Ένα ταξίδι στον χρόνο θα είχε τόση σημασία. Φανταστείτε να μπορούσατε να πάτε πίσω στο χρόνο και να δείτε κάτι που θα θέλατε να ήσασταν μπροστά την ώρα που συνέβαινε. Την πτώση του τοίχους του Βερολίνου. Τη συναυλία των Queens στο Webley stadium. Το «The shot» του Michael Jordan. Πολλές στιγμές που για κάποιον που τις έζησε έμειναν χαραγμένες στην μνήμη του μέχρι το τέλος της ζωής του. Στο παρελθόν κρύβεται και ένας άλλος σου εαυτός. Ο πιο νέος, ο πιο άπειρος στην ζωή. Θα είχες και την ευκαιρία αν ήθελες να μιλήσεις και στον νεότερο εαυτό σου. Αλήθεια τι θα του έλεγες;

Αν μπορούσα να ταξιδέψω στο χρόνο θα έβρισκα εκείνο τον μικρό, που ήταν κλεισμένος στο καβούκι του, θα χτυπούσα και θα έλεγα η ζωή είναι εδώ έξω ρε! Με το να κρύβεσαι μέσα στην σιγουριά της ασφάλειας σου, δε θα προχωρήσεις πολύ μπροστά. Στον κόσμο δεν ήρθαμε για να κρυβόμαστε αλλά για να τον εμπλουτίζουμε. Αυτή είναι και η μαγεία της ανθρωπότητας, η διαφορετικότητα που κρύβει μέσα της.

doorposts.com

Αν μπορούσα να ταξιδέψω στο χρόνο θα έβρισκα εκείνο τον άνθρωπο που όποτε διαφωνούσε με κάτι, βύθιζε βαθιά μέσα του την γνώμη του. Απλά και μόνο για να μην πληγώσει κανένα. Η γνώμη μας είναι η ταυτότητα μας και μέσα από τα χρόνια τροποποιείται, αλλάζει. Η γνώμη μας είναι η δύναμη μας. Λάθος είναι να μην την τροποποιούμε και να μην τη διορθώνουμε. Λάθος είναι να μην την εκφράζουμε. Η έκφραση της σε οδηγεί είτε στο να διορθώσεις άλλους, είτε άλλοι να διορθώσουν εσένα. Και αν βρεθείς σε ένα υγιές περιβάλλον που εκφράζονται διαφορετικές απόψεις με δημοκρατικό τρόπο, θα καταλάβεις γιατί και οι διαφορετικές απόψεις είναι σημαντικές στο οικοδόμημα που ονομάζουμε κοινωνία.

Αν μπορούσα να ταξιδέψω στον χρόνο, θα έβρισκα εκείνο τον μικρό που νοιαζόταν για οτιδήποτε άλλο εκτός από τα πιο σημαντικά. Εκείνα που έχουμε και δεν εκτιμάμε. Την υγεία μας, την οικογένεια μας τους φίλους μας. Ακόμα και τα απλά πράγματα, όπως είναι μια νύχτα μπροστά στο τζάκι με μια κούπα ζεστό καφέ, μια κρύα νύχτα του χειμώνα. Γιατί στο τέλος τα θεμέλια της ζωής είναι η οικογένεια, οι φίλοι μας και η υγεία. Το κακό είναι ότι αργούμε να το αντιληφθούμε και όταν το κάνουμε είναι πλέον αργά. Πολύ αργά.

Αν μπορούσα να ταξιδέψω στον χρόνο, θα έπιανα τον εαυτό μου από τον ώμο, θα τον κοίταζα στα μάτια και θα του έλεγα ένα μεγάλο δεν πειράζει. Και μετά θα τον έσφιγγα στην αγκαλιά μου. Αυτός με έφερε εδώ που βρίσκομαι και είμαι χαρούμενος με το ποιος είμαι. Και γι’ αυτό σε ευχαριστώ. Δεν πειράζει που κάνεις λάθη. Θα κάνεις και σωστά. Έτσι και αλλιώς έχεις και έχω όλο το τώρα να διορθώσουμε όλα όσα μας ξινίζουν.

theconversation.com

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: futurecdn.net