Ζωή σε λόγου μας …

Φίλε / Φίλη μου πρώτα θα σε κλάψω και ύστερα θα σε γράψω.

Κρατάω ένα άσπρο μαντήλι και ρίχνω για φινάλε ένα τελευταίο, μαύρο δάκρυ για σένα. Μετά σε αποχαιρετώ, γιατί πλέον αποτελείς ένα διαγραμμένο κομμάτι της καρδίας μου.

Τι εννοείς τι λέω; Αυτό που κατάλαβες λέω, τι περίμενες δηλαδή να σου στρώσω κόκκινο χαλί ή να σου ανοίξω σαμπάνιες.  Σήμερα δέχομαι λόγια παρηγοριάς και συμπαράστασης για το χαμό ενός σπουδαίου και αξιόλογου φίλου / φίλης. Α! Ξέχασα και το καλύτερο σου έψησα και κόλλυβα, κάθε κόκκος σιταριού συμβολίζει και μια κοινή μας τρέλα . Σήμερα και επίσημα σε έθαψα και πνευματικά και ψυχικά.

Για να μην διερωτάσαι ως προς τι όλα αυτά τα μακάβρια, άσε με να σου πω 2-3 κουβεντούλες σταράτα και ίσα όπως συνηθίζω πάντα να κάνω εγώ, εκτός αν ξέχασες και αυτό το στοιχείο του χαρακτήρα μου. Θα μου πεις εδώ πλέον ξεχνάς να εμφανιστείς στις συναντήσεις μας και στη συνέχεια με βομβαρδίζεις με δικαιολογίες της πλάκας  ή ξεχνάς να σηκώσεις το ρημάδι το τηλέφωνο να μου πεις  ένα «Χρόνια Πολλά» όταν γιορτάζω. Τα χούγια μου θα θυμάσαι;  Για να μην μακρηγορώ και σπαταλώ τον πολύτιμο χρόνο σου, θα σου πω τώρα αμέσως τι σκέφτομαι.

Έκανες σχέση, ερωτεύτηκες το καταλάβαμε – εμείς, κάτι γιαγιάδες στην Αυστραλία και κάποιοι εξωγήινοι στον Άρη-.

Ναι, τα stories και οι φωτογραφίες που ανέβασες ήταν τόσα πολλά που το σήμα έφτασε και σε άλλο πλανήτη και μπράβο και μαγκιά σου δηλαδή, ΟΜΩΣ  δεν νομίζεις ότι το παράκανες με τα μέλια; Μας έχεις ξεγράψει χωρίς ενδοιασμό εμάς που σταθήκαμε δίπλα σου όποτε μας χρειάστηκες, που μόνο που σε ακούγαμε άρρωστο στο τηλέφωνο, τρέχαμε κοντά σου να σου κάνουμε παρέα και να σου δώσουμε τα φάρμακα σου, που όταν έβαζες στο μάτι κάποιον/α φέρναμε τ’ ανάποδα για να μπορέσετε να μιλήσετε, που κάναμε διαγωνισμούς με σφηνάκια και καταλήγαμε στα σπίτια μας με τις μαμάδες μας να μας τα ψάλλουν. 

Όταν αναπτύσσεις μια σχέση με κάποιον δεν χάνεται ο κόσμος γύρω σου, αν θυμάσαι- αν και με την πλύση εγκεφάλου αμφιβάλλω – ο κόσμος υπήρχε και πριν από αυτόν/αυτήν η γη γυρνούσε και τότε. Δεν μπορείς έτσι απλά να παίρνεις ένα σφουγγάρι και να τα διαγράφεις όλα – είναι κρίμα και άδικο.

Στο κάτω – κάτω κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός και έρχεται στην ζωή σου να υπηρετήσει ένα διαφορετικό ρόλο. Υπάρχει τρόπος να μοιράζεις τον χρόνο σου ανάμεσα στους ανθρώπους που αγαπάς – δεν είναι δα και καμιά επιστήμη-  απαιτεί απλώς προγραμματισμό και πάνω από όλα θέληση, μα φοβάμαι πως αυτή την έχασες εδώ και καιρό.

Η σχέση στα αρχικά στάδια είναι μια δίνη, εσύ όμως έχεις το πάνω χέρι και δική σου δουλειά είναι να μην σε ρουφήξει και να σε εγκλωβίσει μια για πάντα. Από ότι φαίνεται εσύ δεν κατάφερες φίλε μου να την προσπεράσεις και γι’ αυτό εγώ σήμερα σε απομακρύνω οριστικώς από την ζωή μου, δεν επιθυμώ άλλωστε να ευτελίσω τα τόσα ωραία που περάσαμε μέχρι σήμερα σε ανούσιους διάλογους και ξεκατίνιασμα.

Σε αποχαιρετώ λοιπόν και σου στέλνω όλη μου τη θετική ενέργεια για να μπορέσεις κάποια μέρα να σταθείς στα πόδια σου.

Δεν θέλω να’ μαι γρουσούζα όμως ξέρω πως η σχέση αυτή δεν θα κρατήσει – το διαισθάνομαι- . Εκείνη τη μέρα που θα συνειδητοποιήσεις τι έγινε, εύχομαι πραγματικά να βρεις ανθρώπους να σταθούν δίπλα σου και να σε στηρίξουν.  Εγώ όσο και αν  πληγώνομαι δεν μπορώ να σε δεχθώ πίσω και να παριστάνω ότι όλα  είναι όπως παλιά  δεν είναι στο χαρακτήρα μου να προσποιούμαι. Μεταξύ μας χλωμό το βλέπω και κάποιος άλλος από την παρέα να σου ανοίξει τις αγκάλες. Όταν το γυαλί ραγίσει δεν ξανακολλάει αυτό πιστεύω εγώ και το ξέρεις πως πάντα ήμουν αδιάλλακτη.

Αντίο και καλή τύχη!!

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com