Είναι μερικοί προορισμοί, που το ευρύ κοινό -ανάμεσα του κι εγώ- δεν τους γνωρίζει και εδώ θα ήθελα να σημειώσω ένα μεγάλο «ΚΑΚΩΣ». Ειλικρινά, πριν αναγκαστώ να αρχίσω ψάξιμο στο google για το Interlaken, παραδέχομαι ότι δεν γνώριζα τίποτα για την πόλη, ούτε καν σαν όνομα! Να σημειώσω πριν προχωρήσω ότι αυτό το ταξίδι, έγινε άρον-άρον, σε ρυθμούς κορωνοϊού, γιατί ήταν ένα εισιτήριο που έπρεπε να εξαργυρώσω άμεσα πριν το χάσω και πρόκειται για απόφαση στιγμής, αφού το αποφασίσαμε 6 μέρες πριν, άρα δεν υπήρχε και πάρα πολύς χρόνος για ικανοποιητική έρευνα! Αυτά είναι μάλλον και τα καλύτερα τελικά…
Μπαίνοντας στο τρένο και αφήνοντας πίσω την Λουκέρνη είχαμε μπει σε σκέψεις. Μήπως είχαμε κάνει λάθος που αφήσαμε πίσω μας την πιο γραφική και κουκλίστικη πόλη της Ελβετίας για να εγκλωβιστούμε στα βουνά; Κι αν δεν μας άρεσε, τι θα κάναμε -γιατί είχαμε πληρώσει ήδη πάρα πολλά λεφτά για να τα χάσουμε-;
Πολύ νωρίς όμως, η διαδρομή μας έδωσε η ίδια την απάντηση, γιατί περνούσαμε ανάμεσα σε ειδυλλιακές λίμνες και απόκρυφα βουνά, θαυμάζοντας τη μεγαλειώδη δύναμη της φύσης στην Ελβετία, που θαρρεί κανείς πως ο θεός της τα έδωσε όλα τόσο πλουσιοπάροχα.
Το Interlaken βράδυ. Το Interlaken βράδυ
Λίγα λόγια για το Interlaken:
Πρόκειται για ένα ορεινό θέρετρο στις Ελβετικές Άλπεις και την κύρια «πύλη», ας πούμε, για να σε μεταφέρει στο όνειρο, δηλαδή στις πιο όμορφες λίμνες και βουνά της χώρας. Στην πραγματικότητα η πόλη Interlaken, τοποθετείται ανάμεσα σε δύο υπέροχες λίμνες, τις Brienz (Μπιένζ) και Thun (Τάν) και μακριά της θα δεις την υπέροχη θέα των βουνών που την περιτριγυρίζουν όπως το Jungfrau (Γιουνγκφράου), στο οποίο βρίσκεται και η υψηλότερη κορυφή της Ευρώπης!

Θα ξεκινήσω από τα βασικά που πρέπει να γνωρίζεις πριν ταξιδέψεις εκεί:
1. Μαζί σου θα έχεις ένα μεγάλο τσουβάλι με χρήματα, αν και εικάζω πως θα το έχεις ήδη καταλάβει, μιας και η Ελβετία είναι αν όχι η ακριβότερη, απ’ τις ακριβότερες χώρες της Ευρώπης.
2. Οπωσδήποτε hiking boots και άνετα ρούχα. Προβλέπεται πολύς ποδαρόδρομος και περπάτημα.
3. Ομπρέλα και αδιάβροχα. Η βροχή είναι πολύ συχνό φαινόμενο στο Interlaken και μάλιστα Αύγουστο που έχω πάει εγώ. Αν επιλέξεις να πας χειμώνα, τότε καλή τύχη με τα χιόνια. ?
4. Ανοχή στα ύψη.
Interlaken Train Station Η πόλη του Interlaken Το δωμάτιο μου στο Interlaken To καζίνο του Interlaken
Ποιες εμπειρίες μου έμειναν από το Interlaken:
Ποδηλατάδα περιμετρικά της λίμνης Brienz: Η μέρα ήταν ηλιόλουστη και είχαμε αποφασίσει να πάρουμε τα ποδήλατα διασχίζοντας περιμετρικά την λίμνη Brienz. Η διαδρομή ήταν καθηλωτική, λες και έμπαιναν αυτόματα τα φίλτρα του ινσταγκραμ στις φωτογραφίες!


