Για να ικανοποιηθεί η αυξανόμενη ζήτηση για τρόφιμα από έναν συνεχώς αυξανόμενο πληθυσμό, το καλλιεργημένο κρέας (που ονομάζεται επίσης in vitro, τεχνητό ή εργαστηριακό κρέας) παρουσιάζεται από τους υποστηρικτές του ως μια καλή εναλλακτική λύση για τους καταναλωτές που θέλουν να είναι πιο υπεύθυνοι, αλλά δεν επιθυμούν αλλάξουν τη διατροφή τους. Το καλλιεργημένο κρέας θα μπορούσε να έχει πολλαπλά οφέλη, κυρίως όσον αφορά την καλή μεταχείριση των ζώων και το περιβάλλον.

Το εμπορικό συμφέρον για την ανάπτυξη ενός τέτοιου προϊόντος, προέρχεται όχι μόνο από την ανάγκη θρέψης του πλανήτη, αλλά και από τις ευκαιρίες που προσφέρει αυτή η νέα τεχνολογία. Οι εταιρείες που παρασκευάζουν προϊόντα με βάση το κρέας, θα είναι σε θέση να ρυθμίσουν την ποσότητα και ποσότητα του λίπους, συμπεριλαμβανομένων και των ακόρεστων με αποτέλεσμα την μείωση των καρδιαγγειακών νοσημάτων. Η μη χρήση αντιβιοτικών με αυτή την τεχνολογία επιλύνει και το μακροχρόνιο πρόβλημα ανάπτυξης ανθεκτικών μικροβίων σε ανθρώπους.   Επί του παρόντος, χρειάζονται περίπου δέκα εβδομάδες για να αναπτυχθούν τα δέκα δισεκατομμύρια κύτταρα που απαιτούνται για ένα burger.

imagesvc.meredithcorp.io

Το κρέας In-Vitro είναι η παραγωγή προϊόντων κρέατος μέσω της τεχνολογίας «κυτταρικής γεωργίας». Η βασική ιδέα: Η παραγωγή ζωικού κρέατος, αλλά χωρίς τη χρήση ζώου. Η τεχνική είναι σχεδόν πανομοιότυπη με τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται στην «αναγεννητική ιατρική» με τη χρήση βλαστικών κυττάρων.  Η παραγωγή εργαστηριακού κρέατος ξεκινά με την ανώδυνη βιοψία μυϊκών κυττάρων από ένα ζώο. Στη συνέχεια, παρέχονται τα απαραίτητα θρεπτικά σε ένα υπόστρωμα και τοποθετούνται μέσα σε ένα βιοαντιδραστήρα, ώστε να πολλαπλασιαστούν και να δημιουργήσουν τον μυϊκό ιστό, που είναι το κύριο συστατικό του κρέατος που τρώμε. Τα κύτταρα αναπτύσσονται σε σκέλη. Στη συνέχεια 20.000 από αυτά τα μικρά κομμάτια κρέατος συνδυάζονται για να δημιουργήσουν ένα χάμπουργκερ κανονικού μεγέθους. Δεν πρόκειται για ένα γενετικά μεταλλαγμένο τρόφιμο (GMO) αλλά για απλή αντιγραφή ιστών.

Μέχρι πρόσφατα η πρόκληση ήταν η δημιουργία in-vitro κρέατος χωρίς τη χρήση ορού, ο οποίος προέρχεται από μικρά βοοειδή. Το πρώτο χάμπουργκερ τέτοιου είδους παράχθηκε στο Μάαστριχτ της Ολλανδίας και κόστιζε 300,000 €/kg, όμως σήμερα η τιμή μειώθηκε στα 10 €/kg. Η έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης δείχνει ότι η παραγωγή καλλιεργημένου βόειου κρέατος απαιτεί έως και 99% λιγότερο χώρο από ό, τι χρειάζεται για τις τρέχουσες μεθόδους κτηνοτροφίας. Η έρευνα επισημαίνει επίσης ότι το εργαστηριακό κρέας απαιτεί 7 μέχρι 45% λιγότερη ενέργεια, 78% μέχρι 96% χαμηλότερες εκπομπές θερμοκηπίου και περίπου 90% λιγότερο νερό. Είναι αειφόρο, ηθικότερο, φιλικό προς το περιβάλλον και δεν χρειάζεται να κόψουμε τα τροπικά δάση για να φυτέψουμε καλλιέργειες ώστε να ταΐσουμε ζώα.

newatlas.com

Θα μπορέσεις να δεις το κρέας ξανά με τον ίδιο τρόπο; Και όσον αφορά την αποδοχή από εσένα, τον καταναλωτή, σε ρωτάω: Αν κόστιζε το ίδιο και είχε ακριβώς την ίδια γεύση, θα διάλεγες τα in vitro χάμπουργκερ έναντι των πραγματικών χάμπουργκερ;  Θα αηδίαζες με αυτό;  Σκέψου για ένα λεπτό την ηθική υποχρέωση σου στην ανθρώπινη υγεία, το περιβάλλον, και τα ζώα.  Έπειτα, θα μπορούσε η συνείδηση σας να σας πείσει να φάτε το in-vitro κρέας; 

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: sciencenewsforstudents.org