All posts tagged in ειρήνηπροκοπίου
3 Φεβρουαρίου, 2021
Φοβάμαι μήπως συνηθίσω έτσι, από μακριά να σ’ αγαπώ. Να σε κοιτώ και να μη με βλέπεις. Να σε νιώθω και να μη σ’ αγγίζω. Να ακούω τη φωνή σου, μα να’ ναι σιωπή. Πώς να κλείσει άραγε μια πόρτα που ακόμα δεν έχει ανοίξει; Πώς να χορτάσεις έναν έρωτα που ακόμα δεν έχεις γευτεί;
Read More
306- 14 Ιανουαρίου, 2021
Μάθε να πιστώνεις και όχι μόνο να χρεώνεις τον εαυτό σου. Να τον πιστώνεις και να τον επαινείς, για όλες τις φορές εκείνες που σου στάθηκε, όταν όλοι έφυγαν. Για εκείνες τις μέρες που σε συντρόφευε όταν όλοι σου γύρισαν την πλάτη…. Για τις φορές εκείνες που πίστεψες εσύ ο ίδιος σε σένα και τελικά
- 16 Δεκεμβρίου, 2020
Σήμερα θα ήθελα να μιλήσω για τη θεωρία του παράπλευρου στόχου. ΤΑΥΤΙΣΤΕΙΤΕΕΕΕΕΕ! Πηγαίνεις στο μπαρ, το γνωστό. Τον βλέπεις, σε βλέπει. Τον βλέπεις, σε βλέπει. Παίζεις μια με τα μαλλιά και μια με το καλαμάκι και βλέπεις στο κενό με ύφος “κυριαααα” και συγχρόνως λες σστην κολλητή να κάνει τη γνωστή διακριτική, που μόνο διακριτική
- 7 Δεκεμβρίου, 2020
Σου λείπουν εκείνες οι βραδιές που ξενυχτούσες πάνω από το τηλέφωνο? Εκείνες που κοιτούσες μανιακά την ώρα και αναστέναζες… Θα στείλει? Δεν θα στείλει? Είχε ένα σασπένς.. όσο και να το κάνεις… Έκρυβε μια μανία… Και τσουπ! “Μήνυμα ρεεεε μου στείλε μήνυμα” λες στον κολλητό. Έπειτα μιλάς και μιλάς και οι συζητήσεις δεν έχουν τελειωμό..
- 25 Οκτωβρίου, 2020
Κάποιες νύχτες κλαις. Και κάποιες απλά ξεφυσάς. Σαν να στέρεψαν τα δάκρυα. Και δεν κλαις για κάποιον συγκεκριμένα, μα γιατί νιώθεις κενός μετά από τόσους ρηχούς ανθρώπους. Ανθρώπους που κακώς βάσισες το μέλλον σου. Ανθρώπους που τους βάφτισες δικούς σου. Ανθρώπους που έφυγαν με την πρώτη ευκαιρία από τη ζωή σου. Και σε ρωτώ ευθέως:
