Το μπέρδεμα των αισθήσεων.

25 Νοεμβρίου, 2021HealthybeezΜΑΡΙΑ ΝΙΚΗΤΑ

Έχεις ακούσει ποτέ την έγχρωμη ακοή ή τις έγχρωμες μέρες; Έχεις μυρίσει κάτι κόκκινο ή πράσινο;

Κάποια άτομα όταν αντιλαμβάνονται διάφορα ερεθίσματα, άμεσα του δημιουργούνται κάποιες εντυπώσεις που υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα συνδέονταν με το αρχικό αυτό ερέθισμα. Πιο απλά, οι αισθήσεις (γεύση, όσφρηση, αφή, όραση, ακοή) μπερδεύονται. Για παράδειγμα, ένα άτομο μπορεί να ακούσει ένα τραγούδι και να το συνδέσει με ένα χρώμα. Μια μελωδία με γρήγορο ρυθμό μπορεί να συνδεθεί με ένα πιο έντονο χρώμα ή μια μελωδία σε ελάσσονα κλίμακα με ένα πιο μουντό. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται συναισθησία και περίπου το 5% του πληθυσμού ζει με αυτό σχεδόν από την αρχή της ζωής του.

wikimedia.org

Το 1690 ο John Locke αναφέρθηκε για πρώτη φορά στο φαινόμενο αυτό περιγράφοντας έναν τυφλό να προσπαθεί να αντιληφθεί το φως και τα χρώματα με την βοήθεια περιγραφών των γύρω του χωρίς όμως επιτυχία. Μετά από μια δυνατή πτώση του πάνω σε ένα αντικείμενο είπε πως κατανόησε την αίσθηση του κόκκινου και το συνέδεσε με τον δυνατό και έντονο ήχο μιας τρομπέτας. Από τότε και μετά έχουν καταγραφεί πολυάριθμα περιστατικά τυφλών που έβλεπαν τα χρώματα. Μετά από 200 χρόνια δημοσιεύεται η πρώτη επιστημονική έρευνα από τον γιατρό George Sachs που αφορούσε την συναισθησία των χρωμάτων. Από τότε και μέχρι τα τέλη του 19^ου αιώνα πολλοί επιστήμονες προσπάθησαν να εξηγήσουν το φαινόμενο αυτό. Οι περισσότεροι από αυτούς το χαρακτήριζαν σαν ένα οπτικό πρόβλημα το οποίο αποκτάται μετά από χρήση ψυχοτρόπων ουσιών, εμφάνιση εγκεφαλικής βλάβης ή ημικρανίας και επιληψίας. Στα τέλη του 20^ου αιώνα αναγνωρίζεται η συναισθησία από το American Psychological Association και το 1995 δημιουργείται το American Synesthesia Association καθώς και το International Synesthesia Association. Από τότε και στο εξής η συναισθησία μελετάται συστηματικά και θεωρείται σημαντικό εργαλείο στην επισκόπηση του τρόπου της λειτουργείας του εγκεφάλου και του τρόπου με τον οποίο αυτός αντιλαμβάνεται τα ερεθίσματα.

wp.com

Μετά από συνεχείς μελέτες αναθεωρήθηκαν πολλά από τα παλιά δεδομένα και σήμερα ισχύει ότι η συναισθησία είναι κάτι φυσιολογικό. Είναι μια εκ γενετής κατάσταση που μπορεί να εμφανιστεί συχνότερα από την παιδική κιόλας ηλικία. Μετά την λήψη δείγματος DNA ανακαλύφθηκε ότι η συναισθησία έχει γενετικό υπόβαθρο καθώς εμφανίζεται περισσότερο σε γυναίκες (3 προς 1 στις ΗΠΑ και 8 προς 1 στο Ηνωμένο Βασίλειο) και ότι σχετίζεται με πολλά διαφορετικά γονίδια καθώς και με το χρωμόσωμα Χ όποτε αυτή κληρονομείται πιο συχνά από τους γονείς προς τα θηλυκά τέκνα. Η συναισθησία έχει μελετηθεί και νευρολογικά δείχνοντας μας ότι κάποιες περιοχές του εγκεφάλου μας που συνορεύουν συνδέονται με κάποιον τρόπο ,σαν καλώδια, και έτσι παρατηρείται διέγερση περιοχών που φυσιολογικά θα ήταν αδρανείς. Τα άτομα που την φέρουν λέγονται συναισθητικά και τις περισσότερες φορές έχουν κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά: ο εγκέφαλός τους είναι φυσιολογικός, η πλειονότητα τους είναι αριστερόχειρες, έχουν άριστη μνήμη και θα μπορούσαμε να πούμε πώς έχουν καλλιτεχνικές φλέβες. Έχουν υψηλό IQ και πολλοί από αυτούς πάσχουν από δυσλεξία και δισαριθμησία.

Υπάρχουν πολλοί τύποι συναισθησίας αλλά ο πιο συχνός αφορά την σύνδεση των χρωμάτων με το γράφημα και το χρόνο. Με άλλα λόγια, ένας συναισθητικός συνδέει τον κάθε αριθμό, το κάθε γράμμα, τους μήνες ή τις μέρες της εβδομάδας με ένα χρώμα. Για παράδειγμα, το 3 είναι κίτρινο ενώ το 5 μαύρο. Αυτό το χρησιμοποιούν είτε μεταφορικά θέλοντας να τονίσουν πως το 5 είναι άσχημος αριθμός ή κυριολεκτικά δηλαδή όντως το βλέπουν έτσι. Ο κάθε συναισθητικός αντιλαμβάνεται με τον δικό του τρόπο τα ερεθίσματα που του τίθενται.

mcgill.ca

Τέλος, λόγω της γενικής έλλειψης δεδομένων σχετικά με αυτή πολλά μη συναισθητικά άτομα μεταχειρίζονται την συναισθησία ως κάτι περίεργο και αλλόκοτο. Αυτό οδηγεί τους συναισθητικούς στο να αποκρύπτουν την ταυτότητα τους γιατί φοβούνται τον στιγματισμό. Καλό θα ήταν όλοι μας να αποδεχτούμε ότι είναι κάτι φυσιολογικό και συνεχώς να αντλούμε γνώσεις από αυτό το μπέρδεμα των αισθήσεων που μας προσφέρει διαφορετικές οπτικές και νέους τρόπους σκέψης.