Οι αλλαγές πολλές, από τις πιο μικρές και «χαζές», μέχρι τις περισσότερο σημαντικές αποφάσεις που καλείσαι να πάρεις και πολλές φορές μπορούν να καθορίσουν το μέλλον σου. Αλλαγές που συχνά επηρεάζουν την συμπεριφορά σου, αλλά και τον τρόπο που βλέπεις τον κόσμο και τους γύρω σου.
Αρχικά, το πρώτο πράμα που ξεκινά να αλλάζει μεγαλώνοντας είναι η σχέση με τους γονείς σου. Μετά την εφηβεία περνάς σε μια άλλη φάση. Ίσως οι εντάσεις να λιγοστεύουν μετά την εφηβεία, αλλά ορισμένες συνήθειες ξεκινούν σιγά σιγά να σε εκνευρίζουν. Και πρώτα απ’ όλα ο έλεγχος. Που πας, με ποιον, πότε θα γυρίσεις και «Πάρε ζακέτα, θα κρυώσεις!». Μπορεί πάντα να σε ενοχλούσαν αλλά δεν έχεις επιλογή, κάνεις υπομονή. Μεγαλώνοντας όμως, ο έλεγχος σε πνίγει. Και αυτό κυρίως όταν περνάς τα φοιτητικά σου χρόνια μακριά από το σπίτι σου. Έχεις μάθει να ζεις μόνος, ανεξάρτητος. Και η επιστροφή στις πάλαι ποτέ συνήθειες της μαμάς σου, σε βγάζει από τα ρούχα σου!

Και η κατάσταση χειροτερεύει αν μοιράζεσαι όχι μόνο το σπίτι με άλλους, αλλά και το δωμάτιό σου! Ούτε αυτό μάλλον δεν σε χαροποιούσε ιδιαίτερα χρόνια τώρα αλλά το ανεχόσουν… πλέον όμως έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι. Δεν έχεις όλο το σπίτι για σένα και αυτό το – αναγκαστικά – το δέχεσαι.
Αλλά το να μην μπορείς να βρείς την ηρεμία σου έστω και σε ένα δωματιάκι 2Χ2 γιατί έχεις κάποιον από δίπλα να σε «πρήζει», πάει πολύ! Έχεις ρε φίλε και εσύ τα δικά σου, θες τον χώρο σου να ηρεμήσεις και να σκεφτείς.
Οι ρόδες του ποδηλάτου γίνονται πλέον μεγαλύτερες. Γίνονται ρόδες αυτοκινήτου. Αποχωρίζεσαι το πρώτο σου μεταφορικό μέσο, για να αποκτήσεις ένα πιο γρήγορο και πιο βολικό. Μία αλλαγή που δεν σε στεναχωρεί και πολύ, αφού χρόνια ονειρευόσουν την μέρα που θα κρατούσες, επιτέλους, στα χέρια σου το πολυπόθητο δίπλωμα οδήγησης. Εννοείται όμως ότι αναλαμβάνεις και περισσότερες ευθύνες. Καύσιμα, ασφάλειες και πάρκινγκ γίνονται πλέον οι νέοι σου «πονοκέφαλοι».

Το βασικότερο όμως είναι πως μεγαλώνοντας όλοι περιμένουν περισσότερα από εσένα. Αφού έχεις την απαίτηση να είσαι ανεξάρτητος, θα πρέπει να αναλάβεις και περισσότερες ευθύνες. Ξεκινώντας από τα απλά, το φαγητό π.χ, που πρέπει να το αναλάβεις για να επιβιώσεις, μέχρι το να φροντίσεις για τις υποχρεώσεις σου στις δημόσιες υπηρεσίες. Δεν είναι όλα ρόδινα μεγαλώνοντας και είναι βέβαιο πως θα σου λείπουν πολλές φορές οι μέρες που είχες έτοιμο φαγητό και σιδερωμένα ρούχα ανά πάσα στιγμή. Πολλές φορές μάλιστα οι ρόλοι αντιστρέφονται, με τους άλλους να εξαρτώνται από σένα.
Μεγαλώνοντας ο χρόνος σου δίνει, αλλά αναπόφευκτα σου παίρνει και πολλά… και δυστυχώς πολλές φορές και πολύ στενά σου άτομα. Έτσι είναι όμως η ζωή καλώς ή κακώς. Αλλάζει συνεχώς και όχι πάντα θετικά. Και αυτό είναι κάτι που αντιλαμβάνεσαι επίσης με τα χρόνια. Όπως και την αξία του να έχεις δίπλα σου τους δικούς σου ανθρώπους. Και ναι, πολλές φορές θα πιάσεις τον εαυτό σου να αναπολεί στιγμές και καταστάσεις που κάποτε ανυπομονούσες να περάσουν. Χαλάρωσε επομένως, πέρνα καλά και απόλαυσε όσα έχεις, για όσο τα έχεις, γιατί ακριβώς η ζωή δεν παύει ποτέ να σε εκπλήσσει.
***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com
What do you think?
Show comments / Leave a comment