Χριστούγεννα, μέρες χαράς που μοιραζόμαστε με άτομα που αγαπάμε. Χαμόγελα, αγκαλιές, φιλιά. Αναμνήσεις που θα μείνουν αξέχαστες.

Ξαφνικά… το τρένο αποχώρησε, κρύφτηκε πίσω από τις χιονισμένες βουνοπλαγιές του έρωτα. Μαζί του και εσύ. Κρύος ο χειμώνας, κυριαρχεί ακόμη και στην καρδιά μου. Σκέφτηκα ότι έρχονται μελαγχολικά Χριστούγεννα χωρίς εσένα.

miro.medium.com

Όλοι σε κάποια φάση της ζωής μας χάσαμε κάτι πολύτιμο. Κάτι ή κάποιον, για να το θέσω καλύτερα, που νιώθαμε ότι ήταν τα πάντα για εμάς. Ότι ήταν ό,τι καλύτερο που είχαμε στη ζωή μας. Τόσο υπέροχο που το συνόδευε ένα πολύ δυνατό συναίσθημα. Εσύ ήσουν τα πάντα μου. Συνέχισα τη ζωή μου με δυσκολία, αλλά κανένας σαν εσένα… Είχες αυτό το κάτι που με απάλλασσε από κάθε αρνητική σκέψη. Με ηρεμούσες. Απλά ήσουν εσύ… Ο εαυτός σου, που με έκανε να είμαι ο εαυτός μου, το πραγματικό τι είμαι, χωρίς να με νοιάζει για το τι θα πει ο καθένας. Το εσύ και το εγώ, το μαζί, μου αρκούσε, ήταν ότι ήθελα πραγματικά.

Λένε ότι στις γιορτινές μέρες φαίνεται έντονα η απουσία κάποιου δικού μας προσώπου που δεν βρίσκεται δίπλα μας πλέον, για οποιονδήποτε λόγο. Όσο έντονη είναι η απουσία, τόσο άλλο πιο έντονο είναι το συναίσθημα λύπης αλλά και μοναξιάς. Κάποιοι δυσκολεύονται να το παραδεχτούν. Είμαι καλά και μόνος μου λένε ούτως ώστε να το πιστέψει πρώτα ο εαυτός τους. Ενώ την ίδια στιγμή καίγονται μέσα τους. Στην αρχή, κάπως έτσι ένιωθα και εγώ. Μετά όμως, κατάλαβα ότι απλά υποκρινόμουν μέσα μου για να σε ξεπεράσω. Άσχημο παιχνίδι της μοίρας η απομάκρυνση.

Εκεί που νόμιζα δεν θα σε ξαναδώ ποτέ, που αποδέχτηκα ότι δεν θα συνυπάρξεις ποτέ ξανά στη ζωή μου, ήρθες ξανά πίσω σε εμένα. Όσο απότομα εξαφανίστηκες, τόσο απότομα εμφανίστηκες. Μπερδεμένες σκέψεις σαν κουβάρι που δεν λύνεται. Ξέραμε και οι δύο ποιος ήταν ο προορισμός εμάς των δύο. Ήταν κοινός. Και χαίρομαι πολύ. Όλα όσα ήθελα ήταν ξανά στη ζωή μου. Με ακόμη πιο δυνατά συναισθήματα  από πλευράς  και των δύο μας.

Στην τελική τι έχει σημασία στον έρωτα; Ερωτεύεσαι με όλο σου το είναι και τσαλακώνεσαι τόσο με το άλλο. Τη μια νιώθεις ο πιο μόνος άνθρωπος και την άλλη έχεις ξανά διπλά σου τον άνθρωπο που ερωτεύτηκες. Αυτόν που είχες σιγουράκι ότι χάθηκε για πάντα από τη ζωή σου. Ωραίο συναίσθημα η επανένωση.

i.pinimg.com

Η μαγεία των Χριστουγέννων πρέπει να υπάρχει όλο το χρόνο μέσα μας. Το φως της μονάκριβης ελπίδας να μην σβήνει ποτέ. Να έχουμε πάντα χώρο στην καρδιά μας για αυτούς, άσχετα το τι περάσαμε.  Ούτε ο χρόνος θα καταφέρει να μας  λυγίσει, ούτε ο καιρός θα μας πολεμήσει. Θα ανοίξεις χίλιες θάλασσες, θα νικήσεις χίλιες μοίρες και θα ενώσεις σύμπαντα. Στο τέλος θα χορέψουμε και το τανγκό. Όπως ο έρωτας, έτσι και το τανγκό είναι για δύο.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: miro.medium.com