Κυλάει ο χρόνος όπως το νερό στο ρυάκι και εμείς ζούμε τη ζωή μας, όπως ονειρευόμασταν ή τουλάχιστον όπως την θέλουμε,  χωρίς παρεμβολές ..ή όχι;

Μεγαλώνοντας αντιμετωπίζεις ένα στρατό ανθρώπων που θα αγχώνεται για εσένα,  γιατί δεν παντρεύτηκες, γιατί  δεν έκανες παιδιά, γιατί μεγαλώνεις και πρέπει να κάνεις και  δεύτερο παιδί, γιατί δεν βρήκες “καλή” δουλειά, γιατί γιατί.. και πολλούς πρόθυμους που θα σου υποδείξουν τι κάνεις  λάθος απλά και μόνο επειδή επέλεξες  να ζήσεις  τη ζωή σου διαφορετικά απ’ αυτούς..

Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ βρήκα πολλούς τέτοιους “καλοθελητές” στο μονοπάτι μου και απλά τους προσπέρασα και ακόμα τους προσπερνώ..

Ποιοί είναι αυτοί που θα  ορίσουν πως θα ζήσεις τη ζωή σου;

Ποιος τους διόρισε υπεύθυνους να καθορίζουν τι είναι σωστό και τι λάθος;

Με ποια ειδικότητα μπορούν να κρίνουν τι χρειάζεσαι ή τι δεν είναι απαραίτητο στη ζωή σου;..

Ζήσε τα χρόνια σου όπως θες εσύ και όχι όπως σου είπαν πως πρέπει να τα ζήσεις.

Να αγαπάς τα κεράκια στην τούρτα σου, τις γραμμές στο πρόσωπό σου, τα σημάδια στο σώμα σου και τις ουλές στην ψυχή σου και να ψάχνεσαι πάντα για εκείνο το βήμα που θα σε πάει παραπέρα. Δεν είναι τρομακτικές οι ηλικίες, τρομακτικά είναι αυτά τα βάναυσα χρονοδιαγράμματα που επιβάλει στους ανθρώπους η κοινωνία και τα κουτάκια μέσα στα οποία θέλει να τους στριμώξει.

Να κλειδώσεις τα πρέπει σ’ αυτά τα κουτάκια, να πετάξεις τα κλειδιά και να παλέψεις για τα θέλω σου!

Κάνε τα θέλω σου μπορώ και μην σταματάς να ονειρεύεσαι..!

Ζήσε τη διαφορετικότητα σου, απόλαυσε τις στιγμές σου, χαμογέλα με τα λάθη σου και μην σταματάς να είσαι ο εαυτός σου.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com