Περιμένουμε και ψάχνουμε να βρούμε «Το άλλο μας μισό», κάποιον να συμπληρώσει της ψυχής μας το μοναχικό κενό, και να μας ανεβάζει. Τι το πιο ωραίο, να βρεις – επιτέλους – κάποιον με τον οποίο να μοιράζεσαι κάτι αμοιβαίο; Είναι όμορφο να αγαπάς και να αγαπιέσαι! Να χαίρεσαι πραγματικά, να ζεις και να αισθανθείς όπως ποτέ ξανά. Όλα πρωτόγνωρα! Είναι όμορφη η αγάπη όταν είναι αληθινή….

Living the dream.

Όχι για πολύ.

Σπάει το γυαλί. Και τι γίνεται λοιπόν, Αν σπάσει μια φορά; Τι απογίνεται μετά η «αδελφή ψυχή» που νόμιζες πως βρήκες; Σκέφτεσαι πως πληγώθηκες τόσο -που δεν θα μπορέσεις να αφεθείς ξανά.

anapnoes.gr

Ας μην ήταν η μακρόβια σχέση, λίγος καιρός αρκεί να νιώσεις ότι πιο δυνατό για κάποιο. Να είσαι πρόθυμος να δώσεις όλο σου το είναι. Αν δεν είναι έτοιμος ο άλλος να το δώσει; Δεν σκέφτηκες τότε, ότι βιάστηκες. Βιάστηκες να επενδύσεις σ´ αυτόν, βιάστηκες να ερωτευτείς, βιάστηκες να πιάσεις τιμόνι, δεν υπολόγισες όμως τις φουρτούνες και της τρικυμίες.

Δυστυχώς.

Νόμιζες ότι βρήκες τον ένα. Σε άφησε! Σε σκέφτηκε άραγε καθόλου; Σε υπολόγισε; Πάψε να τον δικαιολογείς ανελλιπώς. Μόνη το περνάς και αυτό. Ξεπερνάς καταστάσεις, άτομα; Ίσως δύο άτομα που αγαπήθηκαν πολύ να ξανά βρεθούν τελικά; Και αν ξαναβρεθούν; Θα είναι όλα τα ίδια; Οι άνθρωποι πάντως, πάνε και έρχονται, το  μόνο σίγουρο μέσα σε όλες αυτές τις απορίες, τις σκέψεις.

Όταν θα ξαναβρεθείτε; Δεν θα είναι, νομίζεις, πλέον, αργά;

Έτσι όπως ήρθανε τα πράγματα όμως, δεν είχες άλλη επιλογή. Απλά έμεινες, περιμένοντας. Κουράστηκες, και σταμάτησες  να περιμένεις. Τότε, ήταν που στέριωσες κάπου αλλού, όχι από συμβιβασμό, όχι από «Δεν έχω άλλη επιλογή» . Ήταν η καταλληλότερη στιγμή. Σταθερή και εσύ πλέον, σε ένα «σταθερό» περιβάλλον.

Περνάει καιρός, οι «πληγές» επουλώνονται. Τι γίνεται όταν κάποιος σου ξύσει τις πληγές αυτές; Μην ξεχνάς, οι άνθρωποι πάνε κ έρχονται. Όταν ανταμωθείτε λοιπόν ξανά; Όμως εσύ είσαι αλλού; Επηρεάζεσαι ή όχι; Είσαι απόλυτη;

Εξαρτάται από τον χαρακτήρα. Εάν δεν τον ξεπέρασες ποτέ,  θα λυγίσεις. Πολλά τα διλήμματα, διλήμματα, διλήμματα.

newsitamea.gr

Τι γίνεται λοιπόν, στη στεριά, όταν υπάρχει τρικυμία και φουρτούνα; Ο ένας σταθερός, όπως και η στεριά, ήρεμος, χωρίς αναταράξεις, αναμενόμενος, αλλά όχι δεδομένος. Κανείς δεν είναι δεδομένος, όπως και κανείς δεν είναι κανενός. Ο άλλος, ασταθής όπως και η θάλασσα, με ημερήσιες, μηνιαίες, εποχιακές διακυμάνσεις. An absolute mess. Καθόλου αναμενόμενος, δεν ξέρεις ποτέ τι να περιμένεις! Όλο εκπλήξεις. Ξεκινάς να τον μαθαίνεις όμως. Μπορεί τότε να μην μπόρεσες, όμως εσύ ωρίμασες. Αυτός όχι, ίδιος και απαράλλακτος. Γι’ αυτό και μπορείς καλύτερα να τον διαβάζεις, να καταλαβαίνεις περισσότερα – χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα ξέρεις από πού θα σου έρθει.

Εσύ τι ρόλο βαστάς τώρα;

Θα σε παρομοίαζα καλύτερα, με τον καπετάνιο στο πλοίο. Μπορεί να σε δελεάζει η θάλασσα, αλλά μην ξεχνάς πως και στεριά έχει τη μαγεία της.

Πόσο «κακό» το να περιμένεις ξανά την νέα «έκπληξη», το τέλος;  Το περιμένεις. Περιμένεις να πληγωθείς ξανά. Θα το επιτρέψεις; 

Ο καλός ο καπετάνιος, δεν φοβάται τις αναταράξεις. Μπορεί να σου αρέσουν οι προκλήσεις, αλλά δεν παίζεις με την θάλασσα, δεν τη δοκιμάζεις, γιατί ξέρεις τη δύναμή της, ξέρεις τα όριά της.

Θα πνιγείς, όσο καλό κολύμπι και αν ξέρεις.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: amorousnostalgia.files.wordpress.com