Ακούμε συχνά περί εγωισμού, περί του πόσο κακό είναι να είναι κάποιος εγωιστής, να νοιάζεται μόνο για τον εαυτό του και το κέντρο του κόσμου του να είναι το εγώ του.

Εμείς οι άνθρωποι είμαστε πολύπλοκα όντα και ο καθένας μας κουβαλάει τα δικά του βάρη, άγνωστα για τους υπόλοιπους έξω από το εγώ του. Είναι εύκολο να κρίνουμε τον καθένα μέσα από τα δικά μας μάτια και να βγάζουμε βεβιασμένα συμπεράσματα.

Ο εγωισμός, ως κίνηση για να καλύπτουμε τις δικές μας προσωπικές ανάγκες και επιθυμίες είναι υγιές. Το να αγαπάω τον εαυτό μου και να τον φροντίζω δείχνει υγεία. Το να θεωρούμε ωστόσο ότι είμαστε το κέντρο του κόσμου και ότι οι επιθυμίες μας είναι πιο σημαντικές από τις επιθυμίες των υπολοίπων, αυτό αξίζει να μελετηθεί προσωπικά από τον καθένα μας.

tlife.gr

Η αγάπη και η φροντίδα του εαυτού μας σε έναν ιδανικό κόσμο θα έπρεπε να «υπηρετεί» την αγάπη και την φροντίδα του συνόλου. Όταν είμαι ικανός να αγαπάω και να φροντίζω τον εαυτό μου, μπορώ να αγαπάω και να φροντίζω και το σύνολο.

Όταν αρχίζω να θεωρώ τον εαυτό μου κάτι ξεχωριστό και πως έχω περισσότερα δικαιώματα από τους υπολοίπους ή και πως οι επιθυμίες μου είναι πιο σημαντικές από αυτές των υπολοίπων, τότε μιλάμε για κάτι μη υγιές. Σας υπενθυμίζω ότι το ξεχωριστό δεν είναι το ίδιο με το ιδιαίτερο και το μοναδικό. Το ξε-χωριστό χωρίζει και οδηγείται σε μοναξιά εσωτερική ή πραγματική. Αυτή η μοναξιά είναι σαν πείνα.

Για να τη χορτάσουμε, συνεχίζουμε να είμαστε αφοσιωμένοι στο εγώ μας, να μη δίνουμε σημασία στα συναισθήματα των άλλων, πιθανόν να χρησιμοποιούμε ανήθικα μέσα για να καλύψουμε την ανάγκη μας για υπεροχή, να βγαίνουμε πιο επιθετικά προς τον κόσμο.

Ζούμε σε μια εποχή που έχουμε μάθει οι επιθυμίες μας να πραγματοποιούνται σχετικά γρήγορα. Με ένα κλικ θα έλεγε κανείς. Θέλω πχ να φάω πίτσα, παραγγέλνω, ξέρω το πολύ σε μία ώρα θα είναι στο τραπέζι μου.

clipart-library.com

Δεν ισχύει το ίδιο και με άλλες επιθυμίες, οι οποίες μπορεί να εμπλέκουν και άλλα άτομα ή οργανισμούς και σε αυτές τις περιπτώσεις το εγώ μας που μένει ανικανοποίητο γίνεται όλο και πιο πολύ πεινασμένο.

Πραγματικά, δεν γνωρίζω αν μπορεί ποτέ ένα «Εγώ» να χορτάσει αν δεν οριοθετείται από το γενικό καλό ή αν δεν υπηρετεί ένα γενικό καλό ή ανώτερο σκοπό.

Αυτός ο εγωισμός, όσο πιο πολύ τρέφεται, τόσο πιο πολύ πεινάει.

Αναρωτιέμαι, πότε θα μπορούσε να χορτάσει;  

**Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου:  detoxnews.gr