Αφού το πάτησες, λογικά ούτε κι εσύ δεν μπορείς να πεις με σιγουριά πως ισχύει κάτι τέτοιο. Ε λοιπόν όχι! Συγγνώμη που στο χαλάω, συγγνώμη και από τον φίλο μου τον Νίκο Οικονομόπουλο, αλλά δεν γίνονται όλα για κάποιο λόγο. Δεν μπορώ να το πιστέψω. Ούτε μπορεί αυτή και μόνη η φράση να είναι η απάντηση σε όλα τα άσχημα που συμβαίνουν στη ζωη. Όχι!
Ξέρεις… Και το λένε και εφησυχάζονται. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν.
Έφταιξα; Το αναγνωρίζω.
Όλα πήγαν έτσι όπως πήγαν, όμως γιατί εγώ τα οδήγησα εκεί. Θέλοντας ή μη. Όμως δεν μπορεί να γίνονται όλα από μόνα τους. Ούτε υπάρχει και κάποιος λόγος. Εγώ.. Εγώ είμαι αυτός ο λόγος.
Δεν πέρασα στο πανεπιστήμιο που ήθελα; Εγώ!
Δεν με πήραν στη δουλειά που ήθελα;
Εγώ!
Δεν προχώρησε η σχέση μου έτσι όπως ήθελα;
Εγώ!
Το βρήκαμε όλοι καραμέλα τώρα και λέμε πως έτσι “έπρεπε” να γίνουν και έτσι κι έγιναν.
Μα όχι. Αν εγώ το ήθελα πραγματικά, θα το έκανα. Αν εγώ προσπαθούσα λίγο περισσότερο θα το έφτανα το “άπιαστο”. Αν και αν και αν… αλλά όχι αυτό. Όχι ότι όλα για κάποιο λόγο γίνονται.
Και ποιος να είναι ο λόγος αυτός δηλαδή; Πως δεν θα το άντεχα να ήμουν πραγματικά ευτυχισμένη; Αλλά ξέχασα… Η υπερβολική ευτυχία κάνει κακό στην καρδιά ε; Αυτό θα είναι μωρέ. Δεν έγινε αυτό που έπρεπε για να μην πάθω κάτι από την υπερβολική χαρά!
Γιατί η μοίρα να διαλέξει εμένα για να κάνει τα γούστα της;
Για κάποιο λόγο και για κάποιο λόγο και για κάποιο λόγο. Ακόμα περιμένω κάποιος να μου εξηγήσει αυτό το λόγο.
keepup.gr
Και μπορεί η γνώμη αυτή να μην είναι η πιο σύνηθες, αλλά αυτή την στιγμή αυτό πιστεύω και ίσως ακόμα περιμένω αυτό τον λόγο.
Ξαφνικά πριν πέσεις για ύπνο το βράδυ, σου φέρνει στη θύμησή σου ο νους την εικόνα του ιδανικού. Η εικόνα του “αν”. Η εικόνα της ανάμνησης του ιδανικού που το μόνο που σου αφήνει πλέον είναι μια γλυκόπικρη γεύση. Και λεω γλυκόπικρη γιατί μετά την πίκρα του αλησμόνητου ονείρου έρχεται η γλύκα της γνωστής φράσης: “Εεε.. Λογικά όλα για κάποιο λόγο θα έγινε ό,τι έγινε” και με αυτό, έχεις μια δικαιολογία που σε σκεπάζει για να κοιμηθείς. Και το επόμενο πρωί επιστρέφεις στη πραγματικότητα.
Ξύπνα Εεε.. Ξύπνα.
Αν θες να κάνεις κάτι, Κάντο τώρα!
“Μα ίσως να είναι αυτό το γραφτό, ίσως έτσι να θέλει κάτι η μοίρα να μου πει, ίσως ίσως, ίσως”.
Αν τυχόν δεν περνάς καλά εκεί που είσαι, αν τυχόν άλλαξες γνώμη και θες να ξανά προσπαθήσεις, αν τυχόν αυτό “που σου έφερε η μοίρα” δεν σε γεμίζει, να τα φέρεις όλα ανάποδα. Μην σε νοιάζουν οι άλλοι, ούτε η δυσκολία, ούτε ο τρόπος. Να τολμήσεις. Εξάλλου αν πιστεύεις σε αυτά, να πιστέψεις και στη φράση “η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς”. Γιατί όντως μπορεί να τους βοηθάει. Και πως θα το μάθεις αν δεν προσπαθήσεις; Σίγουρα η δυσκολία για τον καθένα είναι απροσδιόριστη και σίγουρα στον δρόμο σου θα δεις και θα ακούσεις πολλά, όμως στην τελική τι είναι αυτό που έχει σημασία; Να έχεις μια ήρεμη ζωή περιμένοντας να μάθεις αυτόν “τον λόγο”, ή να μηδενίσεις τον ίδιο λόγο και να ξεκινήσεις από την αρχή για να φτάσεις εκεί που κρίνεις εσύ ότι θέλεις;
Και δεν λέω, αν αυτές οι προσπάθειες συνεχίζονται και συνεχίζονται χωρίς αποτέλεσμα τότε ίσως ο Οικονομόπουλος να έχει δίκιο, και όντως ο λόγος αυτός που έψαχνες να είναι μπροστά σου, δίπλα σου, ίσως και στο απέναντι τετράγωνο, περιμένοντας να τον αναγνωρίσεις!
Μέχρι τότε όμως εσύ επιλέγεις. Θες να είσαι απλά ο ακροατής ενός λαϊκού τραγουδιού, ή ο δημιουργός του δικού σου ολοκληρωμένου δίσκου;
enallaktikidrasi.com
***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την συγκατάθεση του beezdom.com
***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: anastasie.org
What do you think?
Show comments / Leave a comment