Αδιαμφισβήτητα οι ισχυρές ανθρώπινες σχέσεις είναι σαν ένας λαβύρινθος, πολύπλοκες και δύσκολο να χτιστούν. Πόσο μάλλον να συνυπάρξουν δύο άτομα τόσο αντίθετα!

Ο ένας να λέει πάμε για ποτάκι με φίλους και ο άλλος σαν μούχλα θέλει να κάθεται σπίτι ή άντε το πολύ- πολύ στο τσακίρ κέφι να βγείτε, ΑΛΛΑ,  τα δύο σας. «Τι τους θέλουμε τους άλλους καλέ, μια χαρά περνάμε εμείς οι δύο!». Και αν βγείτε με άλλους, λίγο το ότι ντρέπεται, λίγο το ότι δεν θέλει να ανοιχτεί.. και αν δεν νιώθει ότι «ανήκει εκεί», θα κρατάει μονίμως το κινητό, θα σερφάρει – αντικοινωνικότατος. Εσένα όμως, αυτό θα σου σπάει τα νεύρα ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ, και ποιος άραγε θα τα ακούσει όταν θα πάτε σπίτι, οεο;

cdn.hypb.st

Και όταν εσύ εκ φύσεως, είσαι όπως είπαμε εξωστρεφής, συμπεριφέρεσαι όπως ακριβώς έχεις συνηθίσει και θεωρείς ότι έτσι είναι το σωστό και πως δεν προκαλείς και ούτε κάνεις κάτι για το οποίο θα πρέπει να απολογηθείς. Προφανώς και δεν κάνεις τίποτα επιτηδευμένα και ούτε για να του την «σπάσεις», μιας και είναι έτσι ο τρόπος σου. Δεν πιστεύεις ότι η εξωστρέφεια και η τόσο κοινωνική σου συμπεριφορά, θα  παρεξηγηθεί από το ταίρι σου, όπως δεν παρεξηγείται και από τον περίγυρο σου που σε ξέρει. Όμως, όταν ο σύντροφος σου δεν σε έχει μάθει και τόσο καλά και όλα είναι τόσο πρωτόγνωρα γι’ αυτόν ή απλώς δεν συμφωνεί και δεν μπορεί να κατανοήσει τον χαρακτήρα σου, τότε τι γίνεται;  Σύντομα, θα προκληθεί ένταση και σύγκρουση μεταξύ σας, καθώς η τόσο «έξω-καρδιά» συμπεριφορά σου, δεν θα αργήσει να προκαλέσει απορία και ανασφάλεια στο εσωστρεφές ταίρι σου.

Θεωρεί υπερβολική την όλη σου συμπεριφορά και δεν μπορεί να ερμηνεύσει τόσο εύκολα την εξωστρέφεια, την φιλικότητα και οικειότητα που προβάλεις στους γύρω σου, ειδικά όταν αυτή πρόκειται για αντίθετο φύλο – χωρίς αυτό να πάει ένα βήμα παραπέρα, γιατί δεν επιδιώκεις κάτι τέτοιο – παρά μόνο είσαι φιλική και κοινωνική. Εννοείται, φυσιολογικά, ότι αυτό θα τον ενοχλήσει, καθώς αυτή η συναναστροφή με άτομα του άλλου φύλου,  θα του δημιουργήσουν συναισθήματα ζήλιας, τα οποία φυσικά δεν θα είναι δυνατόν να ελέγξει. Όσες προσπάθειες και να καταβάλει για να το ξεπεράσει (εάν το έχει κατανοήσει), η συμπεριφορά σου αυτή δεν θα πάψει να είναι για εκείνον πολλές φορές κάτι άβολο και άκομψο. Και εσένα όλο αυτό θα σου φαίνεται αδιανόητο, το ότι δηλαδή ζηλεύει και ενοχλείται επειδή είσαι κοινωνική. Και πάλι αδιέξοδο.

Ποια είναι η μέση λύση, λοιπόν; Ποιος θα κινηθεί προς την μια ή την άλλη κατεύθυνση;

Κανένας. Κανένας δεν θα συμβιβαστεί με τίποτα λιγότερο από αυτό που τον εκφράζει. Τα όρια μας σταματούν εκεί που ξεκινούν τα όρια των άλλων, remember?

Και στο κάτω- κάτω, δεν χρειάζεται ούτε αυτός να καταπιεστεί για να αλλάξει για να γίνει πιο κοινωνικός, αλλά ούτε και εσύ να αλλάξεις για να γίνεις λιγότερο φιλική. Δεν μπαίνεις στη διαδικασία  να αλλάξεις τον χαρακτήρα του συντρόφου σου σε μια σχέση. Θέληση να υπάρχει και όλα γίνονται.  Αυτός, δεν θέλει, και ούτε έχει ανάγκη να διευρύνει τον περίγυρό του. Θεωρώ, ότι λίγο χρόνο χρειάζεται, για να νιώσει άνετα, και περισσότερο αποδεκτός, για να μπορεί να ανοιχτεί, και ίσως τότε γίνει και περισσότερο κοινωνικός από εσένα στην παρέα!  Ούτε εσύ που είσαι πιο κοινωνική, χρειάζεται να καταπιεστείς, ούτε να περιορίσεις την ελευθερία σου και να πάψεις να είσαι ευγενική και φιλική, όπως άλλωστε σ’ όλη σου την ζωή συνήθιζες να είσαι.

Κανένας απ’ τους δύο δε χρειάζεται να φθάσει στο άλλο άκρο, να αλλάξει τρόπο και στάση ζωής, να αλλοτριώσει την προσωπικότητά του, να προσποιηθεί κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που είναι – μόνο και μόνο για να ευχαριστήσει κάποιον άλλον.

Αρκεί να γίνουν υποχωρήσεις, να υπάρχει κατανόηση και σεβασμός, όπως άλλωστε ΑΠΑΙΤΕΙ μια σχέση, για να μπορεί να βρεθεί η  ισορροπία. Τότε, και μόνον τότε, οι πολύπλοκες ανθρώπινες σχέσεις θα μπορέσουν να γίνουν πιο δυνατές από ποτέ.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: e-tetradio.gr