Έρωτας. Μια λέξη που υμνήθηκε από συγγραφείς ποιητές, τραγουδιστές.

Αξίζει άραγε να θυσιαστεί στο βωμό του συμβιβασμού και της ρουτίνας? Αξίζει για λίγη σιγουριά όλα να είναι ξεθωριασμένα και μίζερα? Μπορούν απλά ο σεβασμός και η αλληλοεκτίμηση αλλά με την παντελή έλλειψη πάθους να διατηρήσουν μια σχέση ζωντανή?

36.media.tumblr.com

Όχι όχι και πάλι όχι.

Δεν θέλω να είμαι απόλυτη αλλά αυτό πιστεύω. Δεν είναι τυχαίο πως ως συναίσθημα έχει αυτή την ιδιαίτερη μορφή. Είναι κάτι το μοναδικό, το ανεπανάληπτο, μαγικό που όμοιο του δεν υφίσταται. Αν απλά σέβομαι και αγαπώ τον άλλο, τότε σε τι διαφέρει από την φιλία, τι καθιστά την σχέση ιδιαίτερη? Πολλά βέβαια είναι τα ζευγάρια που επιλέγουν να ακολουθήσουν αυτή την διαδρομή και σίγουρα κάθε αντίληψη είναι αποδεκτή, γιατί κάθε περίπτωση είναι διαφορετική κρύβει τις δικές τις ιδιαιτερότητες, και αυτό είναι απολύτως σεβαστό και κατανοητό. Άραγε είναι αυτό μια μορφή ήπιας υποκρισίας? Είναι ανάγκη να έχεις κάποιον κοντά σου και ας μην σε γεμίζει στο έπακρο? Ποτέ δεν έχω καταλάβει.

newyorker.com

Δύσβατο και μυστήριο μονοπάτι ο έρωτας, η λογική υποχωρεί αλλά αυτό είναι που το κάνει μοναδικό. Μην αφήνεις την ρουτίνα να σε νικήσει κτύπα την αλύπητα μην συμβιβαστείς με τίποτα λιγότερο από ότι ονειρεύτηκες. Ζήσε έντονα, άφησε τον έρωτα να σε παρασύρει σαν ορμητικό κύμα, να μην αφήσει τίποτα στο διάβα του και άφησε τα ήπια και τα ρηχά για αυτούς που δεν αντέχουν το πολύ, το σαρωτικό… το απόλυτο!!!

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: i.pinimg.com