Ρατσισμός, μια λέξη με ιταλική προέλευση, αφού προέρχεται από την ιταλική λέξη «razza» =φυλή. Ο ρατσισμός δημιουργήθηκε σαν όρος για να περιγράψει αρχικά τον φυλετικό διαχωρισμό.
Ο σύγχρονος ρατσισμός όμως δεν περιορίζεται μόνο στις φυλετικές διακρίσεις. Έτσι όταν μιλάμε για ρατσισμό, δεν εννοούμε μόνο το φυλετικό διαχωρισμό, αλλά κάθε είδους διαχωρισμό που ξεχωρίζει έναν άνθρωπο από κάποιο άλλο. Κοινωνικό, πολιτισμικό, σεξιστικό, θρησκευτικό και η λίστα όλο και μεγαλώνει δυστυχώς.. Ο ρατσισμός είναι ένα παγκόσμιο και πανανθρώπινο φαινόμενο. Είναι η αδυναμία του ανθρώπου να δεχτεί το διαφορετικό. Είναι η κυριαρχία του φόβου απέναντι στη λογική και απέναντι στο ξένο.
Το είδος που κατά τη γνώμη μου επικρατεί και δεν λέει να εξαλειφτεί είναι ο κοινωνικός ρατσισμός. Δηλαδή η εχθρική συμπεριφορά απέναντι σε ορισμένες κοινωνικές ομάδες, όπως είναι οι μετανάστες, τα άτομα που κρίνονται με βάση με ποιον κοιμούνται, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, οι πρώην φυλακισμένοι, οι φορείς τους AIDS, οι ναρκομανείς και άλλες θεωρητικά «ασθενέστερες» κοινωνικές ομάδες.
Λυπηρό. Μόνο αυτή η λέξη μπορεί να περιγράψει το αίσθημα που νιώθω όταν επικρατούν ακόμη αυτά τα μυαλά, αυτά τα ιδεώδη…
Τα αίτια του ρατσισμού είναι ποικίλα και λίγο πολύ γνωστά από το παρελθόν καθώς η ανθρωπότητα δεν παραδειγματίστηκε από εμπειρίες τους παρελθόντος και ο ρατσισμός αναβιώνει. Η έλλειψη ανθρωπιστικής παιδείας και η πνευματική φτώχεια είναι ένα από τα σημαντικότερα αίτια του φαινομένου αυτού. Από τη στιγμή που τα άτομα δεν διδάσκονται την αξία της ισότητας, της δικαιοσύνης, της ειρήνης, του σεβασμού είναι εύκολο να παρασυρθούν από ρατσιστικές αντιλήψεις.
Ο ρατσισμός σήμερα εκδηλώνεται ποικιλοτρόπως και προσβάλει ανεπανόρθωτα σχεδόν σχέσεις ατόμων, ομάδων, λαών.
Προκαλούνται φαινόμενα περιθωριοποίησης, άγονες αντιπαραθέσεις, και καταργούνται τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Ευδοκιμούν ο πόλεμος αντί της ειρηνικής συνύπαρξης, η βία αντί της γαλήνης, η ξενοφοβία αντί της γόνιμης αλληλεπίδρασης των λαών.
Ο φόβος του διαφορετικού πάντα υποβόσκει μέσα μας σε μορφή που καμιά φορά δεν τον αναγνωρίζουμε, δεν τον παραδεχόμαστε. Το καινούργιο, το άγνωστο και το διαφορετικό, το αντιμετωπίζουμε πάντα με καχυποψία, όσο δεκτικοί κι αν θέλουμε να είμαστε προς αυτό. Και είναι ύπουλος. Φοράει τη μάσκα του στερεότυπου, της προκατάληψης ή μιας αθώας γενίκευσης, πραγμάτων που θεωρούμε φυσιολογικά και που ποτέ δεν αμφισβητήσαμε ή ακόμα περισσότερο δεν ξέραμε καν ότι υπάρχουν μέσα μας. Η κοινωνία φυσικά συμβάλλει σε αυτό αφού μέσω αυτής υιοθετούμε τα παραπάνω. Σαν άνθρωποι όμως έχουμε από τη φύση μας την προδιάθεση για αυτά.
Όλοι κρύβουμε ένα ρατσιστή μέσα μας, όση παιδεία και αν έχουμε, όσο ανοιχτόμυαλοι και αν είμαστε.
Απλές εκφάνσεις της καθημερινότητας το επαληθεύουν. Μια αρνητική σκέψη ή ένα περίεργο βλέμμα είναι αρκετό για να μας το αποδείξει. Όλοι το έχουμε κάνει, κι ας το μετανιώσουμε αμέσως μετά. Αυτό είναι απόδειξη ότι ο ρατσισμός είναι στο αίμα μας και πως πρέπει να το καταπολεμούμε διαρκώς. Να θυμάστε ότι δεν μπορούμε να διεκδικούμε ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα και την ίδια ώρα να κλείνουμε τα μάτια στις διακρίσεις που γίνονται δίπλα μας, όποια και αν είναι η βάση τους, το χρώμα, η θρησκεία, η γλώσσα, ο σεξουαλικός προσανατολισμός.
Κάντε λοιπόν αυτοκριτική, κοιτάξτε λίγο τον εαυτούλη σας, το σπίτι σας, τη ζωή σας.. Δύσκολο για πολλούς αλλά όχι και ακατόρθωτο..
***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com
What do you think?
Show comments / Leave a comment