Σήμερα θα ήθελα να μιλήσω για τη θεωρία του παράπλευρου στόχου. ΤΑΥΤΙΣΤΕΙΤΕΕΕΕΕΕ!

Πηγαίνεις στο μπαρ, το γνωστό. Τον βλέπεις, σε βλέπει. Τον βλέπεις, σε βλέπει. Παίζεις μια με τα μαλλιά και μια με το καλαμάκι και βλέπεις στο κενό με ύφος “κυριαααα” και συγχρόνως λες σστην κολλητή να κάνει τη γνωστή διακριτική, που μόνο διακριτική δεν είναι ανίχνευση χώρου.  Έτσι αυτή γυρίζει με το πλέον διακριτικό του ύφος να παρατηρήσει, αν  σε βλέπει το πρόσωπο. Και επειδή πάντα οι φίλοι μας είναι διακριτικοί, εννοείται ότι καρφώνεται συνήθως με το χεράκι που το βάζει μπροστά στο στόμα, ψιθυρίζοντας σου τα του έρωτα σου. Χαχαχαχαχαχαχαχαχχα

Τέλος πάντων, αφού καταλήγεις μετά το πιο πάνω σκηνικό στο ότι φυσικά και σας βλέπει, πάμε στην επόμενη κίνηση… Εκείνη που παίρνετε την απόφαση μετά την διαβούλευση  για το φόκους! Παίρνεις λοιπόν την απόφαση και βλέπεις κατάματα τον άλλον! Τον βλέπεις, τον βλέπεις, τον βλέπεις και…. Οπ! Τα βλέμματα συναντιόνται.  Με μαθηματική ακρίβεια σε κάνα μισάωρο σηκώνεται από τη θέση του και τι γίνεται?

Επιλογή α) φεύγει.

Επιλογή β) πάει τουαλέτα και φυσικά έρχεται και σε προσεγγίζει το δίπλα γκομενάκι αντί αυτού που έκανες φόκους! Ο λεγόμενος παράπλευρος στόχος.

Και πάμε στον παράπλευρο στόχο τώρα, των social media. Ως γενιά της οθόνης, προσεγγίζουμε κυρίως μέσω αυτών. Εσύ λοιπόν, βάζεις εκεί μια εικόνα με quote δήθεν γενικού περιεχομένου αλλά βεβαίως  αναφερόμενο ΣΤΟ πρόσωπο.

Και τι γίνεται? Α) το πρόσωπο δεν αντιδρά β) αντιδρά άσχετο πρόσωπο το οποίο θεωρεί ή μάλλον είναι πεπεισμένο πως είναι για τον ίδιο…. Αυτός είναι ο λεγόμενος  ηλεκτρονικός παράπλευρος στόχος.

Έπειτα υπάρχει και το άλλο… Τα τραγούδια που ποστάρεις στο fb των οποίων το μήνυμα το εκλαμβανει ο κάθε άλλος,  εκτός από το πρόσωπο! Μήπως κάνουμε κάτι λάθος με το φόκους? Μήπως κάνουμε κάτι λάθος στους τόπους? Μήπως τελικά είμαστε όντως πολύ διακριτικοί? Who knowwssss? ?

Ας τσαλακωθούμε λοιπόν. Ας λειτουργούμε πιο αυθόρμητα και ίσως κάπου εκεί έξω να είναι κάτι για μας… Κάτι που δεν θα  σκεφτούμε ιδιαίτερα τον τρόπο με τον οποίο θα λειτουργήσουμε, κάτι που θα μας βγει αβίαστα, κάτι που θα βρεθεί τυχαία στο διάβα μας χωρίς να κουνήσουμε καν το δακτυλάκι μας…. Χωρίς διαβουλεύσεις, χωρίς διακριτικότητες… Ας κάνουμε κάτι με το οποίο θα εκφράσουμε χωρίς ψιθύρους τα συναισθήματα μας. Μα θα φωνάξουμε δυνατά….. Με αποδέκτη τον ίδιο όχι τους κολλητούς… “εσύ είσαι για μένα”.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: pinimg.com