«Πάντα» και «ποτέ»… τόσο απόλυτες λέξεις, που σχεδόν ποτέ, δεν ισχύουν πάντα.  Πόσα «για πάντα θα σ’ αγαπώ» και «ποτέ δε θα σ’ αφήσω» χάθηκαν στο πέρασμα του χρόνου;  Σαν να σκούριασαν, ακόμα κι αν δεν πετάχτηκαν τα ανθρώπινα συναισθήματα…  «για πάντα» λες.  Ξέρεις πόσα «για πάντα» μου, μετατέθηκαν στο «ποτέ»;

Δεν θέλω να ‘σαι για πάντα δίπλα μου.  Τίποτα μην μου τάξεις.  Για «όσο πάει» να μου πεις και κράτα το «όσο» σου, «για όσο μπορείς» παραπάνω ….Μην εστιάσεις στη διάρκεια, μα στην ποιότητα, γιατί η ποιότητα δεν έχει να κάνει με χρονικά όρια.  Να με αγαπάς, να με νοιάζεσαι, να υπομένεις, να επιμένεις, ενόσω είσαι μαζί μου.

Δεν είναι από ανειλικρίνεια που διαψεύδονται οι ανθρώπινες προσδοκίες, μα πάντοτε ήταν στη φύση του ανθρώπου να αλλάζει.

Το «πάντα» και το «ποτέ», σχεδόν ποτέ μην τα πεις.  Άδραξε τη στιγμή και ζήσε έντονα το τώρα.  Και που ξέρεις; Αν το τώρα είναι τόσο δυνατό, ίσως κρατήσει και για πάντα…

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com