Το χαμόγελο αποτελεί σημείο αναφοράς για κάθε άτομο, αφού μαζί με όλο το πρόσωπο, είναι το πρώτο χαρακτηριστικό που παρατηρούμε πάνω σε κάποιον. Η τερηδόνα είναι ένας ύπουλος εχθρός του χαμόγελου μας, που είναι πάντα σε ετοιμότητα να το καταστρέψει. Είναι εκείνος ο εχθρός που τον ανέφεραν συστηματικά οι γονείς μας όταν θέλαμε σαν παιδιά να φάμε πολλά γλυκά. Και φυσικά είχαν δίκαιο γιατί η νόσος της τερηδόνας είναι η συχνότερη μολυσματική νόσος στα παιδιά παγκοσμίως. Για να καταλάβετε καλύτερα περί τίνος πρόκειται και τι συμβαίνει στο δόντι, ας δούμε πρώτα λίγο την ανατομία του δοντιού.

Το δόντι στηρίζεται στο οστό των γνάθων και χωρίζεται σε δύο γενικά τμήματα την μύλη και τη ρίζα. Η μύλη είναι το τμήμα του δοντιού που μπορούμε να δούμε μέσα στην στοματική κοιλότητα. Εκτός από αυτά, κάθε δόντι αποτελείται από τέσσερις επιμέρους ιστούς: την οδοντίνη, την αδαμαντίνη (σμάλτο), την οστεΐνη  και τον πολφό. Η οδοντίνη, η αδαμαντίνη και η οστεϊνη ονομάζονται και σκληροί οδοντικοί ιστοί.

odontiatrikiygeia.com

Πώς ακριβώς δημιουργείται η τερηδόνα;

Η έλλειψη τακτικής φροντίδας και στοματικής υγιεινής, ο λάθος τρόπος βουρτσίσματος, η κατάχρηση ουσιών όπως αλκοόλ, νικοτίνη, φάρμακα, η κακή διατροφή (πλούσια σε ζάχαρη και άμυλο, δηλ. υδατάνθρακες) και η ύπαρξη άλλων οδοντικών παθήσεων, συμβάλλουν στην πρόκληση τερηδόνας.

Στην πραγματικότητα, η τερηδόνα είναι το αποτέλεσμα μίας διαδικασίας που οφείλεται σε ειδικούς μικροοργανισμούς που προϋπάρχουν φυσιολογικά στην στοματική κοιλότητα.  Η συσσώρευση αυτών των μικοοργανισμών μαζί με άλλα βακτήρια, το σάλιο και υπολείμματα τροφών, δημιουργούν την γνωστή οδοντική πλάκα. Η οδοντική πλάκα, δηλαδή η κολλώδης, μαλακή, και σχεδόν άχρωμη ή υποκίτρινη μάζα μικροβίων πάνω στην επιφάνεια των δοντιών, σηματοδοτεί την έναρξη δημιουργίας της τερηδόνας.

Οι υδατάνθρακες (υπολείμματα από γλυκά, φρούτα, ζυμαρικά και όλα τα συναφή) στην οδοντικής πλάκα ζυμώνονται (καταναλώνονται) από τους τερηδονογόνους μικροοργανισμούς, δηλαδή μετατρέπονται σε οξέα. Σε πρώτη φάση χάρης τα οξέα, το δόντι χάνει σημαντικά άλατα και κυρίως ασβέστιο από την αδαμαντίνη.  Εάν αυτή η φάση δεν σταματήσει μέσω της εφαρμογής των κανόνων σωστής στοματικής υγιεινής, τότε η απώλεια του ασβεστίου συνεχίζεται και η βλάβη φτάνει στην οδοντίνη (μαλακό κίτρινο στρώμα κάτω από το περίβλημα της αδαμαντίνης). Σε αυτό το στάδιο το δόντι γίνεται ευαίσθητο όταν έρθει σε επαφή με ξινό – γλυκό ή και ζεστό – κρύο. Επίσης, εάν ακόμα αντιληφθείτε με την γλώσσα σας κάτι αιχμηρό στην επιφάνεια του δοντιού, να ξέρετε πως η ανασκαφή του δοντιού (τερηδονική κοιλότητα) άρχισε και πρέπει να επισκεφτείτε τον οδοντίατρο σας για σφράγισμα σύντομα!

Η αποδομή και η απομεταλλικοποίηση του δοντιού παρατείνεται και φτάνει στον πολφό του δοντιού (περιέχει τα νεύρα και τα αιμοφόρα αγγεία) και μολύνεται. Οι πόνοι πλέον γίνονται αφόρητοι και επίμονοι.  Εάν η μόλυνση προχωρήσει, θα καλύψει όλη την έκταση του πολφού και μετά θα προσβάλει το νεύρο. Στην περιοχή γύρω από το δόντι προκαλούνται φλεγμονές. Το νεύρο θα οδηγηθεί σε νέκρωση και πιθανότατα θα εμφανιστεί απόστημα (πύο). Η μόνη λύση σε τέτοιο τελικό στάδιο είναι η αφαίρεση του από τον οδοντίατρο.

enallaktikidrasi.com

Πολλά άτομα έχοντας ακούσει πάρα πολλές φορές έστω και κάτι για την τερηδόνα, έχουν την εντύπωση πως η τερηδόνα είναι κάτι αθώο. Λοιπόν δεν είναι και όσοι έχετε εμπειρία μπορείτε να το επιβεβαιώσετε. Είναι μια μολυσματική ασθένεια που δικαίως καταλαμβάνει την πρώτη θέση ανάμεσα στις χρόνιες ασθένειες του ανθρώπου, αφού καταφέρνει να εξελίσσεται, να καταστρέφει τα δόντια, να δυσκολεύει τη μάσηση και να αλλοιώνει την αισθητική!

Και κλείνω το άρθρο μου με την κλασσική και βαρυσήμαντη έκφραση «η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία»!

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: medium.com