Στη ζωή υπάρχουν διάφορα σκαμπανεβάσματα, τα οποία προκαλούνται από τα τόσα διαφορετικά είδη ανθρώπων που εισβάλουν στη ζωή σου.

Μα κυρίως προκαλούνται από τις διάφορες ιδέες που κουβαλά ο καθένας από αυτούς, που καθορίζουν τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς τους. Ο Καζαντζάκης κάποτε είπε : «Δεν υπάρχουν ιδέες. Υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει». Ε λοιπόν υπάρχουν και αυτοί οι άνθρωποι που έχουν ένα όχι και τόσο αξιοζήλευτα αγέρωχο  μπόι, ένα μπόι που σέρνεται στο πάτωμα σαν εκείνα τα μικρά, και λίγο σιχαμερά, σκουληκάκια.

Αν μόλις διάβασες σιχαμερά σκουληκάκια το άρθρο μου άρχισε να αποκτά μορφή, τότε είσαι πολύ φίλος/η μου. Αν πάλι σε κατέβαλε η επιθυμία να σηκώσεις ανάστημα και να λιώσεις με ένα σου πάτημα τις ιδέες που κατάντησαν έτσι έναν άνθρωπο, τότε είσαι κάτι πολύ περισσότερο απ’ αυτό.

Είμαστε όλοι μάρτυρες, έως και δημιουργοί,  μιας κοινωνίας που ευνοεί τέτοιου είδους ιδέες, που τις μεγαλώνει στα σπλάχνα της και γαλουχεί με αυτές τα παιδιά της. Παιδιά που καταδικάζονται να τις κουβαλούν και να τις εκφράζουν νομιζόμενοι πως χτυπούν τους άλλους ενώ στην πραγματικότητα υποβιβάζουν τον ίδιο τους τον εαυτό, στο μπόι και στην ιδιότητα ενός σκουληκιού.

Εγώ έμαθα να βαδίζω με ανθρώπους που όχι μονάχα  μπορούν να αντιληφθούν την τραγικότητα της μορφής που έχει πάρει η κοινωνία μας αλλά έχουν το μπόι και το ψυχικό σθένος να αντισταθούν, να υψώσουν ανάστημα και να λιώσουν τα μικρά σκουληκάκια που θρέφει. Γιατί για εμένα το ίδιο μπόι με τους φορείς των ιδεών και συμπεριφορών μοιράζονται και όσοι περίτεχνα και αθώα «νίπτουν τας χείρας τους». Και είναι ιδιαίτερη η απογοήτευσή μου όταν το συναντώ στην νέα γενιά, στους ανθρώπους που υποτίθεται θα εγκαινίαζαν μια νέα κοινωνία , μια νέα εποχή, ελεύθερη από τον ρατσισμό και τον φασισμό που νοθεύουν την δική μας. Όσο εσύ στερείς από τον κόσμο την φωνή σου, συμβάλεις άλλο τόσο στη φίμωση των ανθρώπων που υποφέρουν από τα σκουλήκια που θρέφει η κοινωνία. Είσαι και εσύ συνένοχος  στον ρατσισμό, στο φασισμό και σε όποια άλλη ιδέα ή σύστημα προάγει την εκμετάλλευση και την αδικία υποβιβάζοντας τον άνθρωπο από ιδεολόγο σε σκουληκοφωλιά.

miro.medium.com

Γι’ αυτό και το «λιώσιμο» αυτών των ιδεών και συμπεριφορών θα έπρεπε να γίνει, όχι μονάχα προτεραιότητα, αλλά και καθήκον όλων. Η κοινωνία μας πρέπει να λυτρωθεί από την μισαλλοδοξία των ανθρώπων, έτσι ώστε η νέα γενιά να γεννηθεί αμόλυντη από αυτή, χωρίς καμιά εξουσία που να δικαιολογεί ή να παρουσιάζει αναπόφευκτη την εκμετάλλευση και το μίσος μεταξύ των ανθρώπων. 

Το «λιώσιμο» λοιπόν δεν είναι άλλο από την φωνή σου που θα υψωθεί προς υπεράσπιση όσων αδικούνται και τις πράξεις που, πάντα με αξιοπρέπεια και σεβασμό στον άνθρωπο, δηλώνουν ρητά πως εν έτει 2020 δεν δύναται να υπάρξει άλλη ανοχή. Η επιλογή (βάδισμα ή σύρσιμο) είναι δική σου.

 Κλείνοντας, θα ήθελα τυπικά να απολογηθώ σε όλους τους ανθρώπους που μόλις αποκάλεσα σιχαμερά σκουληκάκια, αν στο βάδισμά μου τους πατήσω. Εγώ και όσοι επιλέγουμε να στεκόμαστε στο μπόι των ανθρώπων, είμαστε ιδιαίτερα απασχολημένοι να χτίζουμε μια κοινωνία στα μέτρα μας για να κοιτάμε ποιος σέρνεται και ποιος όχι στο πάτωμα.

ΥΓ: Ο τίτλος αντί απειλής μπορεί να θεωρηθεί και ως δήλωση των  προθέσεών μου, που στερείται άλλης ανοχής.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: rare.us