Loading

Το ακανθώδες ζήτημα της επαγγελματικής επιλογής των νέων

Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα που πρέπει να απασχολήσει έγκαιρα τους νέους στις μέρες μας είναι αυτό που σχετίζεται με την επαγγελματική τους επιλογή, μία επιλογή προφανώς πολύ σημαντική, αφού θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την πορεία της ζωής τους.  Ας μην ξεχνάμε ότι η επιλογή επαγγέλματος δεν σχετίζεται μόνο με τα τέσσερα ή έξι χρόνια σπουδών ενός νέου, αλλά με ολόκληρή του τη ζωή και τις συνθήκες αυτής της ζωής, καθώς το επάγγελμα αποτελεί την κοινωνική ταυτότητα του ατόμου που αναγνωρίζεται και καταξιώνεται μέσα στο κοινωνικό σύνολο ως ο Νίκος ο υδραυλικός ή η Μαρία η δασκάλα.  

Δεν ξέρω κατά πόσον οι νέοι δίνουν την απαιτούμενη προσοχή σε αυτό το κρίσιμο ζήτημα, ειδικότερα στην εποχή μας που τα ποσοστά της ανεργίας είναι ιδιαιτέρως αυξημένα.  Αντιθέτως παρατηρώ ότι οι νέοι επιλέγουν ενστικτωδώς και σχεδόν επιπόλαια το επάγγελμα που θα ασκήσουν στο μέλλον, επηρεασμένοι από εξωγενείς παράγοντες που τους αποπροσανατολίζουν.

Συνήθως οι νέοι μπερδεύουν την επαγγελματική επιλογή με τη φοιτητική ζωή, με αποτέλεσμα να επιλέγουν τελικά πόλεις(!) όπου επιθυμούν να σπουδάσουν και όχι επαγγέλματα. 

Επιπλέον παρασύρονται από τις επιλογές των φίλων τους και ονειρεύονται να ζήσουν μαζί τους αλησμόνητες φοιτητικές στιγμές που δε σχετίζονται όμως άμεσα με την επαγγελματική τους σταδιοδρομία.  Άλλοι πάλι επιλέγουν πανεπιστήμια μακριά από την οικογένειά τους, για να βιώσουν, όπως υποστηρίζουν, μία εντελώς ακηδεμόνευτη ζωή, ενώ υπάρχουν και εκείνοι που αντιθέτως επιλέγουν πανεπιστήμια κοντά στην οικογένειά τους, λόγω δικής τους ανασφάλειας ή της ανασφάλειας των γονέων τους.  Τέλος υπάρχουν και εκείνοι που επιλέγουν ένα επάγγελμα, γιατί θεωρούν ότι μέσα από αυτό θα καταφέρουν γρήγορα και «άκοπα» (;) να καταξιωθούν στην κοινωνία και να έχουν αυξημένες οικονομικές απολαβές.

Όλα όσα ανέφερα αποτελούν λανθασμένα κριτήρια επιλογής κατά την άποψή μου. Εύλογα θα αναρωτιέστε τώρα ποια είναι τα σωστά κριτήρια επιλογής ενός επαγγέλματος. Υπάρχουν πολλά τέτοια κριτήρια, όπως οι ικανότητες και οι κλίσεις ενός νέου, η προσφορά ζήτησης ενός επαγγέλματος στην αγορά εργασίας, οι προοπτικές εξέλιξης, οι συνθήκες εργασίας και λοιπά. 

Ωστόσο, στηριζόμενη στη δική μου εμπειρία, θα υποστηρίξω ότι το σημαντικότερο κριτήριο είναι και θα είναι πάντοτε η αγάπη που τρέφει κανείς για τη δουλειά του.

Κανείς δεν μπορεί να ασκήσει –καλά-ένα επάγγελμα, αν δεν το αγαπά.  Κανείς δεν μπορεί να αντλήσει χαρά από τη δουλειά του, αν αυτή δεν τον εκφράζει και δεν τον ευχαριστεί.  Κανείς δεν μπορεί να υποφέρει τις ώρες εργασίας του, αν κατά τη διάρκεια αυτών των ωρών δεν αισθάνεται χρήσιμος και παραγωγικός.  Κανείς δεν μπορεί να προοδεύσει στη δουλειά του, αν δεν την νοιάζεται σε τέτοιο βαθμό που να παραμελεί για χάρη της άλλα κεφάλαια της προσωπικής του ζωής.  Κανείς δε θυσιάζεται, αν δεν αφοσιωθεί σε ένα επαγγελματικό ιδανικό. 

Είναι πολύ σημαντικό, πάντα κατά την άποψή μου, να αγαπάμε το αντικείμενο της εργασίας μας και να περνάμε ευχάριστα ασκώντας το επάγγελμά μας.  Σίγουρα κάθε δουλειά έχει τα πάνω και τα κάτω της, τις δυσκολίες και τα ζόρια της που λίγο πολύ μας επηρεάζουν, γιατί διεισδύουν αναγκαστικά πολλές φορές και στην προσωπική και οικογενειακή μας ζωή.  Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο πρέπει να απορρέει χαρά και ευχαρίστηση μέσα από το επάγγελμα και όχι μόνο άγχος. 

Ora et labora.  Να προσεύχεσαι και να εργάζεσαι!  Έτσι προχωράει κανείς στη ζωή του.  Και μέσα στις προσευχές ας συμπεριλάβει και καμιά αναφορά για την εργασία του, ας προσευχηθεί να βρει δουλειά, να αγαπά τη δουλειά του και να είναι καλός σε αυτήν, γιατί labor omnia vincit (η σκληρή δουλειά όλα τα νικά), όπως έχει πει ο Βιργίλιος.

Πώπω οι Λατίνοι…

Κάτι ήξεραν.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

svg

What do you think?

Show comments / Leave a comment

Leave a reply

svg
Quick Navigation
  • 01

    Το ακανθώδες ζήτημα της επαγγελματικής επιλογής των νέων