Πάντα ήμουν καλή ακροατής. Ξεκάθαρα γεννήθηκα για να ακούω προβλήματα και να προσπαθώ να βρω λύση (εν να μου πεις έλυσες τα δικά σου?). Όλως παραδόξως όμως στους άλλους δίνω καλές συμβουλές. Μαζί σου είναι πιο δύσκολο όντας εμπλεκόμενη συναισθηματικά ΠΡΟΦΑΝΩΣ η κρίση μου κάπου θολώνει και η επιείκεια μου γίνεται τετραπλάσια μαζί σου. Κανονικά εν θα σου έλεγα τίποτε γιατί είσαι πιο περίπλοκος και από τον κύβο του ρουμπικ, αλλά αφού διερωτάσαι, παρακολούθα πως αντιλαμβάνομαι την κατάσταση σου, εσένα και άλλων 100 αντρών που δεν ξέρουν τι θέλουν. 

Αμφιταλαντεύεσαι ανάμεσα στον καλό και στον κακό σου εαυτό και ακόμα δεν βρήκες τις ισορροπίες. Φαντάσου κάτι σαν το διαβολάκι και το αγγελάκι που το ένα λέει σου να κάμεις το καλό στο δεξί αυτί και το άλλο σου λέει «προχώρα χωρίς τύψεις, κάνε της κεφαλής σου και μην σκέφτεσαι συνέπειες και ζημίες που θα σημειώσεις στο πέρασμα σου».

Πρώτα έρχεται το θέμα που αφορά τις σχέσεις σου με το αντίθετο φύλο. Θέλεις να περιστοιχίζεσαι από γυναίκες , ξανθιές , μελαχρινές , καστανές , κοκκινομάλλες , κοντές , ψηλές (ποικιλία να υπάρχει ) αλλά δεν μπορείς να επιλέξεις μια και καλή που λέμε. Θεωρείς πως ένα μόνο άτομο δεν μπορεί να σε καλύψει σε όλες τις πτυχές σου και αναζητάς το εφήμερο και το προσωρινό που στο κάτω – κάτω δεν σε περιορίζει γιατί κυρία μου ποια είσαι εσύ να μου ζητήσεις τα ρέστα επειδή βγήκαμε μια εβδομάδα πολύ αέρα πήρες, λες της δύσμοιρης που νόμιζε πως και καλά ξεκινούσε μια κανονική σχέση (αλλά είναι η κουβέντα που λέμε και στα κυπριακά «μόνη της έκαμνεν παναϊρκα») .

Αφού λοιπόν παίξεις με δυο τρεις, παρασημοφόρησε με τον τίτλο του μα**κα και δικαίως βέβαια. Το καλύτερο ξέρεις ποιο είναι όμως, που θίγεσαι που σε στόλισαν έτσι άδικα (μεν μου τα λαλείς εν να κλάψω και εν φορώ με αδιάβροχη μάσκαρα).

Μετά ακολουθεί το ζήτημα της γενικής εικόνας σου. Καμώνεσαι τον μυστήριο, έχεις λίγους φίλους και καλούς και κανένας δεν μπορεί να ξέρει τι κρύβεις μέσα στο μυαλουδάκι σου, εκτός από αυτούς τους 5-6 εκλεκτούς που άφησες να σε καταλάβουν πραγματικά. Θέλεις να είσαι και κοινωνικός καλός και πρόσχαρος αλλά παράλληλα δεν θέλεις και πολλά πολλά με τον καθένα (πραγματικά μου καις τον εγκέφαλο) .

Τώρα η διάγνωση. Αυτό το οποίο έχεις και σε βασανίζει είναι ένα τέρας που έπλασες μόνος σου. Φοβάσαι να δεθείς συναισθηματικά  γιατί τρέμεις να μην πληγωθείς οπότε πληγώνεις πρώτος για να σαι σίγουρος πως η δική σου καρδούλα θα μείνει άθικτη (δεν πάει έτσι όμως).

Δημιουργείς το προφίλ του ατόμου που  όλοι ξέρουν στην επιφάνεια, αλλά κανένας ουσιαστικά γιατί θέλεις να είσαι το επίκεντρο της προσοχής. Ένα μυστήριο τρένο που λέει και ο Σαμπάνης .Όμως για να μην μείνεις μόνος σου στο τέλος αναθεώρησε και κοίτα την ζωή πιο λογικά τίποτε δεν καταφέρνεις με αυτά τα καμώματα. Και όταν σε κάποια χρόνια σβήσουν τα φώτα της σκηνής δεν θα βρίσκεις την πόρτα για την έξοδο προς το φως. 

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com