Έχεις ερωτευτεί παράφορα, πετάς στα σύννεφα και ξαφνικά πέφτεις. Η πτώση είναι ανώμαλη. Πονάει τόσο πολύ η καρδιά σου, που πολλές φορές νιώθεις τον πόνο  σ’ ολόκληρο το κορμί σου. Ο κόσμος σου έχει καταρρεύσει και τα βλέπεις όλα μαύρα. Εκείνη τη στιγμή πιστεύεις πως κανείς και τίποτα δε θα σε κάνουν να ερωτευτείς ξανά. Κι όμως εδώ κάνεις λάθος.

Θα ερωτευτείς ξανά. Ίσως σε διαφορετική ένταση, μα δεν ξέρεις εάν είναι περισσότερο ή λιγότερο. Τώρα το ξέρω πως το αρνείσαι, είναι φυσιολογικό, μα έρωτας θα σου χτυπήσει ξανά την πόρτα. Θα υπάρξουν νύχτες που το μυαλό σου θα πάει εκεί που δεν πρέπει, σε ανθρώπους που δεν πρέπει. Ανθρώπους που αγάπησες αρρωστημένα πολύ και το μόνο που είχαν να σου προσφέρουν ήταν πόνος. Ανθρώπους που σου δημιούργησαν τις μεγαλύτερες ανασφάλειες, που τώρα πρέπει να παλέψεις να τις αποβάλεις από το μυαλό σου. Μη φοβάσαι, είναι φυσιολογικό. Το μυαλό και η καρδιά σου έχουν πονέσει τόσο πολύ και για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα που πλέον αυτό το αίσθημα είναι γνώριμο, οικείο, γι’ αυτό και το αποζητούν.

Εκεί που δεν το περιμένεις, η καρδιά σου θα σκιρτήσει και πάλι για τα μάτια κάποιου άλλου.  Πάρε τον χρόνο σου, μην πιέζεις τον εαυτό σου. Προσπάθησε να κλείσεις τις πληγές σου. Τότε και μόνο τότε θα έρθει ο έρωτας.

Και ξάφνου θα γίνουν όλα μαγικά. Πλέον δε θα πονάς, θα χαμογελάς, θα είσαι ευτυχισμένος άνθρωπος στην αγκαλιά ενός άλλου ανθρώπου. Σιγά, σιγά θα ξεχάσεις ό,τι σε πόνεσε στο παρελθόν και το μέλλον θα φαίνεται λαμπερό μπροστά σου. Εκεί να πας προς το φως.

Το ξέρω πως με τον πόνο, έμαθες να αγαπάς και το σκοτάδι, μα πρέπει να φύγεις από εκεί. Δώσε το χέρι σου σε έναν άλλο άνθρωπο και άφησε τον να σε ταξιδέψει σε μονοπάτια ευτυχισμένα. Ο έρωτας όταν πονάει δεν είναι έρωτας, μα εμμονή. Άσε λοιπόν τις εμμονές και άνοιξε την καρδιά σου σε έναν άλλο άνθρωπο. Θα έρθει αυτός που θα σου δείξει πως μαζί του ο έρωτας είναι όμορφος, γλυκός. Σαν τον ανοιξιάτικο ήλιο που σου ζεσταίνει γλυκά το πρόσωπο. Που θα σου δείξει πως η αγάπη είναι εύκολη, σαν μονοπάτι ανθισμένο με λουλούδια. Όταν λοιπόν έρθει, θα δεις πως τίποτα και κανείς δεν άξιζε να σε κάνει να πονάς.

Μάθε να παλεύεις για ανθρώπους που παλεύουν να φέρουν το χαμόγελο στα μάτια σου κι όχι για εκείνους που το παίρνουν. Είναι εκεί έξω, αρκεί να αφεθείς.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: alfavita.gr