Διαβάστηκε. Μια λέξη που εκτός από αυτό που θέλει να πει κυριολεκτικά έχει και άλλα χίλια δυο νοήματα. Κατά κύριο λόγο έχει γίνει ολόκληρη φιλοσοφία. Ψυχολογικές αναλύσεις έχουν βασιστεί πάνω σε αυτό το φαινόμενο. Κι εδώ έρχεται η δική μου απορία.

Πότε ακριβώς χάσαμε την ελάχιστη ευγένεια που είχαμε ως γενιά; Πότε γίναμε οι άνθρωποι που με περισσή ευκολία αγνοούμε ανθρώπους; Που τους αφήνουμε στο ‘’διαβάστηκε’’; Πότε ακριβώς ξεκίνησε να μην μπορούμε να επικοινωνήσουμε αυτά που θέλουμε ή δε θέλουμε και απλώς σωπαίνουμε;

Βέβαια μαζί με το φαινόμενο αυτό υπάρχει και εκείνο το άλλο του ‘’ghosting’’.  Παιδιά είμαστε καθόλου με τα καλά μας; Άνθρωποι εξαφανίζονται  έτσι απλά λες και τους πάτησε τρένο; Πότε χάθηκε το θάρρος; Πότε ακριβώς η ανθρώπινη αξιοπρέπεια δεν σημαίνει τίποτα για εμάς; Πότε έγιναν όλα αυτά; Τι μας μεταμόρφωσε σε ανθρώπους παγωμένους με μηδενικά συναισθήματα; Ανθρώπους που δεν ζουν. Γιατί να σας πληροφορήσω πως εάν έχεις κλείσει την καρδιά σου και λειτουργείς μονάχα με το μυαλό σου τότε, όχι, δε ζεις, απλώς υπάρχεις.

atakakiepitopou.gr

Κάπου μόνος, προστατευμένος ναι αλλά είναι σαν να ζεις σε ασπρόμαυρο σκηνικό. Δεν υπάρχει κανένα χρώμα για να ομορφύνει τις εικόνες γύρω σου. Γίναμε αυτοί που κατακρίνουμε τα συναισθήματα, αυτοί που τα θεωρούμε αδυναμία και ελάττωμα.

Έσβησε η τρέλα από τις ψυχές μας. Εκείνη η ωραία τρέλα που έκαιγα σαν φλόγα μέσα μας. Μακάρι κάπως, κάπου, κάποτε όλα όσα βλέπαμε στις ταινίες του 1960 να επιστρέψουν. Μακάρι οι άνθρωποι να αφήσουν ξανά τις καρδιές τους να χτυπήσουν από ερώτα.

Μην φοβάστε μωρέ, αγαπήστε, αγαπηθείτε, ερωτευτείτε κι αν πονέσετε δεν πειράζει. Όπως λέει και ένας φίλος μου, μη ζείτε μια ζωή σαν άρρωστοι για να πεθάνετε υγιείς.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: pillowfights.gr