5 Δεκεμβρίου, 2019Bee free
Σκηνή 7: Ένα ενθύμιο* Είναι από τα πιο παλιά μου, σχεδόν δεκατριών χρονών. Πρόσεξε σπάει με το παραμικρό. Τότε άστο δεν εμπιστεύομαι τα χέρια μου για τέτοια πράγματα. Τα εμπιστεύομαι εγώ- παρ’ το. (του το αφήνει στην παλάμη του). Να είδες τι μαλακά που το κρατάς! Σήκωσε το στο φως- το λατρεύει το φως! Βλέπεις