Ύστερα από τις δηλώσεις όλων αυτών ανδρών- γυναικών που κατήγγειλαν με γενναίο τρόπο τα περιστατικά σεξουαλικής και κάθε είδους παρενόχλησης τους μήνες που πέρασαν, καθώς και παρατηρώντας τις αντιδράσεις των ανθρώπων γύρω μου, αυτό που τελικά με εξέπληξε ήταν η άγνοια .

Όχι, δεν με εξέπληξε το γεγονός ότι άντρες με συγκεκριμένη δύναμη ή εξουσία προσπάθησαν να πάρουν αυτό που θέλουν χωρίς την συναίνεση του άλλου ανθρώπου, ότι θεώρησαν ότι βρίσκονται στο απυρόβλητο και ότι δε θα υπάρξουν συνέπειες. Άλλωστε για να σκεφτείς τις συνέπειες πρέπει να γνωρίζεις ότι κάνεις κάτι λάθος, το οποίο δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει. Δεν με εξέπληξε ότι γεγονός ότι η  σωματική, η σεξουαλική, ψυχολογική και η λεκτική βία ήταν και είναι παρούσα σε εργασιακά περιβάλλοντα, σε οικογενειακές σχέσεις κλπ.

Για να σε εκπλήξει κάτι, πρέπει να μην το γνωρίζεις, να μην το έχεις αντιληφθεί ή έστω να το έχεις ακούσει πότε. Το να μας εκπλήξει κάτι σαν κοινωνία είναι μάλλον υποκριτικό για τον απλούστατο λόγο ότι όλα αυτά ήταν γνωστά. Γνωστά όχι με την μορφή που γνωστοποιήθηκαν τις περασμένες μέρες αλλά γνωστά με την έννοια του κοινού μυστικού, το οποίο υπήρχε ανέκαθεν. Ακριβώς, αυτό το κοινό μυστικό, η μυστική συμφωνία μιας ολόκληρης κοινωνίας να μην αναφέρεται σε αυτά, να μην τα θεωρεί και τόσο σημαντικά ή ποινικά κολάσιμα, αναπαράγεται καθημερινά από τα στερεότυπα, από την ίδια την ελληνική τηλεόραση, από την αποτυχία της εκπαίδευσης να ενημερώσει, από όλους εμάς που σιωπήσαμε.

Και σαν έσπασε αυτή συμφωνία και κάποιοι και κάποιες μίλησαν, είπαν δυνατά και καθαρά αυτό που έπρεπε να πουν, αυτό που δε θα έπρεπε να ντρέπονται να πουν, αυτό που θα έπρεπε να δημιουργεί αισθήματα ντροπής στον θύτη και όχι στο θύμα, ξαφνικά κάποιοι ενοχλήθηκαν και έμειναν «έκπληκτοι», σκεπτόμενοι «μα καλά , γιατί μίλησε τώρα «, ή «τα θέλε και αυτή».

philenews.com

Υπήρξαν υπέροχες απαντήσεις για αυτά τα βλακώδη ερωτήματα, οι οποίες έβαλαν τα πράγματα στην θέση τους και γι’ αυτό δεν θα απαντήσω ούτε θα επιχειρηματολογήσω. Εκεί που θα αναφερθώ είναι ότι μέσα από αυτούς τους ανθρώπους, μέσα από αυτές τις αντιδράσεις ξεχωρίζει περίτρανα η άγνοια, οριακά η βλακεία.

Άγνοια για το τι εστί έμφυλη βία και από που έχει προκύψει, άγνοια για το τι εστί σεξουαλική παρενόχληση, άγνοια για τις σοβαρότατες ψυχολογικές επιπτώσεις που υφίστανται τα θύματα των παραπάνω πράξεων, άγνοια για τα ποσοστά βίας, οποιαδήποτε μορφής στη χώρα μας αλλά και παγκοσμίως. Άγνοια αδικαιολόγητη και ανησυχητική, τόσο από άνδρες όσο και από γυναίκες.

Είναι μια άγνοια που επιβεβαιώνει πόσο βαθιά έχουν ριζώσει κάποιες αντιλήψεις, πόσο αντίσταση φέρνουν σε καινούργιους τρόπους σκέψης και τελικό πόσο ευνόησε κάποιους η ασάφεια, ο φόβος, η σιωπή και η παθητική στάση. Ας είναι η αφετηρία να ξεβολευτούν κάποιοι, ας είναι η αρχή ο φόβος των θυμάτων να γίνει ο φόβος των θυτών και ας γίνει η αφορμή για αλλαγή.

Μία αλλαγή που δε θα έρθει από τη μία μέρα στην άλλη, θα έρθει από την καθημερινότητα του καθενός, από το πώς φέρουμε τον εαυτό μας, από το πώς αντιμετωπίζουμε τους άλλους. Μία αλλαγή σε όλους τους τομείς, που όμως τελικά ξεκινά από το άτομο, ξεκινά από το πόσο άνθρωπος είσαι και τι άνθρωπος θες να γίνεις.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: dialogos.com.cy