Να σου πω κάτι; Χάνομαι. Κάθε μέρα λίγο πιο πολύ. Πάντα με έκαναν να χάνομαι οι απουσίες, πάντα. Υποθέτω πως έτσι είμαι εγώ φτιαγμένη. Να μετράω ακόμη κι όσα λείπουν. Τους ανθρώπους, τα συναισθήματα που αφήνουν τα χέρια μου αδειανά. Ξέρεις αυτά καμιά φορά κάνουν περισσότερο θόρυβο έχουν περισσότερες απαιτήσεις. Γιατί είναι αυτά που δεν μπορούν να αντικατασταθούν με κάτι τυχαίο, κάτι πρόσκαιρο. Όπως και ο έρωτας, ακόμη κι αυτός που είναι απών. Τι μου έλεγες;

-Θα μου χαμογελάς συνέχεια;

Έτσι είμαι εγώ φτιαγμένη που λες. Να εκτιμώ το κάθε τι με την αξία του, με όλα εκείνα τα στραβά και τις δυσκολίες που έχει, θαμπωμένη απ’ την ποιότητα. Γι αυτά ζω και όχι για να αναλώνομαι σε δήθεν λόγια που στάζουν μέλι για έρωτες όλο γλύκα κι ομορφιά, όχι καλέ μου. Δεν είναι έτσι ο έρωτας ούτε και η απουσία του. Ξέρεις τι έλεγε η Κάραλη; Έλεγε πως αντιλαμβάνεται τον έρωτα ως την πιο φοβερή χειραψία προς την ζωή. Αντιλαμβάνεσαι τι σημαίνει αυτό;  Αν ο έρωτας είναι η πιο φοβερή χειραψία προς την ζωή τότε τι είναι η απουσία του;

Τα μάτια σου δεν κλείνουν ποτέ. Παραμένουν πάντα ανοιχτά και με κοιτούν με ένα βλέμμα θολό σχεδόν που κάπως συνήθισε να είναι πρόσχαρο. Δεν κλείνουν, δεν παίρνουν μια στιγμή για τον εαυτό τους να φανερώσουν μια στάλα αγωνία, μια στάλα πικρότητας για όσα σου λέω. Δεν με καταλαβαίνεις.

-Θα μου χαμογελάς συνέχεια;

Άκουσέ με για τελευταία φορά. Ο έρωτας είναι ανάγκη. Δεν υπάρχει από πάντα, δεν γεννιέται έτσι απλά και δεν χαρίζεται. Πώς να σ’ το πω, δεν θέλει μηνύματα με ροζ καρδούλες, τυποποιημένα γλυκόλογα, θολές ματιές και συνεχή χαμόγελα. Ξέρεις τι θέλει; Κόπο και ωριμότητα. Γιατί όταν ερωτευτείς, όταν γεννηθεί αυτή η ανάγκη δεν θα βυθιστούν όλα σε μια ροζ θάλασσα από μέλι καθώς γράφονται στο ουράνιο τόξο οι τίτλοι τέλους. Δεν υπάρχει τέλος. Μονάχα αρχή και ένας αιώνιος αγώνας για συνέχιση. Δεν είναι εύκολη η συνύπαρξη, δεν είναι εύκολο να μοιραστείς  και να προσαρμόσεις την καθημερινότητά σου με ένα άλλο άτομο, μα είναι εκείνη η ανάγκη, που μόνο χλιαρή δεν είναι, που σε αναγκάζει.  Είναι δύναμη ο έρωτας, μην τον βλασφημείς. Μην μου μιλάς για μελιστάλακτα χαμόγελα και αέρινες αγκαλιές λοιπόν, μη μου μιλάς για τέλειες σχέσεις και εικόνες μη μου μιλάς! Μην μου μιλάς. Νιώσε με, εκτίμησέ με, να με έχεις ανάγκη.

Σταμάτα να νομίζεις πως ο έρωτας και η σχέση που γεννιέται από αυτόν είναι το happy end της αγαπημένης σου ταινίας και τελειώνει με κοντινό και αιώνιο πλάνο σε ένα χαμόγελο που ποτέ δεν σβήνει. Αντί να με ρωτάς αν θα σου χαμογελάω συνέχεια ρώτα με αν μπορώ να αντέξω δίπλα σου δίχως χαμόγελα, δίχως ευκολίες.

Κατάλαβε όσα θέλω να σου πω και μην  με κοιτάς αυτό το βλέμμα το σκληρό. Μην μου ζητάς να συμβιβαστώ, όχι σε αυτό, δεν μου αρκεί. Κι ούτε εσένα έπρεπε να σου αρκεί, είναι ιεροσυλία . Ότι δεν νοθεύει τα άρθρα μου, ότι δεν διεκδικεί τα τραγούδια μου δεν με αφορά.

Πρέπει  να μάθεις να τον σέβεσαι τον έρωτα καλέ μου, μα και την απουσία του.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: justdate.com