Μια φορά κι ένα καιρό ήτανε δύο φίλοι. Έστω ότι ο ένας ήταν ο Α και ο άλλος ο Β.

Ο Α, που λέτε, ήταν πολύ δυνατός. Και στο σώμα και στη ψυχή. Είχε εκ φύσεως περίσσια δύναμη σε όλους τους τομείς. Λίγη προσπάθεια αν κατέβαλλε, και αυτά που στόχευε τα έφερνε εις πέρας. Μεγάλη η εσωτερική δύναμη του, πολύ μικρές οι αδυναμίες του. Μπορούσε να αντεπεξέλθει σε πολύ δύσκολες συνθήκες και είχε την ικανότητα να χειρίζεται γεγονότα και καταστάσεις με σωτήριο τρόπο για αυτόν και τους γύρω του……. Είχε όμως ένα βασικό ελάττωμα. Δεν μπορούσε να αλλάξει έστω και λίγο αυτά τα μικρά που τον αποδυνάμωναν. Δεν μπορούσε να αντιληφθεί τις έστω και μικρές αδυναμίες του, να τις αντιμετωπίσει και να τις ξεπεράσει. ‘Ο, τι αφορούσε τον εαυτό του, δυσκολευόταν να το δει, να το αποδεκτεί και να το βελτιώσει. Κατά πρώτον, αλαζονεία ονομάζεται αυτό. Είχε τόσο πολύ εγωισμό που δεν έβλεπε τα ελαττώματα του, θεωρούσε τον εαυτό του σε όλα τέλειο και δεν προσπαθούσε να ξεπεράσει τα όρια του. Και κατά δεύτερον, εφυσηχασμός ονομάζονται όλα τα υπόλοιπα. Τεμπελάδα, μη αγωνιστικότητα, επανάπαυση, στασιμότητα και με το πέρασμα του χρόνου, αποτυχία.

jennygarrett.global

Ήταν και αυτός ο άλλος, ο Β. Μέτριος αυτός σε όλα. Δεν ήταν σίγουρο ότι θα κατάφερνε πάντα να πετύχει το στόχο του, όμως ακόμα κι αν δεν τον πετύχαινε 100%, έφτανε πολύ κοντά σε αυτόν. Ήξερε να παλεύει και να αγωνίζεται. Δεν τα έβαζε κάτω με τίποτα και όλο προσπαθούσε, προσπαθούσε, προσπαθούσε……Έψαχνε τις αδυναμίες του, και αγωνιζόταν να τις βελτιώσει και να τις ξεπεράσει. Κατά πρώτον,  αυτογνωσία ονομάζεται αυτό. Ήξερε. Άνοιγε τα μάτια της ψυχής και του εαυτού του, και πάλευε. Δεν κολλούσε σε ταμπού και προκαταλήψεις. Ψαχούλευε τις αδυναμίες και τα ελαττώματα του, και με νύχια και με δόντια τις ξεπερνούσε βλέποντάς τις κατάματα. Και κατά δεύτερον,  αγωνιστικότητα ονομάζονται όλα τα υπόλοιπα. Μαχητικότητα, υπερπήδηση ορίων, δύναμη, ακατάπαυστη προσπάθεια, συνεχής αγώνας, έντονος εσωτερικός διαλογισμός που τελικά γίνεται κινητήριος δύναμη για να ξεπεράσεις αυτά που σε πάνε πίσω.. Εν τέλει, ο Β αντέστρεψε το ρου της ιστορίας του, τα γεγονότα και όλες τις αδυναμίες τις έκανε γροθιά και με το πέρασμα του χρόνου, επιτυχία.

Α η’ Β είμαστε?

Α η’ Β καταφέρνουμε εν τέλει να είμαστε?

Α η’ Β επιλέγουμε να είμαστε?

Εύκολη η λύση του προβλήματος μας σήμερα…. Γιατί το θέμα είναι να ξεπερνάς αυτά που σε πάνε πίσω… Να τα κάνεις μοχλό και μονοπάτι μαζί, βάσεις από αυτά που έγιναν, και γερά εφόδια για αυτά που έρχονται και καλούμαστε να ξεπεράσουμε…

Τελικά Α η’ Β?

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: moveforwardpdx.com