Η λίμνη, είχε ένα παράξενο μπλε χρώμα, και μαζί με τον ήλιο και τα βουνά που καθρεφτίζονταν πάνω της, δημιουργείτο μία ειδυλλιακή, καταπραϋντική ατμόσφαιρα. Είχαμε αγαλλιάσει μακριά από τη βαβούρα της πόλης και βλέποντας τον κόσμο να χαίρεται με απλά καθημερινά πράγματα: τη φύση! Παρατηρήσαμε ότι οι Ελβετοί λούζονταν στη λίμνη -και αυτό μου έκανε τρομερή εντύπωση- η οποία σημειωτέον ήταν καθαρή και αν είχα μαγιό θα τολμούσα να μπω, αν και γενικά δεν είμαστε ιδιαίτερα εξοικειωμένοι ως λαός με τις λίμνες. Επίσης ενθουσιάστηκα με τα σπιτάκια, που τα πλείστα ήταν ξύλινα και σαν χειμερινά σαλέ, που σε ενέπνεαν να μπεις να ανάψεις τζάκι, αν και ήταν λιγάκι ζέστη.
Λίμνη Brienz Λίμνη Brienz Λίμνη Brienz
Τόσο πολύ μας μάγεψε η λίμνη Brienz , που την επισκεφθήκαμε ξανά και την τελευταία μέρα πριν φύγουμε, αυτή τη φορά πιο οργανωμένοι κάνοντας και πικ-νικ!
Το γειτονικό Grinderwald: Πηγαίνοντας στο Interlaken, γρήγορα θα αντιληφθείς ότι βρίσκεσαι στην αρτηρία μιας ευρύτερης περιοχής βουνών και ουσιαστικά εσύ πρέπει να επιλέξεις ποια θες να επισκεφθείς! Εμείς επιλέξαμε βάση χρόνου και τιμής να επισκεφθούμε το Grinderwald.

Σε καμία περίπτωση δεν το μετανιώσαμε, γιατί στην πραγματικότητα είχαμε πάει στο σπίτι της Χάιντι στο μικρό λιβάδι. Απέραντο πράσινο, λίμνες, χιονισμένα βουνά, αγελάδες που έβοσκαν και θέα που κόβει την ανάσα.
Θα χρειαστεί να ανέβεις με το τελεφερίκ ψηλά στο βουνό -πίστεψέ με κι αυτό μια τρομερή εμπειρία, γιατί κρεμόσουν κυριολεκτικά στα σύννεφα-. Αν έχεις υψοφοβία, θα σου συνιστούσα να το αποφύγεις.
Grindewald Grindewald
Στο βουνό, οι Ελβετοί ήταν καλά οργανωμένοι, είχαν δραστηριότητες που μπορούσες να κάνεις σε κάθε στάση, να περπατήσεις, να ψυχαγωγηθείς, να πιείς ένα ζεστό και καθόλου φθηνό ρόφημα και τόσα άλλα! Το κυριότερο όμως είναι πως και απλώς που περπατάς σε τέτοια ανεπανάληπτα φυσικά τοπία, που όμοια τους ίσως να μην υπάρχουν, είναι κι αυτό από μόνο του μία μοναδική εμπειρία!
Εγώ επέλεξα δύο -για μένα τουλάχιστον- extreme sports. Συγκεκριμένα αρχικά περπάτησα μόνος -το τονίζω το μόνος- στην αιωρούμενη γέφυρα First Cliff by Tissot, που κυριολεκτικά σαν να περπατούσες πάνω από το Χάος, 45 μέτρα πάνω από τη γη στο κενό και ούτε που τολμούσες να κοιτάξεις κάτω! Δες τις φωτο και θα καταλάβεις:
First Walk by Tissot First Walk by Tissot First Walk by Tissot First Walk by Tissot
Στη συνέχεια, αποφάσισα να αιωρηθώ σε μία κατασκευή που λεγόταν «First Glider» ή αλλιώς ανεμόπτερο αλλά εγώ το ονόμασα «Ίκαρος». Ο «Ίκαρος» σε τραβούσε ανάποδα αρχικά ανεβάζοντας σε προς τα πάνω αργά -δεμένος φυσικά-, σαν zip line, αλλά εσύ αιωρείσαι σαν Ίκαρος μπρούμυτα! Στην επιστροφή όμως τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα αφού αγγίζει ταχύτητα 83 km/h και νιώθεις σαν να γλιστράς και πως θα σφηνωθείς κάπου! Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι οι δύο συνεπιβάτες μου, Ελβετοί, φώναζαν “Oh my god, Oh my god” στη γλώσσα τους και εγώ έβριζα στα δικά μου και κανείς δεν καταλάβαινε τίποτα! Απίστευτη εμπειρία, ειδικά όταν σταμάτησε η κατασκευή και βλέπαμε κρεμασμένοι κάτι μέτρα πάνω από τη γη κάτι κουκίδες που ήταν μάλλον άνθρωποι.
Μπορείς αν θες να προχωρήσεις τη διαδρομή στο βουνό πιο κάτω για να δεις και τη λίμνη Bachalpsee, στην οποία εμείς δυστυχώς δεν φθάσαμε γιατί είχαμε βαρύ πρόγραμμα ? και κυρίως επειδή ήδη είχαμε δει 500 και βάλε λίμνες ?

