Από μικρός μου κέντριζε το ενδιαφέρον ένα ομοίωμα από την εκκλησία της Παναγιάς της Τήνου, πάνω στο εικονοστάσι του σπιτιού μας. Αναμνηστικό απ’ όταν πήγαν οι γονείς μου χρόνια πριν. Ένα αλλόκοτο συναίσθημα με διαπερνούσε κάθε φορά και μαζί με τις ιστορίες που είχα ακούσει ήθελα μια μέρα να επισκεφθώ το νησί. Μέχρι που μια μέρα, η μητέρα μου ανακοίνωσε ότι ήθελε να πάμε οικογενειακώς στην Τήνο για το πάσχα. Χωρίς δισταγμό, ενθάρρυνα την ιδέα.

Περάσαμε μια μέρα στην Αθήνα και το επόμενο πρωί πήραμε το φέρι για την Τήνο μέσω Άνδρου. Ήταν η πρώτη μου φορά που ταξίδευα με φέρρυ.

Κατεβαίνοντας στο νησί νιώθεις την ηρεμία που επικρατεί. Μπροστά από το ξενοδοχείο μια καταγάλανη βοτσαλένια παραλία να σε ταξιδεύει με τους ήχους των κυμάτων.

Η εκκλησία της Τήνου βρίσκεται κοντά στο λιμανάκι. Ο δρόμος ανηφορικός και δύσκολος. Δεξιά και αριστερά καταστήματα με διάφορα αναμνηστικά. Ακριβώς τα ίδια ακόμη με αυτά που είχα στο εικονοστάσι.

Ανεβαίνοντας τα τελευταία σκαλιά της εκκλησίας, πίσω σου απλώνεται ένα γαλανό πέπλο και μια ηρεμία σε κατακλύζει.

Η απλότητα της διακόσμησης μέσα στην εκκλησία και το μαρμαρένιο εικονοστάσι σε οδηγεί μπροστά στον επιτάφιο. Κάτω από τον ναό βρίσκεται ο Ναός της ζωοδόχου πηγής, το σημείο όπου αρχικά βρέθηκε η εικόνα.

Τη νύχτα μαζεύονται όλοι οι επιτάφιοι της περιοχής σε μια εξέδρα για την λιτανεία.

Πιστοί στο έθιμο, ο επιτάφιος του Αϊ Νικόλα μαζί με τον πάτερ και τα εξαπτέρυγα μπήκανε μέσα στο νερό.

Για τους λάτρεις του ανεξήγητου, υπάρχει το χωρίο Βώλαξ στο ανατολικό μέρος του νησιού. Το χωριό περιτριγυρίζεται από μεγάλους ογκώδεις στρογγυλούς βράχους.

Απομεινάρια ενός πετροπόλεμου μεταξύ θεών και γιγάντων εξιστορεί ο μύθος. Μάγμα μέσα από τα έγκατα της γης υποστηρίζει η επιστήμη. 

Μέσα στο χωρίο οι βράχοι είναι μέρος του τοίχου των σπιτιών ή διακοσμούνται με λουλούδια. Το χωριό είναι επίσης φημισμένο για την τέχνη της καλαθοπλεχτικής που διατηρείται μέχρι σήμερα.

Περπατώντας στα δρομάκια, νιώθεις ένα δέος και κάτι να σε μαγεύει. Ποιήματα γραμμένα σε τοίχους και ερειπωμένες πόρτες να μιλάνε για τη ζωή και τον έρωτα. 

Ο ήλιος ακόμη λάμπει ψηλά καθώς προχωράμε προς το μεγαλύτερο χωριό της Τήνου, τον Πύργο. Στη διαδρομή χαρακτηριστικοί μύλοι ξεπροβάλλουν, εκκλησάκια, έρποντα αμπέλια δεξιά και αριστερά του δρόμου και αιγοπρόβατα να σκαρφαλώνουν τα βουνά. Στην Τήνο υπάρχουνε περισσότερες εκκλησίες απ’ ότι κάτοικοι.

Γραφικό χωριό με μια καλαίσθητη πλατεία γεμάτη καφενεία και παραδοσιακά γλυκά. Ένας μεγάλος πλάτανος σκιάζει ολόκληρο το χώρο. Ένας παραδοσιακός καφές και ένα γαλακτομπούρεκο γέμισαν τις μπαταρίες μου πριν περιηγηθώ το χωριό.

Πάνω σε ένα λόφο βρίσκεται το μουσείο μαρμάρων. Η τεχνολογία και η εξέλιξη της ιστορίας του μαρμάρου εξελίσσεται μπροστά στα μάτια σου, από την εξόρυξη μέχρι την δημιουργία έργων τέχνης.

Φυσικά στο ίδιο χωριό αναδείχθηκαν μεγάλοι καλλιτέχνες του μαρμάρου. Ένα απ’ αυτούς ο Γιαννούλης Χαλεπάς, το σπίτι του οποίου εκθέτεται όπως ακριβώς το είχε ο ίδιος αφήσει (1930).

Προτελευταία μέρα, Μεγάλο Σάββατο. Με το πέρας της λειτουργίας, ο πάτερ μας έδινε κόκκινα αυγά. Επόμενη μέρα μας περίμενε μεγάλο φαγοπότι στο ξενοδοχείο, με το αρνί και το κοκορέτσι κατ’ εμένα να κλέβει τις γευστικές εντυπώσεις.

Υπέροχη εμπειρία το Πάσχα σε νησιά της Ελλάδας. Μέρες χαλάρωσης μακριά από υποχρεώσεις και ‘πρέπει’.  Η τέλεια απόδραση για ποιοτικό χρόνο με την οικογένεια.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com