Πόσες φορές αναρωτηθήκαμε «τι είναι αγάπη»; Πόσες φορές προσπαθήσαμε να κοιτάξουμε πέρα από την κοινή της σημασία και να αποκρυπτογραφήσουμε μία πιο περίπλοκη εκδοχή της; Ίσως η αγάπη δεν έχει μία εκδοχή. Να μη σημαίνει μόνο ένα πράγμα και να μην είναι το ίδιο για όλους. Μπορεί να είναι πιο εύκολο να ρωτήσουμε τι δεν είναι αγάπη;

Ο συγγραφέας Θανάσης Χατζής αυτό έκανε και υποστήριξε πως «όσοι αγαπούν, ούτε απαιτούν, ούτε απατούν, ούτε επαιτούν».  Είναι όμως τόσο εύκολο να αναγνωρίσεις τι δεν είναι αγάπη; Αν αντιστρέψεις την ερώτηση, γίνονται όντως όλα απλούστερα, πιο κατανοητά και συμφωνούμε όλοι το ίδιο;

Όσοι αγαπούν δεν απαιτούν;

Όταν αγαπάς, αγαπάς τον άλλον γι’ αυτό που είναι. Όταν αγαπάς, εκτιμάς τον άλλον για όσα σου δίνει. Όταν αγαπάς, νιώθεις πως αυτό που είναι και όσα σου δίνει ο άλλος, είναι αρκετά. Εύκολη η θεωρία. Αν όμως δεν είναι αρκετά; Αν ο άλλος σου δίνει το λιγότερο από αυτό που αξίζεις ή αυτό που υπόσχεται; Αν σου δείχνει συνέχεια τις «κακές» πτυχές του εαυτού του; Δεν τον αγαπάς αν απαιτήσεις να σου συμπεριφέρεται καλύτερα; Δεν τον αγαπάς αν απαιτήσεις να σε εκτιμά; Εγώ πιστεύω πως όχι μόνο τον αγαπάς, αλλά τον αγαπάς υπερβολικά πολύ, γιατί μένεις και επιμένεις για τον άνθρωπο σου, παρά τη συμπεριφορά του. Ταυτόχρονα όμως, αγαπάς και τον εαυτό σου. Και απαιτείς αυτά που θεωρείς σημαντικά. Και καλά κάνεις.

Όσοι αγαπούν δεν απατούν;

Το σημείο αυτό είναι αρκετά ευαίσθητο και εξαιρετικά αμφιλεγόμενο. Είναι πολύ δύσκολο να κατανοήσεις την απάτη, από το κίνητρο μέχρι την ίδια την πράξη. Όμως μπορούμε στα αλήθεια να θεωρήσουμε πως όλες οι περιστάσεις είναι το ίδιο; Αναιρούμε τόσο εύκολα τα συναισθήματα του άλλου, για ένα λάθος; Ή χειρότερα, γιατί αρνούμαστε να δούμε πως δεν υιοθετούμε όλοι τις ίδιες απόψεις; Ενώ (ίσως) οι περισσότεροι έχουν την ίδια άποψη πάνω στο θέμα, υπάρχουν άνθρωποι που δεν την ασπάζονται και αν τύχει να απατήσουν το ζευγάρι τους, να υποστηρίζουν πως συνεχίζουν να τους αγαπούν και όντως, να το εννοούν.Όλα καταλήγουν στο πως αντιλαμβάνεται κάποιος την έννοια της αγάπης. Ότι δεν κατανοούμε, δε σημαίνει πως δεν υπάρχει.

i0.wp.com

Όσοι αγαπούν δεν επαιτούν;

Είναι τρομακτικό πού μπορεί να μας φτάσει η αγάπη. Δεν υπάρχουν όρια. Όλα περιτριγυρίζονται γύρω από την επιμονή, την υπομονή και την εμμονή μας. Ναι, παρόμοια με τις απαιτήσεις, δε θα έπρεπε να ζητιανεύουμε την αγάπη του άλλου. Εμείς αγαπάμε όπως και να έχει, κάτω από οποιαδήποτε συνθήκη, χωρίς να περιμένουμε κάτι σε αντάλλαγμα για να συνεχίσουμε. Η ανιδιοτέλεια είναι το πρώτο πράγμα που χαρακτηρίζει έναν ερωτευμένο. Όμως, όσο μας δυναμώνει τόσο μας αποδυναμώνει αυτό το συναίσθημα. Και είναι πολύ πιθανό να φτάσουμε σε απεγνωσμένες ή ντροπιαστικές καταστάσεις στο όνομα του. Το να φτάσεις να «παρακαλάς» τον άλλον για μία ένδειξη, μπορεί να μην είναι ελκυστικό ή υγιές, αλλά δείχνει πόσο πολύ μπορείς να τσαλακωθείς γι’ αυτό που νιώθεις. Που το κάνει ακόμα πιο αληθινό.

Δε διαφωνώ με όσα υποστηρίζει ο μεγάλος καλλιτέχνης. Ούτε συμφωνώ. Μου αρέσει η ιδέα στο ότι υπάρχει σε όλα μία δόση αλήθειας. Όσο για τα με και τα δε του έρωτα, ας παραμείνουν για πάντα μπλεγμένα. Έτσι, δεν θα χάσει ποτέ τη μοναδικότητα του.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: thevillagenews.co.za