σε μηχανή», παρομοιάζοντας την ψυχή και τον νου με φάντασμα και το σώμα με μηχανή. Ο νους, λοιπόν, ελέγχει το σώμα, με τον ίδιο τρόπο που ελέγχει το φάντασμα τη μηχανή.

wellbuiltstyle.com

Προεκτάσεις της δυϊστικής θεωρίας.

Σύμφωνα με πολλούς υποστηρικτές της αρχής του δυϊσμού, οι λέξεις που χρησιμοποιούμε όταν αναφερόμαστε σε υλικά π.χ. αντικείμενα, δεν είναι ίδιες σε σχέση με τις λέξεις με τις οποίες θα περιγράψουμε κάτι που δεν έχει υλική βάση π.χ. σκέψη, επιθυμία, συναίσθημα. Συγκεκριμένα, όταν αναφερόμαστε σε υλικά, η γλώσσα που χρησιμοποιούμε αφορά κυρίως στον εντοπισμό αντικειμένων ή στον συσχετισμό μεταξύ τους, μέσα σε μία περιοχή ή έναν χώρο. Δεδομένου όμως ότι οι σκέψεις και τα συναισθήματα δεν έχουν υλική υπόσταση, ούτε μπορούν να εντοπιστούν στον χώρο, η γλώσσα που χρησιμοποιείται για την περιγραφή τους διαφέρει κατά πολύ συγκριτικά με τη γλώσσα των υλικών.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τη δυϊστική αντίληψη της πραγματικότητας που διέπει τον κόσμο, η ύλη και το πνεύμα αποτελούν δύο έννοιες που είναι αδύνατο να αναχθούν η μία στην άλλη.

Πηγές:
1) «Μικρή Ιστορία της Επιστήμης», William Bynum, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ
2) www.mixanitouxronou.gr

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: emergency-live.com