Το σύνδρομο του περιφερόμενου πτώματος

21 Απριλίου, 2020HealthybeezΛΕΝΟΣ ΜΑΣΤΡΟΥ

Έχουμε μιλήσει για θέματα και θέματα. Μπορεί κάποιες φορές να ξεφεύγουμε από την κατηγορία μας, αλλά ποτέ δεν την ξεχνάμε. Σήμερα αγαπητοί μου, θα μιλήσουμε για ένα περίεργο σύνδρομο. Ένα σύνδρομο που κάνει τον άνθρωπο να πιστεύει ότι δεν υπάρχει. Ότι έχει πεθάνει και απλά περιφέρεται ως μια μάζα από σώμα και οστά. Σαν ένα φάντασμα.

Το σύνδρομο του περιφερόμενου πτώματος.

Ο οποιοσδήποτε, μπορεί να φανταστεί ποιο είναι το αγαπημένο μέρος ενός ατόμου που πάσχει από αυτό το σύνδρομο. Ναι, το νεκροταφείο. Τους αρέσει να βρίσκονται συνεχώς κοντά ή μέσα στα νεκροταφεία.

Παρεμπιπτόντως, το σύνδρομο αυτό ως επί το πλείστο είναι παροδικό. Δηλαδή τα άτομα που περνούν την «φάση» αυτή, το ζουν για μερικούς μήνες και συνήθως επιστρέφουν πίσω, κάτι που μας κάνει εμάς να ακούμε τις εμπειρίες τους σαν τρομακτικές ιστορίες γύρω από την φωτιά που ανάψαμε για να ζεσταθούμε στην παραλία στο βράδυ.

Το σύνδρομο του περιφερόμενου πτώματος θεωρείται ως μια σπάνια πάθηση από μερικούς ιατρούς που την θεωρούν ψυχική διαταραχή, ενώ άλλοι την θεωρούν απλά ως ένα σύνδρομο. Έχει ανακαλυφθεί την δεκαετία του 1880 από τον Δρ. Κοτάρντ. Τα συμπτώματα του συνδρόμου αυτού από κάποιους χαρακτηρίστηκαν σαν σενάριο από ταινία τρόμου.

Το πιο σύνηθες σύμπτωμα είναι η παραίσθηση ότι το άτομο χάνει μεγάλες ποσότητες αίματος, ή ότι έχει χάσει κάποιο ζωτικό όργανο ή ακόμα και την ίδια του τη ζωή, και απλά περιφέρεται ως μια μάζα από σάρκα και οστά. Συνέπεια των παραισθήσεων αυτών είναι η κόπωση, η κατάθλιψη, η αϋπνία, ανορεξία και μια ασυνήθιστη ανάγκη του θύματος να βρίσκεται κοντά σε νεκρούς.

st-listas.20minutos.es

Μια ασθενής είχε δηλώσει ότι «Ένιωθα ότι δεν είχα ούτε εγκέφαλο, ούτε νεύρα, σε αποσύνθεση και ότι μου είχαν απομείνει μόνο το δέρμα και τα οστά». Μια άλλη γυναίκα που εμφάνισε το σύνδρομο για δύο μήνες είχε δηλώσει ότι η ψευδαίσθηση της ανυπαρξίας της εμφανίστηκε μετά από ένα διάστημα που ένιωθε εκτός πραγματικότητας. Και ξαφνικά ένα πρωινό διαφορετικό από τα άλλα, ξύπνησε και είπε στον σύντροφο της ότι είχε πεθάνει εδώ και ένα μήνα όταν λιποθύμησε σε ένα αεροπλάνο. «Ήμουν σίγουρη ότι είχα πεθάνει σε εκείνη την πτήση και ζούσα μια μετα-θάνατον ζωή και απλά άργησα να το συνειδητοποιήσω» είχε δηλώσει η γυναίκα μετά που ξεπέρασε το σύνδρομο.

Ένας άλλος διαγνωσμένος ασθενής δήλωσε ότι πίστευε ότι ο εγκέφαλος του είχε πεθάνει, και ότι τον σκότωσε ο ίδιος μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας. Δεν έτρωγε, δεν μιλούσε και απλά ήθελε να βρίσκεται από το πρωί μέχρι το βράδυ στο νεκροταφείο, αφού πίστευε ότι εκεί ανήκει.

Δυστυχώς, όπως σε πολλές ψυχικές ασθένειες, τα αίτια είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστα. Ειδικότερα σε αυτό το σύνδρομο που είναι σπάνιο και δεν υπάρχουν πολλοί ασθενείς ούτως ώστε να μελετηθεί. Μια θεωρία αποδίδει την εμφάνιση του συνδρόμου του περιφερόμενου πτώματος σε γεγονότα μεγάλης σύγχυσης, άγχους και στρες που προκαλούν στην τελική ψευδαισθήσεις.

Σε αυτούς τους καιρούς που ζούμε, όπου η ψυχολογική κούραση είναι μεγαλύτερη από την σωματική κούραση, όπου η ψυχολογική πίεση για το να γίνεις «επιτυχημένος» είναι τεράστια, η ψυχική μας υγεία πρέπει να είναι προτεραιότητά μας. Και στην τελική δεν υπάρχει κανείς να σου ορίσει τι σημαίνει επιτυχημένος, πέραν από τον εαυτό σου.