Τι είναι η αγάπη τελικά;

Είναι ένα σύνολο από πρόσωπα τα οποία αλληλοεπιδρούν μαζί με απώτερο σκοπό τη συντροφικότητα;  Ή είναι η ανάγκη που γεννάται μέσα σου έτσι ώστε να προστατεύεις τον άνθρωπο που έχεις απέναντι σου, γιατί χωρίς αυτόν, η ζωή σου θα πάρει τη κατηφόρα, μέχρι να καταφέρει να ανασυγκροτηθεί και πάλι;

Εγώ θεωρώ πως είναι και τα δύο μια γενική θεωρία. Μέσα σε αυτή τη θεωρία όμως, υπάρχουν άλλες τόσες χιλιάδες συναισθήματα και άλλες τόσες πράξεις, οι οποίες αποδεικνύουν περισσότερο από τις λέξεις, πόσο σημαντικός είναι ο κάθε άνθρωπος στη ζωή μας και τι είμαστε ικανοί να κάνουμε γι’ αυτόν.

Πολλοί αγαπούν με τον δικό τους τρόπο. Μιλώντας για το ερωτικό κομμάτι, υπάρχουν άνθρωποι που αγαπάνε με τις πράξεις τους και χωρίς λόγια, κάποιοι οι οποίοι αγαπάνε με τα λόγια τους χωρίς πράξεις και κάποιοι άλλοι που αγαπάνε και με τα δύο. Εγώ λοιπόν, είμαι ο άνθρωπος που μπορεί να ζήσει με τις πράξεις χωρίς τα λόγια.

inspiringtips.com

Μα με τα λόγια, χωρίς τις πράξεις, κανείς άνθρωπος δε μένει. Γιατί πολύ απλά, για αυτή την θεωρία ζούμε όλοι, ευελπιστώντας πως αργά η γρήγορα θα γίνει πράξη, ώστε να νιώσουμε ολοκληρωμένοι.

Το σημαντικότερο κομμάτι από όλα όμως, είναι ότι δεν αγαπάμε τον άλλο για το ποιος είναι, αλλά για το ποιοι γινόμαστε εμείς, όταν βρισκόμαστε δίπλα του. Πολλές φορές δε μπορούμε να δούμε τα αρνητικά που έχει ο άλλος, γιατί πολύ απλά τον αγαπάμε πολύ και απόλυτα και με τα καλά του και με τα άσχημα του. Άνθρωπος που σε κάνει να νιώθεις ολοκληρωμένος με τα «σωστά» και τα «λάθη» του, τότε δεν τον αφήνεις ποτέ. Γιατί ως γνωστόν τα «σωστά» για κάποιον, μπορεί να είναι τα «λάθος» για κάποιον άλλο, και τα «λάθη» κάποιου, «σωστά» για άλλον.

Κάποια λάθη όμως, είναι απαγορευμένα σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις. Γιατί εκεί που τελειώνει η γενική υποκειμενικότητα για κάποιον, αρχίζει η αξιοπρέπεια και τα όρια για κάποιον άλλο.

Γι’ αυτό, όσο σκορπισμένα κι αν είναι τα κομμάτια σας μετά την απώλεια του ανθρώπου που νομίζατε για δικό σας, να φεύγετε.. Γιατί  η αυτοεκτίμηση σας και το «είναι» σας, έχει μεγαλύτερη αξία και είναι αδιανόητο να χαρίζεται σε κάποιον που δε σας το προστατεύει και δε σας το εξυψώνει.

Είναι και κάτι μάτια που σε κερδίζουν λίγο περισσότερο. Για αυτά τα αληθινά μιλάω, που εννοούν την κάθε τους λέξη. Που θα ευτυχήσουν με τη χαρά σου και θα δυστυχήσουν με τη λύπη σου. Το διακρίνεις κάθε φορά που τα βλέπεις. Λάμπουν με τη κάθε σου επιτυχία και θαμπώνουν με το κάθε σου τροχοπέδη. Αυτά τα μάτια είναι που θα μείνουν, για αυτά να ζείτε πιότερο..

Άνθρωπος λοιπόν που δε σας κάνει να χάνεστε μέσα του, αλλά  σας κάνει να χάνεται τον εαυτό σας και το είναι σας, άνθρωπος που δεν του είστε ο κόσμος του όλος, δε βλέπω το λόγο να γίνει κι ο δικός σας.

Δύσκολα μονοπάτια και μονόδρομους, θα συναντήσουν πολλοί. Τίποτα τη σχέση δε την ξεφτίζει όμως, όσο μένει η αληθινή και αγνή αγάπη, η αμφίδρομη. Εκείνη που θα βγαίνει αλώβητη, σε κάθε εξωτερικό παράγοντα, σε κάθε «μαζί» , που θα δίνει του έρωτα τη λύση. Κανένας δε ζει για τις μετριότητες κι ο έρωτας.. Δε περνάει καθώς περνάνε και τα χρόνια. Φτάνει να τον κρατάς ζωντανό. Φτάνει να ανασταίνεσαι κάθε φορά που πεθαίνει ο άλλος, να γίνεσαι πράξη σε κάθε λόγο σου και να κάνεις την αλήθεια σου κότσια και τόλμη. Εκεί μετριέται η δυνατή αγάπη. Το πάθος που θα σε ξεχειλίζει για τις πράξεις σου, θα είναι η πιο τρανταχτή και αιώνια σου απόδειξη.

simplytogether.co

Ωραία η αγάπη.. Μα πρέπει να έχεις το θάρρος να της συμπεριφερθείς όπως «της πρέπει». Χωρίς τον χείμαρρο, δε μπορείς να ζήσεις, παρά μόνο να υπάρχεις. Χωρίς την ανησυχία, δεν ηρέμησε κανείς ποτέ και χωρίς τη σπίθα, έσβησε και θα σβήνει πάντοτε η αγάπη. Όσο δυνατά κι αν είναι τα λόγια! Γι’ αυτό να ζητάτε μόνο το τράνταγμα. Κι ας λένε οι άλλοι πως δεν υπάρχει, εσείς δεν είστε οι άλλοι. Τέτοιοι άνθρωποι δεν γίνεστε εσείς, όσο υπάρχει η αγάπη. Μόνο έτσι θα νικήσετε.

Είναι και κάτι άνθρωποι, που δε γεννήθηκαν τυχαία σε αυτή τη ζωή.. Σαν κάτι πνεύματα που αναζητούν το σώμα τους χωρίς να έχουν λόγο υπόστασης. Χωρίς αυτό, περιπλανώμενα. Χαμένα θα’ ναι πάντα.. Έτσι είναι η αγάπη. Χωρίς αυτή, δεν έχεις ούτε λόγο ύπαρξης, ούτε υπόστασης. Εκείνος είναι εσύ κι εσύ, εκείνος. Ένα, πριν καν γεννηθείτε. Κι αυτά τα σώματα έγιναν και θα γίνονται τόσο ανθεκτικά στο πέρασμα των χρόνων, θαρρείς πως δεν φτιάχτηκαν για να γερνάνε. Επιφανειακά όμως είναι… Μα το περιεχόμενο τους ζει και μετά τη προσωρινότητα της ύπαρξης.

Έτσι είναι η αγάπη. Η αγάπη για τον εαυτό σας, κάθε φορά που βρίσκεστε κοντά στον άνθρωπό σας!

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: images.squarespace-cdn.com