Η τρέλα μου με την πεζοπορία ξεκίνησε εντελώς τυχαία, όταν πριν λίγα χρόνια αποφάσισα να συνοδεύσω μια ξαδέλφη μου σε ένα φιλανθρωπικό πρότζεκτ στην Τανζανία, το οποίο θα περιλάμβανε ανάβαση στο Κιλιμάντζαρο. Από μικρή ήμουν δραστήρια και ασχολούμουν με τον αθλητισμό, αλλά ποτέ δεν είχα σκεφτεί ότι θα μου άρεσε η πεζοπορία. Δεν το είχα καν στο μυαλό μου σαν χόμπι. Πάντα μου άρεσαν οι δραστηριότητες στη φύση βέβαια, όμως σαν γνήσια νησιώτισσα προτιμούσα (και ακόμα προτιμώ, η αλήθεια είναι) τη θάλασσα περισσότερο απ’ ότι το βουνό. Στο Κιλιμάντζαρο αποφάσισα να πάω για τον φιλανθρωπικό σκοπό και την εμπειρία. Τελικά όμως αυτό που απόλαυσα περισσότερο (όλως παραδόξως) ήταν την ανάβαση. Γλίτωσα απ’ τα κουνούπια με την Μαλάρια, αλλά με τσίμπησε άλλη μύγα, η μύγα της πεζοπορίας!  Από τότε έχω πάει σε αρκετές άλλες εξορμήσεις, από μικρές και μονοήμερες, μέχρι μεγάλες κατά τη διάρκεια ημερών, και σε διαφορετικές χώρες όπως Σκωτία, Μεξικό, Χιλή, Περού και Κολομβία. Στην αρχή ξεκίνησε σαν δικαιολογία τύπου “πρέπει να ξαναχρησιμοποιήσω τον εξοπλισμό που πήρα για το Κιλιμάντζαρο μην παν χαμένα και τα λεφτά”, αλλά κάθε φορά μου άρεσε ακόμα πιο πολύ, μέχρι που “εθίστηκα”. Να λοιπόν οι λόγοι που η πεζοπορία μου αρέσει τόσο πολύ και που την συστήνω σαν χόμπι ανεπιφύλακτα:

Φύση

Η πεζοπορία είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους να νιώσεις ένα με την φύση και φυσικά να την εκτιμήσεις και περισσότερο! Μακριά από το βουητό και τη μόλυνση της πόλης, θα έχεις την ευκαιρία να απολαύσεις καθαρό αέρα. Και καθαρός αέρας = καθαρό μυαλό. Η θέα είναι πάντα εκπληκτική και διαφορετική, ανακαλύπτεις συνέχεια νέα οικοσυστήματα και βλέπεις ζώα και φυτά που δεν ήξερες καν ότι υπάρχουν!

Άσκηση

Όσο αυτονόητος και να είναι, αυτόν τον λόγο δε θα μπορούσα να τον παραλείψω. Η πεζοπορία είναι μια πολύ καλή μορφή άσκησης, κυρίως σε ό,τι έχει να κάνει με τη βελτίωση της αντοχής και της γενικής φυσικής κατάστασης. Ανάλογα με τον βαθμό δυσκολίας μπορεί να είναι από πολύ απαιτητικό, μέχρι απλά αναζωογονητικό, σαν μια μεγάλη βόλτα στο πάρκο. Άσε που συνήθως δε νιώθεις την κούραση, γιατί σου αποσπά την προσοχή η υπέροχη θέα. Ακόμα και στις δύσκολες διαδρομές, το σώμα σου μπορεί να ζοριστεί, αλλά σου εγγυώμαι ότι στο τέλος θα αισθάνεσαι τέλεια.

Πνευματική ανάταση

Ίσως και ο κύριος λόγος που εμένα μου αρέσει η πεζοπορία. Κατά τη διάρκεια μιας διαδρομής δουλεύεις πολλές νοητικές ικανότητες όπως πνευματικό σθένος, ώθηση αποφασιστικότητα και πειθαρχία, οι οποίες είναι βασικές σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Και φυσικά, δεν υπάρχει μεγαλύτερη ψυχική ικανοποίηση από την αίσθηση του ότι έχεις πετύχει ένα στόχο, την οποία νιώθεις κάθε φορά όταν φτάνεις στην κορυφή του βουνού του οποίου ανεβαίνεις και στο τέλος μιας διαδρομής. Επίσης, το ότι περνάς αρκετές ώρες “μέσα στο μυαλό σου”, στην απόλυτη ησυχία και γαλήνη, είναι μια τέλεια ευκαιρία για να σκεφτείς, να γνωρίσεις καλύτερα τον ίδιο σου τον εαυτό και ίσως να πάρεις σημαντικές αποφάσεις ή να αναθεωρήσεις κάποια πράγματα.

Παρέα

Η πεζοπορία είναι ομαδικό χόμπι. Δεν λέω πως δεν μπορείς να το κάνεις και μόνος σου, αλλά σίγουρα είναι και πιο ασφαλές όταν είσαι στη φύση με μια ομάδα, ειδικά αν δε θες να σε φάνε οι λύκοι. Είναι λοιπόν η τέλεια ευκαιρία να περάσεις ωραία και να δεθείς ακόμα περισσότερο με την παρέα σου, ή να κάνεις νέους φίλους.

Μπορεί να γνωρίσεις ανθρώπους πολύ διαφορετικούς από σένα, με άλλη ηλικία, καταγωγή, επάγγελμα, αλλά όλοι θα έχετε ένα κοινό, το οποίο θα σας δέσει σχεδόν αμέσως. Την αγάπη για την πεζοπορία και τη φύση.

Ταξίδια

Η πεζοπορία δεν είναι ένα χόμπι το οποίο μπορεί να κάνεις το απόγευμα μετά τη δουλειά, ειδικά αν ζεις στην πόλη. Είναι λοιπόν μια καλή δικαιολογία για εκδρομές και ταξίδια. Και δεν είναι ανάγκη να πας στην άλλη άκρη του κόσμου αν δεν έχεις την δυνατότητα. Αξίζει ακόμα και για να εξερευνήσεις και να γνωρίσεις καλύτερα τον ίδιο σου τον τόπο ένα Σαββατοκύριακο. Δυστυχώς δεν έχω καταφέρει ακόμα να κάνω πεζοπορία στην Κύπρο, γιατί ζω μόνιμα στο εξωτερικό, είναι όμως μέσα στα σχέδια μου και είμαι σίγουρη ότι στην Κύπρο υπάρχουν υπέροχες διαδρομές, ειδικά στο Τρόοδος.

Αναμνήσεις

Θέλει κι ερώτημα; Σκέψου μόνο τις τέλειες φωτογραφίες που θα βγάλεις και τις αναμνήσεις που θα δημιουργήσεις. Θα έχεις να λες για περιπετειώδεις και αστείες καταστάσεις όλη σου τη ζωή.  

Οι αγαπημένες μου διαδρομές μέχρι στιγμής (κατά σύμπτωση ήταν και οι 3 πιο δύσκολες) είναι το Κιλιμάντζαρο, το ηφαίστειο ‘Λα Μαλίντσε’ στο Μεξικό και το Μονοπάτι των Ίνκα προς το Μάτσου Πίτσου στο Περού.

Η επόμενη εξόρμηση που προγραμματίζω θα είναι μάλλον στις Άλπεις. Μέχρι τότε, τα λέμε!