Φυσικά και η ημέρα αυτή μένει αποτυπωμένη στη σκέψη κάθε μάνας. Φυσικά και κάθε μάνα θυμάται αυτόν τον… πρώτο αποχωρισμό… Η μέρα αυτή μένει κολλημένη στην καρδιά της κάθε μίας από εμάς που αναγκαστήκαμε νωρίς ή όχι να αφήσουμε το αγγελούδι μας… για τη δουλειά…

Ναι, όντως η δουλειά μου όπως και πολλές άλλες δουλειές – δυστυχώς- δεν δίνουν… άδεια μητρότητας, ούτε καν άδεια τοκετού… Δεν μπορείς να λείψεις σίγουρα πολλές μέρες, αφού η ύλη και τα διαγωνίσματα τρέχουν.. Δεν μπορείς να ακυρώσεις μαθήματα αν δεν έχεις φροντίσει από πριν να τα αναπληρώσεις… Και εννοείται δεν θα ένιωθα καθόλου καλά αν άφηνα στα κρύα του λουτρού τους μαθητές.

Θυμάμαι σαν χτες εκείνη την ημέρα. Ο τοκετός ήταν Παρασκευή, Τρίτη επιστρέψαμε στο σπίτι, Τετάρτη ήμουν πίσω στο φροντιστήριο! Ήταν λες κ πήγα ένα τριήμερο ταξίδι στην κλινική και θα επέστρεφα!!  Νόμιζα πως με τη  επιστροφή μου στο σπίτι όλα θα έμπαιναν εύκολα πάλι στην ρουτίνα τους.. Και όλα νόμιζα πως θα ήταν όπως πριν…! Δεν ήταν έτσι δυστυχώς. Το παιδάκι να θέλει ώρες φροντίδας, εσύ σαν νέα μαμά να θέλεις ώρες για να τα μάθεις όλα αυτά και να ρυθμίσεις την καθημερινότητα σου και επιπλέον να πρέπει να προετοιμάζεις φυλλάδια, διαγωνίσματα και να πηγαίνεις δουλειά!

Θυμάμαι σαν χτες εκείνη την ημέρα. Προετοιμάζουν ψυχολογικά μέρες πριν καν γεννήσω για να αντέξω την ημέρα επιστροφής στη δουλειά… Συναισθήματα πρωτόγνωρα, που σε στενεύουν. Εκείνο το πρωί έπρεπε να τα προλάβω όλα. Ξύπνησα απ’ τις 4, αφού είχε ξυπνήσει και στις 1, ετοίμασα το μωρό, του έδωσα το γάλα του, και το κοίμισα πάλι. Παράλληλα φρόντισα να έχω έτοιμα ό, τι ίσως χρειαζόταν το μωρό ενώ εγώ θα ήμουν δουλειά. Επίσης ετοίμασα το φαγητό για το μεσημέρι και επιπλέον τα φυλλάδια που θα έδινα στους μαθητές το απόγευμα στο φροντιστήριο. Έπρεπε να τα προλάβω όλα.

Θυμάμαι σαν χτες εκείνη την ημέρα. Ενώ έτρεχα όλο το πρωί να τα ετοιμάσω όλα, στο παρά πέντε μπήκα στο αυτοκίνητο για να πάω στο φροντιστήριο.  Στα τρία λεπτά που πέρασαν συνειδητοποίησα την κατάσταση. Τα μάτια μου βούρκωσαν. Τι κάνω?! Αναρωτιόμουν. Που άφησα το μωρό και πάω. Τι μάνα είμαι. Και όταν νιώσει την απουσία μου το μωρό και κλαίει, τι θα το κάνουν αυτοί που το προσέχουν? Πώς θα περάσουν οι έξι ώρες που θα είμαι δουλειά?! Σκέψεις δυνατές, έντονες και αναπάντητα τα ερωτήματα στο μυαλό μου.

Θυμάμαι σαν χτες εκείνη την ημέρα. Καταρχάς σωματικά ένιωθα αδυναμία και κούραση … Θυμάμαι με πόση δυσκολία ανέβηκα τις σκάλες του φροντιστηρίου για να μπω στην τάξη να κάνω μάθημα… με είδαν οι μαθητές και φώναζαν: “κυρία τι κάνεις εδώ ???” ‘Ένιωθα να πονά το σώμα μου.. αλλά μάλλον δεν άφηνα τον εαυτό μου να το νιώσει τόσο πολύ αφού ήμουν εκεί και θα έκανα μάθημα! Έπρεπε να γίνει το μάθημα και έπρεπε να ήμουν εκεί!

Θυμάμαι σαν χτες εκείνη την ημέρα. Κατά την διάρκεια των μαθημάτων όντως δεν μπορούσα να λειτουργήσω πλήρως. Το μυαλό μου ήταν στο σπίτι, στο μωρό που άφησα, ενώ παράλληλα πάλευα με τους αριθμούς στον πίνακα και τις ασκήσεις..! Σίγουρα δεν ήμουν 100% στην τάξη, σίγουρα δεν μπορούσα να τα χειριστώ όλα όπως τα ήθελα. Είμαι εδώ όμως τουλάχιστον και θα το προσπαθήσω, σκεφτόμουν…. Μια θετική σκέψη για να πάρω δύναμη να συνεχίσω το μάθημα!

Γρήγορα ή αργά η πρώτη μέρα στη δουλειά πέρασε. Επιστρέφω στο σπίτι με φόρτο αισθημάτων και συναισθημάτων. Πώς θα τα πήγαν όλοι άραγε? Το μωρό θα ένιωσε την απουσία μου; Θα τους ταλαιπώρησε; Πώς ήταν το μάθημα που έκανα; Τους τα είπα όλα καλά; Θα δείξουν κατανόηση οι μαθητές επειδή ήμουν τόσο πολύ κουρασμένη;   Σκέψεις ποικίλες στριμωγμένες σε κλάσματα δευτερολέπτων..

Και εν τέλει οι μέρες πέρασαν με ποικίλους τρόπους… κάποτε ομαλά… κάποτε πολύ δύσκολα… και κάποτε πάρα πολύ δύσκολα… και τελικά πέρασαν και τα χρόνια και μας έκαναν όλους πολύ πιο δυνατούς… πολύ πιο έτοιμους να αντιμετωπίζουμε τα δύσκολα…. Και ναι, δεν ήταν επιλογή μου η γρήγορη επιστροφή στη δουλειά …και πολλές ήταν οι στιγμές που ένιωθα αδικία που η δουλειά μου το απαιτούσε αυτό… αλλά νιώθω τυχερή που τα παιδιά μου, η οικογένεια μου και οι μαθητές μου το κατανόησαν αυτό και το μόνο που μου χάρισαν ήταν στήριξη και αγάπη. Αυτά άλλωστε μένουν στη ζωή…!

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com