Η λήξη της καραντίνας για μένα ήταν σαν να απαλλάχτηκα από τα δεσμά αν όχι του γάμου, της σκλαβιάς σίγουρα.

Έτσι λοιπόν χωρίς δεύτερη σκέψη οργάνωσα ένα ταξίδι για μένα και ένα φίλο μου με προορισμό μέχρι την κοντινή Ελλάδα. Λόγω του ότι για ακόμη μια φορά αντιμετωπίζαμε το πρόβλημα ηλικίας για την ενοικίαση αυτοκίνητου, επιλέξαμε να μην προσγειωθούμε στην Ελλάδα αλλά στην Βουλγαρία, όπου εκεί ηλικιακά εμπίπταμε στο όριο ηλικίας για ενοικίαση αυτοκινήτου και μπορούσαμε ευκολά να περάσουμε το αυτοκίνητο στην Ελλάδα από τα σύνορα.

Φτάνουμε λοιπόν στη Σόφια στις 6:30 το απόγευμα και πηγαίνουμε να παραλάβουμε το αυτοκίνητο μας με επόμενο προορισμό τον Βόλο στην Ελλάδα (510 km). Στις 2 το πρωί φτάνουμε στο Βόλο, κάνουμε ένα γρήγορο μπανάκι και ετοιμαζόμαστε για έξοδο.

Την επομένη μέρα σειρά είχε το Πήλιο όπου κάποιες φίλες που είχαμε στον Βόλο μας έλεγαν συνεχεία για τις περίφημες παραλίες του Πήλιου και πραγματικά είχαν δίκαιο.

Το βράδυ, αφού φύγαμε από το Πήλιο και αφήσαμε τα κορίτσια στον Βόλο, ξεκινήσαμε για ακόμη ένα προορισμό, τα Τρίκαλα, όπου θα πηγαίναμε να δούμε ένα φίλο ο οποίος σπουδάζει εκεί .

Την επόμενη μέρα αναχωρήσαμε από τα Τρίκαλα με σκοπό να πάμε στην Κομοτηνή για να δούμε ακόμα μερικούς φίλους και να βγούμε έξω το βράδυ. Στα μέσα της διαδρομής πραγματοποιήσαμε μια μικρή στάση στη Θεσσαλονίκη. 

Κατά τις 6:30 το πρωί φεύγουμε από το νυχτερινό κέντρο το οποίο βρισκόμασταν και θα αναχωρούσαμε για να επιστρέψουμε το αυτοκίνητο πίσω στη Σόφια και να αναχωρήσουμε για την Κύπρο.

Όταν παραδώσαμε το αυτοκίνητο είχαμε διαπιστώσει ότι σε μόλις 4 μέρες οδήγησα 2120 χιλιόμετρα.

Άξιζε τον κόπο όμως! ?

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com