Δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο το ύψος και τι θεωρείται ιδανικό έχει επηρεάσει τα πρότυπα ομορφιάς ανά δεκαετίες μέχρι που με ένα γρήγορο google search «ψηλοί vs κοντοί» σου ανοίγεται ένας άλλος κόσμος. Άρθρα που διαπραγματεύονται την ευτυχία ενός ανθρώπου βάσει του ύψους του, την επαγγελματική του ευημερία ή και την επιτυχία των σχέσεων του, χρησιμοποιούν έρευνες βάζοντας το ύψος ως τον κύριο παράγοντα και καταλήγοντας αν μη τι άλλο σε αδιαμφισβήτητα αποτελέσματα!

Βέβαια, αυτό που με ξενίζει περισσότερο δεν είναι οι προτεινόμενες απαντήσεις αλλά όσο η ίδια η φύση του ερωτήματος ή της σύγκρισης καθώς ενέχει μέσα του την κατηγοριοποίηση: το ένα ή το άλλο, σαν να μην υπάρχει κάτι ενδιάμεσο, σαν να χωρίζονται έτσι όλοι οι άνθρωποι, ψηλοί ή κοντοί, άσχημοι ή όμορφοι, έξυπνοι ή χαζοί, με το βλέμμα πάντοτε στα δύο άκρα, σε δύο πόλους, ένας εκ των οποίων είναι ανώτερος ή καλύτερος.

Κάνοντας μία σύντομη αναδρομή ανά τους αιώνες ή ακόμα και τις τελευταίες δεκαετίες, παρατηρούμε πόσο το ύψος ή άλλοι παράγοντες δημιουργούσαν το εκάστοτε πρότυπο ομορφίας . Οι γυναικείες καμπύλες των 50 s διαδέχτηκαν το πιο skinny πρότυπο του ‘80 και του ΄90 μέχρι που στις μέρες μας οι καμπύλες έχουν επιστρέψει στο σκηνικό ενώ αντίστοιχα στους άνδρες το ύψος και το γυμνασμένο σώμα άλλοτε λιγότερο άλλοτε περισσότερο αποτελούσε κριτήριο ομορφιάς ή και ανωτερότητας .

Στην εποχή των social media όλα αυτά τα «πρέπει» και όλες οι μόδες και εποχές μεγεθύνονται, ενώ οι εναλλαγές των προτύπων εναλλάσσονται με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα, μετατρέποντας κάτι που ήδη είναι αρνητικό και χτίζει στερεότυπα, να μετατρέπεται σε κάτι τοξικό, επηρεάζοντας όλο και περισσότερο κόσμο αλλά και μικρότερες ηλικίες.

thoughtcatalog.com

Σε όλον αυτόν τον αέναο κύκλο όμως έχει προστεθεί ένας σχετικά καινούργιος όρος που ανοίγει – ευτυχώς – τα αυστηρά εκείνα πλαίσια στα οποία υπάρχει το αποδεκτό, το ωραίο . Ο όρος αυτός είναι το λεγόμενο diversity, δηλαδή ποικιλία. Μέσα στον όρο αυτόν είναι όμορφα όλα τα ύψη, όλοι οι σωματότυποι, όλες οι επιδερμίδες, με λίγα λόγια όλοι οι άνθρωποι!

Η νοοτροπία και η αντίληψη μας περί ωραίου και αποδεκτού χτίζεται βεβαίως καθημερινά και κυρίως στον τρόπο που μεγαλώνουμε και από τα ερεθίσματα μας, ωστόσο ίσως είναι καιρός όπως και σε άλλα ζητήματα έτσι και σε αυτό να αναθεωρήσουμε τον τρόπο σκέψης μας και να ανοίξουμε τους ορίζοντες μας, θέτοντας καλύτερες βάσεις για τον μελλοντικό εαυτό μας αλλά και για την κοινωνία γύρω μας.

Ακόμα και στις συναναστροφές μας, η χρήση συγκεκριμένων επιθέτων αλλά και υποτιμητικών προσδιορισμών είναι καλό να φιλτραριστεί και σιγά σιγά να αλλάξει η νοοτροπία μας. Άλλωστε κανείς μας δεν γνωρίζει τι συμβαίνει στη ζωή του άλλου, πόσο μάλλον στο σώμα του για να εκφέρουμε άποψη.

Το κυριότερο και το πιο σημαντικό όμως είναι ο καθένας από εμάς να αποδεχτεί τον εαυτό του όπως ακριβώς είναι και να τον αγαπήσει. Να τον φροντίζει και να θέλει να δει την καλύτερη εκδοχή του μακριά από «πρέπει» και άπιαστα πρότυπα.

Τελικά η μόνη αποδοχή που χρειαζόμαστε είναι η δική μας.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: guim.co.uk