Ένα από τα αρχαιότερα και μεγαλύτερα μυστήρια του κόσμου, που εδώ και αιώνες απασχολεί απλούς πολίτες αλλά και ειδικούς ερευνητές σε όλο τον κόσμο. Σε μία κοινωνία της εποχής του χαλκού, περίπου 2.500 χρόνια π.Χ., όπου οι τεχνολογικές γνώσεις ήταν μηδαμινές ενώ τα εργαλεία στοιχειώδη. Το μέγεθος και η πολυπλοκότητα αυτών των επιβλητικών οικοδομημάτων εξάπτουν περιέργεια και δέος. Η κατασκευή των τριών πυραμίδων της Αιγύπτου παρά μόνο εντυπωσιακή μπορεί να είναι.

Το πώς οι Αιγύπτιοι κατάφεραν να φτιάξουν τις πυραμίδες αποτελεί ένα αίνιγμα μέχρι και σήμερα. Αν και η ανακάλυψη ενός αρχαίου πάπυρου, ενός τελετουργικού σκάφους και ενός έξυπνου συστήματος υδραυλικών φαίνεται να λύνει το μυστήριο;

iefimerida.gr

Πάμπολλες θεωρίες έχουν ειπωθεί με την πάροδο του χρόνου σχετικά με την κατασκευή των πυραμίδων της Γκίζας. Η πιο ευρέα άποψη υποστηρίζει ότι οι πυραμίδες χτίστηκαν από σκλάβους οι οποίοι έσερναν μετά βίας τους τεράστιους ογκόλιθους, κάτω από συνθήκες υποσιτισμού και κακομεταχείρισης. Πρώτος ο Έλληνας φιλόσοφος και ιστορικός Ηρόδοτος αναφέρει ότι οι πυραμίδες κατασκευάστηκαν από στρατό 100.000 ανδρών, μεταβαλλόμενο σε μηνιαία βάση, για μια χρονική περίοδο 20 ετών.

Η ανακάλυψη ενός «οικισμού» εργατών στη περιοχή των πυραμίδων, κατά τη δεκαετία του 2000, παρέχει ευρήματα για τη καθημερινή ζωή των ανθρώπων που εργάζονταν για τη κατασκευή των οικοδομημάτων αυτών. Όπως φαίνεται, οι εργάτες ήταν έμπειροι και έντιμοι, καλοθρεμμένοι, εργάζονταν σκληρά, αμείβονταν και όταν πέθαιναν αντιμετωπίζονταν με σεβασμό. Οι εργάτες ήταν ιεραρχημένοι και καλά οργανωμένοι σε μικρότερες ομάδες, με το σύνολο τους να ποικίλλει από 10.000 έως 20.000. Επίσης, στοιχεία φανερώνουν ότι το εργατικό δυναμικό προερχόταν από πολλές περιοχές στην Αίγυπτο.

Οι Αιγύπτιοι είχαν στη διάθεση τους την τεχνογνωσία να μετατρέπουν απλά πριόνια σε πιο αποτελεσματικά εργαλεία τα οποία χρησιμοποιούσαν για να κόβουν στους ασβεστόλιθους και τους γρανίτες με επιτυχία. Το φλέγον ερώτημα για το πώς τοποθετούσαν τους πελώριους λίθους βάρους 2,5 τόνων στη θέση τους, πιθανολογείται να γινόταν με τη βοήθεια ράμπας. Γίνεται λόγος για τη χρήση σπειροειδούς ράμπας, η οποία υψωνόταν πάνω από κάθε στρώμα της πυραμίδας καθώς το έργο προχωρούσε, ενώ το εξωτερικό στρώμα ακολουθούσε την αντίστροφη διαδικασία. Δυστυχώς δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία μέχρι στιγμής που να εκδηλώνουν τέτοιες κατασκευαστικές τεχνικές.

enimerotiko.gr

Τώρα, οι αρχαιολόγοι υποστηρίζουν ότι κατέχουν συναρπαστικές αποδείξεις που δίνουν στοιχεία για το πώς μεταφέρθηκαν τα ογκώδη τεμάχια ασβεστόλιθου και γρανίτη από απόσταση 500 μιλίων. Ένας αρχαίος πάπυρος που βρέθηκε στο λιμάνι Wadi Al-Jarf υποδεικνύει ότι 170.000 τόνοι ασβεστόλιθου μεταφέρθηκαν κατά μήκος του Νείλου, από την Τούρα μέχρι την Γκίζα, πάνω σε ξύλινα σκάφη τα οποία συγκρατούνταν μεταξύ τους με σχοινιά. Για τη μεταφορά εργάστηκαν χιλιάδες εξειδικευμένοι εργάτες οι οποίοι κατασκεύασαν ένα ειδικό σύστημα καναλιών σε ένα εσωτερικό λιμάνι που δημιουργήθηκε λίγα μέτρα κοντά στη βάση της πυραμίδας του Χέοπα.

iefimerida.gr

Ο πάπυρος γράφτηκε από τον Merer, ο οποίος θεωρείται υπεύθυνος μίας ομάδας 40 περίπου ειδικών εργατών οι οποίοι άνοιξαν αναχώματα μεγάλων διαστάσεων για να εκτρέψουν το νερό από τον Νείλο και να το διοχετεύσουν προς την Πυραμίδα, μέσω επίσης καναλιών που δημιούργησαν οι ίδιοι. Τα ίχνη αυτών των καναλιών εντοπίστηκαν, ενώ με τη βοήθεια ειδικών ακτίνων λέιζερ προσομοιάστηκαν τα αρχαία σκάφη των Αιγυπτίων που έκαναν την μεταφορά για να ανακαλύψουν πως γινόταν η μεταφορά.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: skai.gr