28 Μαρτίου, 2019Lovebeez
Υπάρχουν λέξεις που δεν χωράνε στο στόμα. Που φτάνουν μέχρι το λαιμό, σαν κόμπος αλλά τις καταπίνουμε… Λέξεις που πονάνε, που πάνε και έρχονται βασανιστικά μέσα στο μυαλό μας, αλητεύουν στη σκέψη μας, αλλά δεν μπορούν να ειπωθούν… Αυτές οι λέξεις που ακουμπούν πρώτα την καρδιά μας και μετά ο απόηχος τους φαίνεται στα μάτια
23 Μαρτίου, 2019Lovebeez
«Με θέλεις, σε θέλω γιατί δεν παντρευόμαστε», «όλα ή τίποτα μαζί σου», «θέλεις ή δε θέλεις να μου πεις απόψε τα μυστήρια κόψε, φτάνει ως εδώ» … Καλά τα λένε λοιπόν τα λαϊκά άσματα. Εν αντιθέσει με εσάς τους χλιαρούς και βολεμένους ανθρώπους, που συμβιβάζεστε με αυτά που δήθεν σας φέρνει η ζωή, είμαστε κι
22 Μαρτίου, 2019Lovebeez
Τετάρτη πρωί! Ξυπνώ από τη μουσική που ακούγεται έξω απ’ το παράθυρο και κλείνω ξανά τα μάτια! Προσπαθώ δηλαδή. Μια Τετάρτη που έχουμε να κοιμηθούμε κι εμείς οι κουρασμένοι φοιτητές και πλακώνουν οι καψουρεμένοι της γειτονιάς. Εν τέλει, σηκώνομαι και πάω κοντά στο παράθυρο και το ανοίγω για να ακούσω το άσμα που μου διατάραξε
20 Μαρτίου, 2019Lovebeez
Όλοι θα έχουμε πει έστω και κάποια φορά «σκεφτόμουν μόλις τώρα το ίδιο» ή «απ’ το στόμα μου το πήρες». Αν βρισκόμαστε μάλιστα και στον ίδιο χώρο χαμογελάμε και τρέχουμε να αγγίξουμε το ίδιο χρώμα – αλήθεια, γιατί κόκκινο;-. Ή θα σου έτυχε κι εσένα να σκέφτεσαι κάποιον και να βλέπεις στην οθόνη του κινητού
20 Μαρτίου, 2019Lovebeez
Πόσες φορές αφήσαμε τον πόνο μας να χυθεί με ορμή προς τα έξω και κλάψαμε λυτρωτικά μέχρι τα δάκρυα μας να στερέψουν; Πόσες φορές πνίξαμε όλα αυτά που μας πονούσαν, τα κρύψαμε καλά μέσα μας με όση δύναμη είχαμε, μα τελικά τα μάτια μας, μας πρόδωσαν; Πόσα εκατομμύρια δάκρυα χύσαμε γι’ αυτόν, γι’ αυτήν… για