Τρέλες, τρέλες και πάλι τρέλες. Όλοι έχουμε κάνει. Άλλοι λίγες, άλλοι πολλές. Ο καθένας τις δικές του, με το δικό του τρόπο. Σε clubs, σε σπίτια, σε party. Κάποιες έγιναν κάτω από την επήρεια αλκοόλ, άλλες πάλι όχι. Το θέμα είναι αν αυτές τις τρελές τις ένιωθε η ψυχή σας. Είναι τρέλες της στιγμής που την επόμενη μέρα delete ή είναι θελήματα ψυχής; Μπορεί να είναι απλά ένα παθιασμένο φιλί ή κάτι παραπάνω ή κάτι πολύ παραπάνω. Τρέλες που για κάποιους καταλήγουν σε δήθεν «μπερδέματα».
Αν η τρέλα βγαίνει από την ψυχή όλα καλά. Απλά ίσως δεν ονομάζεται τρέλα, είναι κάτι άλλο στο οποίο δεν θα αναφερθώ αυτή τη στιγμή. Θα αναφερθώ σε τρέλες της στιγμής. Προσοχή, όχι σε τρέλες που έγιναν κάτω από επήρεια αλκοόλ και δεν θυμάσαι τίποτα. Τρέλες που είχες τα λογικά σου 100%. Αυτές που την επόμενη μέρα τις διαγράφεις από το σκληρό σου δίσκο. Εσύ ναι. Το άλλο άτομο όμως;
Ξέρεις, η οποιαδήποτε τρέλα για να γίνει θέλει δύο. Δεν την κάνεις μόνος. Σκέφτηκες ποτέ τι μπορεί να νιώθει το άλλο άτομο;
Εσείς εύκολα επιλέξατε απλά το κουμπί που έγραφε «διαγραφή». Ο άλλος όμως μπορεί να έχει επιλέξει το κουμπί της «αποθήκευσης» ή να έχει βάλει τη στιγμή στα «αγαπημένα».
favim.com
«Θυμάσαι εκείνη τη στιγμή; Σίγουρα θα τη θυμάσαι. Αφού ξέραμε και οι δύο τι κάναμε. Είχαμε και οι δύο τα λογικά μας. Δεν έχω καταλάβει όμως ένα πράγμα. Το ήθελες; Πες μου, σε ρωτάω το ήθελες;»
Όλα καλά. Γίνεται τι γίνεται εκείνη τη στιγμή. Παρασύρεστε και οι δύο. Μετά; Τι γίνεται μετά; Το επόμενο πρωί, την επόμενη μέρα;
Ούτε ένα μήνυμα. Ούτε ένα τηλεφώνημα. Εγώ περίμενα. Εσύ τίποτα. Δηλαδή τι; Όλα καλά, ήρθες με ρήμαξες και τώρα φεύγεις; Δώσε τουλάχιστο εξηγήσεις. Συγγνώμη ξέχασα, έδωσες. Την κλασική και ψυχρή (μα**κία) «είναι μπερδεμένα τα πράγματα». Τι μπερδεμένα ρε φίλε; Δηλαδή όταν έκανες τι έκανες δεν ήταν μπερδεμένα και τώρα έγιναν; Αν προχωρούσαμε και κάναμε κάτι παραπάνω τι θα μου έλεγες; Τότε θα ήταν όντως μπερδεμένη η κατάσταση. Όταν θα γινόταν το κάτι παραπάνω. Αφού δεν έγινε γιατί μπερδεύτηκες; Ή μάλλον όχι, όχι ξέρω γιατί. Φοβάσαι, φοβάσαι τι θα πουν οι άλλοι. Αυτοί την μπερδεύουν. Ξέρεις, ο κόσμος, οι φίλοι, τα λόγια, τα κουτσομπολιά, οι χωρίς λόγο φουσκωμένες αερολογίες των τρίτων. Το πιστεύω και ξέρω ότι το πιστεύεις και εσύ. Δεν ήταν τρέλα της στιγμής. Ήταν θέλημα ψυχής. Ότι και να λες ή μάλλον ότι και να μην λες εγώ τα βλέπω. Τα διαβάζω μέσα στο βλέμμα σου. Τα βλέπω όλα στα μάτια σου. Αυτά είναι που σε προδίδουν.
lh3.googleusercontent.com
Υπάρχουν και θα υπάρξουν καταστάσεις στη ζωή μας για τις οποίες θα πρέπει να παίρνουμε εμείς τις αποφάσεις για τον εαυτό μας και όχι οι άλλοι. Εμείς και μόνο εμείς ξέρουμε τι πραγματικά νιώθουμε όχι οι άλλοι. Εμείς ξέρουμε τι κάνουμε, τι γίνεται μέσα μας. Οι άνθρωποι και τα αισθήματα τους δεν είναι παιχνίδι. Να αναλαμβάνετε τις ευθύνες των πράξεων σας πριν τα πράγματα γίνονται χειρότερα. Να παραδέχεστε, να εκφράζεστε, να γελάτε, να απολογείστε, να διεκδικείτε, να συζητάτε, να έχετε τα κότσια να λέτε «ΝΑΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΡΕΛΑ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ ΑΛΛΑ ΘΕΛΗΜΑ ΨΥΧΗΣ».
Μην παίζεις με τα αισθήματα των ανθρώπων, είναι μια από τις χειρότερες μορφές πολέμου. Στο τέλος δεν ξέρεις ποιος θα είναι ο νικητής και ποιος ο ηττημένος.
Δεν σου λέω σε καμία περίπτωση να μην ξανακάνεις τρέλες. Εννοείται πως θα κάνεις πολλές ακόμα στη ζωή σου. Απλά πρόσεξε. Μην ρημάξεις μια ψυχή και μετά να εξαφανιστείς, χωρίς να εξηγήσεις. Άνθρωπος είναι και έχει αισθήματα όπως εσύ. Και να θυμάστε «Αν δεν φαντάζεσαι φωτιές με κάρβουνα να μην παίζεις».
…
***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com
***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: data.whicdn.com
What do you think?
Show comments / Leave a comment