Ζούμε ίσως μια από τις πιο δύσκολες εποχές που έχει περάσει η ανθρωπότητα. Εύκολα θα έλεγε κάνεις πως το μέλλον μας είναι δυσοίωνο και οι οποιεσδήποτε πρόβλεψεις άστοχες. Ξημερώνει, νυκτώνει και ξανά από την αρχή. Ίσως αυτό να είναι και το μόνο δεδομένο πλέον σε αυτή τη ζωή που περνά και μας ρίχνει χαστούκια ανελέητα σαν να μας λέει τα δεδομένα που ξέρατε, ξεχάστε τα!

Σε τέτοιες καταστάσεις μπορεί εύκολα κάποιος να χάσει τον εαυτό του, και να αρμενίζει στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα που δεν αχνοφαίνεται καν στον ορίζοντα. Ξεχνάμε και ποιοι  είμαστε και τι θέλουμε. Ένα πράγμα δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ. Είμαστε πάνω από όλα άνθρωποι με συναισθήματα και ότι αυτό συνεπάγεται. Αν μας έχει μάθει ένα πράγμα αυτή η άτιμη ζωή είναι πως δεν πρέπει να κρατάμε τα συναισθήματα μας για μετά. Δεν τα βάζουμε στην αναμονή, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει. Είμαστε φθαρτό είδος εμείς οι άνθρωποι, σήμερα είμαστε, αύριο δεν είμαστε. Κανένας άνθρωπος που έχουμε στη ζωή μας δεν πρέπει να περνιέται για δεδομένος. Κάποτε ξεχνάμε και τα βασικά. Να λέμε καλημέρα, καλησπέρα, ευχαριστώ και παρακαλώ. Να χαμογελάμε και να είμαστε ευγενικοί, δεν ξέρεις ο άλλος που έχεις απέναντι σου τι σταυρό κουβαλάει.

pixabay.com

Οι περισσότερο δεδομένοι της παρέας και που δεν θα έπρεπε να ήταν με καμία δύναμη, είναι οι πιο δικοί μας άνθρωποι. Η οικογένεια μας και οι φίλοι μας. Πόσες φορές είπαμε θα τους δω ή θα τους τηλεφωνήσω αύριο χωρίς να συνειδητοποίησουμε ότι αυτό το αύριο είναι τόσο αβέβαιο; Έχουμε απομακρυνθεί από συγγενείς και φίλους για μικρόπαρεξηγήσεις και εγωισμούς χωρίς να σκεφτόμαστε ότι η ζωή είναι μια σταλιά και δεν χωράνε μικρότητες.

codac.org

Να λέτε ότι νιώθετε, δεν κοστίζει τίποτα. Αγαπάτε; Να το λέτε. Θέλετε να δείτε κάποιον; Να το κάνετε το συντομότερο δυνατό, μην αφήνετε πολλά πράγματα για το αύριο. Αν αυτό το αύριο σε βρει απροετοίμαστο; Και δεν έχεις πει όλα εκείνα που ήθελες και που ένιωθες τόσο καιρό, μετά δεν θα σε τρώνε οι τύψεις γιατί δεν το είπες τη στιγμή που το ένιωσες; Γιατί άργησες τόσο πολύ; Άλλωστε, καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που είπες ή που έκανες παρά για το αντίθετο. Να δείχνουμε πόσο σημαντικός μας είναι κάποιος. Γιατί τίποτα δεν είναι αυταπόδεικτο. Γιατί δεν είναι αρκετά τα συναισθήματα από μόνα τους. Γιατί οι πράξεις είναι αυτές που μιλάνε. Γιατί τα σ’ αγαπώ, τα σε έχω πεθυμήσει, τα μια συγγνώμη, δεν είναι για να μένουν στα ανείπωτα. Αρκεί να καταλάβουμε πως κανένας άνθρωπος δεν είναι δεδομένος και πως δεν θα είναι για πάντα εδώ. Γιατί δεν θα είναι και ούτε και εμείς θα είμαστε. Μιλάτε πριν να είναι αργά.

pinterest.com

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: i.pinimg.com