Οι γεννημένοι γύρω στο 2000, σίγουρα μόλις δουν τον τίτλο, θα νομίσουν ότι το θέμα αφορά κάποιο πρόγραμμα της NASA ή τελοσπάντων κάτι παρόμοιο, που συνήθως έχουν κωδικούς με αρχικά.
Αυτή η γενιά παρακαλώ να μας πει πρώτα ΣΥΓΝΩΜΗ που υπάρχουν τέτοιες ηλικίες και δεν ντρέπονται να μας το λένε στα μούτρα εμάς των 30+ και στη συνέχεια να διαβάσει πιο κάτω να μάθει πώς επικοινωνούσαμε εμείς διαδικτυακά, πριν το facebook!
Η δική μου γενιά, παρακαλώ όπως βάλει δίπλα της αρκετή ποσότητα χαρτιού για να σκουπίσει τα δάκρυα που θα φέρουν οι αναμνήσεις όταν ήμασταν κι εμείς κάποτε 15 χρονών.
Καταρχάς πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η πλειοψηφία μας ΤΟΤΕ (λες και μιλούμε πριν 100 χρόνια), ΔΕΝ είχαμε κινητά, ΔΕΝ είχαμε laptop, ΔΕΝ είχαμε free wifi στις καφετέριες με κωδικό cafe2001.
Ίσα ίσα που είχαμε στα σπίτια μας ένα υπολογιστή περίπου 3 τετραγωνικά μέτρα μέγεθος, με μια οθόνη πιο μεγάλη και από την τηλεόραση που είχε η γιαγιά μας σπίτι της πριν τις LED, κάπου στο σαλόνι για να μπορεί και να υπάρξει κι ο απαραίτητος «έλεγχος» από τους γονείς. Η δικαιολογία για να ζητήσουμε τότε τον υπολογιστή, είναι ότι τον χρειαζόμασταν στο σχολείο. Ήταν βλέπετε η αρχή των εργασιών και των project που ζητούσαν οι καθηγητές στα κομπιούτερ. Το ίντερνετ βέβαια εμείς το χρησιμοποιούσαμε πολύ λιγότερο για τα μαθήματα, παρά για όλα τα άλλα.
Επίσης ΤΟΤΕ, αν χρησιμοποιούσες το ίντερνετ το ήξερε όλη η οικογένεια, αφού για να μπεις ίντερνετ χρησιμοποιούσες τη γραμμή τηλεφώνου, το οποίο μπορεί να κτυπούσε επί 5 συνεχόμενες ώρες κρατημένο αν κάποιος έπαιρνε σπίτι και να έφταιγε η μάνα μας ότι ήταν κουτσομπόλα.
IRC λοιπόν. Τι να πρωτοθυμηθώ;
Πρώτα από όλα να θυμηθούμε εκείνο τον ΣΠΑΣΤΙΚΟ ήχο που έκανε κάθε φορά για να ενωθεί το κομπιούτερ μας με το ίντερνετ, που λογικά άκουγε και η γειτόνισσα 3 σπίτια μετά.
Αν ήμασταν τυχεροί κι έμπαινε ίντερνετ με την 1η προσπάθεια, τότε η αμέσως επόμενη κίνηση ήταν να ανοίξουμε το IRC. Εκεί, για όσους δεν ξέρουν, έπρεπε να έχεις ένα username και με αυτό μιλούσες με όλους.
Εννοείται, ΔΕΝ είχε φωτογραφίες, ΟΥΤΕ σέλφι!
Το μόνο που είχε ήταν διάφορα channels, στα οποία έμπαινες κάθε φορά για να μπορείς να έχεις πρόσβαση να μιλάς με τα άλλα άτομα που ήταν μέλη στην ίδια ομάδα. Υπήρχαν μάλιστα και channels στα οποία χρειαζόταν να σε κάνουν invite οι admin για να δικαιούσαι να μπεις μέσα. Για να ξεχωρίζουν οι admin από τους άλλους κοινούς θνητούς, είχαν ένα @ αριστερά από το username τους και ονομάζονταν OP (operator). Αν μάλιστα ήσουν OP σε κάποιο channel που έμπαιναν πάνω από 50 άτομα μέσα, τότε ήσουν θρύλος του IRC (Χριστέ μου, τι βλακείες κάναμε! ? )
Αμέτρητοι καβγάδες για οτιδήποτε μέσα σε αυτά τα channels..
Αμέτρητα BANS (διωγμοί από την ομάδα) αν πεις κάτι κακό προς τον admin, αμέτρητες ώρες αναλύσεων για το αν ο cuteboy είπε κάτι κακό για την p0kahonta5 και σωστά τον έβγαλε ο Cyprus_man_25 από την ομάδα! (Ναι! Αυτά ήταν περίπου τα usernames που χρησιμοποιούσαμε όλοι).
Επίσης, αμέτρητες φωνές από τους γονείς μας:
“ΠΟΤΕ ΕΝΝΑ ΦΚΕΙΣ ΠΟΥ ΤΖΙΝΤΟ ΙΤΤΕΡΝΕΤ ΝΑ ΠΙΑΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟ; ΕΝΝΑ ΡΤΕΙ 100 ΛΙΡΕΣ Ο ΛΟΑΡΚΑΣΜΟΣ ΠΑΛΕ!!!”
Τώρα γελάμε, αλλά τότε…?
Ποτέ δεν ήμασταν σίγουροι για το με ποιον/ποιαν μιλούμε στο irc. Υπήρχε η πιθανότητα κάποιος άλλος να μπει με το username γνωστού μας ατόμου και να του λέμε τι κάναμε χθες με κάθε λεπτομέρεια και τελικά να είναι άλλος!
Εννοείται γίνονταν και γνωριμίες μέσω των συνομιλιών. Γνωριμίες που ξεκινούσαν με το θρυλικό a/s/l? (Age/Sex/Location). Βέβαια αν σου έλεγε πως είναι 20/f/Limassol, υπήρχε η πιθανότητα να μιλούσες με έναν 43/m/New York.
Πέραν από την πλάκα όμως, μέσω αυτού του IRC, σίγουρα όλοι μέχρι σήμερα έχουμε παιδικές φιλίες που κράτησαν στον χρόνο. Μέσα από αυτούς τους καβγάδες και τις συνομιλίες κρατήσαμε επαφές που οι συζητήσεις μεταφέρθηκαν από τα channels του IRC, στα sms του κινητού και στο chat του messenger.
Σίγουρα το ιδανικό θα ήταν να ήταν μόνο σε πραγματικές συνομιλίες και όχι μόνο μέσα από μηχανήματα. Αλλά τι να κάνουμε. Αυτά έχει η εποχή μας.
Υ.Γ.: Αφιερωμένο το άρθρο στους: T-I-N-A, Pimkie, BLuE|ArMy, PoshGirl, naSa_Girl, thesia_ και σε όλους όσους συμμετείχαν στο «δράμα μας» της τότε εποχής. Σε όλους όσους με το τελευταίο κουδούνι του σχολείου λέγαμε:
Τα λέμε στο IRC!
***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com
What do you think?
Show comments / Leave a comment