Harder Kulm και hiking στο δάσος του Interlaken: Καλά αυτό είναι μια άλλη τρέλα που είχαμε αποφασίσει να κάνουμε με άγνοια κινδύνου. Αν δηλαδή σήμερα μου έλεγαν αν θα το ξανάκανα, θα απαντούσα πιο επιφυλακτικά. Είχαμε σχεδιάσει που λέτε να φθάσουμε, με τελεφερίκ πρώτα, στην κορυφή του βουνού Harder Kulm, που βρίσκεται στο Interlaken και να μείνουμε εκεί για να δούμε την πανοραμική θέα της πόλης από ψηλά. Μία αιωρούμενη γέφυρα που κόβει την ανάσα, το ιδανικό σποτ για τους επίδοξους influencers όπως εμένα, που ιδανικά θα την επισκεφτείς το δειλινό για να απολαύσεις και το sunset.

Ως εδώ όλα καλά, μέχρι που αποφασίσαμε -απροετοίμαστοι ομολογουμένως- να κατέβουμε το βουνό με hiking ως γνήσιοι Ελβετοί. Και διασχίζαμε κάτι αχανή δάση, που ούτε που ξέραμε αν είχαν μέσα άγρια ζώα, ούτε πως θα φθάσουμε στο τέλος τους.
Περάσαμε 1 ώρα περπατώντας… 2…. σχεδόν 3 και πού και πού βλέπαμε φως και αναθαρρεύαμε, αλλά το τέλος δεν ερχόταν! Θαρρείς και είχαμε χαθεί και ήταν απλώς ένα «κοινό μυστικό». Λίγο οι πινακίδες που βρίσκαμε αραιά, λίγο κάτι δεινοί hikers που συναντούσαμε πού και πού και λίγο το offline google maps-ναν καλά-, μας οδήγησαν στο τέρμα. Παιδιά, σας το υπογράφω, ένα από τα πιο ωραία συναισθήματα στη ζωή μου, το αίσθημα του «τα κατάφερα!» (γιατί προφανώς και δεν είμαι χάϊκερ).

Επίλογος – Συμπεράσματα:
Στην πραγματικότητα, όσο και να το’ χεις ψάξει για το Interlaken, τίποτα δεν ξέρεις μέχρι να φτάσεις εκεί, γιατί είναι πολλά παραπάνω. Δεν ξέρω αν μπορώ να περιγράψω ολοκληρωτικά τα συναισθήματα που ένιωσα στο Interlaken, αλλά ένα θα σας πω για να καταλάβετε. Είχαμε στα πλάνα να επισκεφθούμε τη Βασιλεία τελευταία μέρα, και την ακυρώσαμε για να μείνουμε άλλη μία μέρα στο Interlaken (με έξτρα κόστος φυσικά!). Αν μπορούσα, σίγουρα θα είχα βάλει στο πρόγραμμα και το paragliding στο βουνό και την ανάβαση στο top of the Europe στο Jungfrau, αλλά είχαμε ξεμείνει από λεφτά και ημέρες. Και κάπως έτσι έζησα μία από τις πιο τολμηρές, θα έλεγα, διακοπές μου ever στο Interlaken και στο Jungfrau region γενικά, που κατά τα άλλα θα σου τα συνιστούσα ανεπιφύλακτα! Επιβάλλεται όμως να έχεις μαζί σου, όπως εγώ, καλή παρέα και οπωσδήποτε καλό πρόγραμμα! Till the next one, see you <3
What do you think?
Show comments / Leave a comment