Το πολυτιμότερο, ίσως, αγαθό που έχουμε ως άνθρωποι είναι η υγεία. Μπορεί να μην είναι τόσο ρομαντική όσο ο έρωτας, η αγάπη και η φιλία ούτε καταναλώσιμη όπως το χρήμα και γενικότερα τα υλικά αγαθά, μα αποτελεί αναμφισβήτητα προϋπόθεση και προτεραιότητα. Αποτελεί τη βάση και τα θεμέλια πάνω στα οποία μπορούν να καλλιεργηθούν όλα τα αγαθά, πνευματικά και μη. Γιατί όταν η υγεία απουσιάζει όλα τα υπόλοιπα βρίσκονται σε παύση. Τα πάντα μπαίνουν στην άκρη για να εξασφαλιστεί η επιβίωση, διαφορετικά δεν μπορείς να διεκδικήσεις τίποτα ανώτερό της. Επιβίωση. Αυτή είναι η αρχική, η πρώτη ανάγκη.

Ε λοιπόν αφού η επιβίωση είναι ανάγκη για τον άνθρωπο, αφού η υγεία είναι το πολυτιμότερο αγαθό, τότε η δυνατότητα ιατρικής περίθαλψης είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Ένα ανθρώπινο δικαίωμα ανεξάρτητο από τη φυλή, τη θρησκεία, τις πολιτικές πεποιθήσεις. Ένα δικαίωμα δίχως όρια, δίχως σύνορα.

msf.gr

Αυτό το δικαίωμα που δυστυχώς μένει ανυπεράσπιστο σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο ήταν η κινητήριος δύναμη που έσπρωξε μια μικρή ομάδα Γάλλων γιατρών και δημοσιογράφων να ιδρύσουν το 1971 μια διεθνή, ανεξάρτητη, ιατρική και ανθρωπιστική οργάνωση η οποία θα παρέχει ιατρική φροντίδα σε ανθρώπους που πλήττονται από πανδημίες ή ένοπλες συγκρούσεις, που είναι θύματα βίας ή φυσικών καταστροφών και δεν έχουν την δυνατότητα να λάβουν υγειονομική περίθαλψη. Στόχος της οργάνωσης δεν είναι μόνο η υποστήριξη και παροχή ιατρικής βοήθειας σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη αλλά και η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για τις ανθρώπινες κρίσεις που υπάρχουν στον κόσμο.

Αυτή η μικρή οργάνωση έζησε και μεγάλωσε μέσα στα χρόνια και σήμερα έχει αποστολές σε περισσότερες από 70 χώρες, με περισσότερους από 47 χιλιάδες γιατρούς, νοσηλευτές, τεχνικούς, διοικητικούς και άλλους επαγγελματίες και με περισσότερους από 6,3 εκατομμύρια υποστηρικτές σε ολόκληρο τον κόσμο. Μια κάποτε μικρή οργάνωση που κατάφερε να παραμείνει ανεξάρτητη και να χρηματοδοτείτε κυρίως από ιδιωτικούς πόρους. Μια κάποτε μικρή οργάνωση που κουβαλάει στους ώμους της χρόνια τώρα το βάρος του μεγάλου ονόματός της.

Είναι οι Γιατροί χωρίς σύνορα.

Άνθρωποι που δεν αναγνωρίζουν σύνορα και όρια, που βλέπουν μονάχα ανθρώπινο πόνο και αδικία και νιώθουν χρέος τους να προσφέρουν την πολύτιμη βοήθειά τους για έναν πιο δίκαιο και φιλεύσπλαχνο κόσμο.

Οι γιατροί χωρίς σύνορα αψηφούν τους κινδύνους και θυσιάζουν την ασφάλεια και την άνεση της πατρίδας τους ταξιδεύοντας σε περιοχές που μαστίζουν πανδημίες ή που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση για την υγεία και την επιβίωση τρίτων ανθρώπων. Και αυτό που για εμένα προδίνει την ανωτερότητά τους δεν είναι μονάχα το θάρρος και η τόλμη αλλά οι φοβερές προτεραιότητες που κατάφεραν να επικρατήσουν στα διλλήματα ασφάλεια ή προσφορά και υλικά ή πνευματικά αγαθά. Γιατί στους χώρους που καλούνται να δράσουν οι γιατροί χωρίς σύνορα πολλές φορές υπάρχει μειωμένη ιδιωτικότητα ή προσωπικός χρόνος αλλά και καθόλου υλικές ανέσεις.

Και πείτε μου αν υπάρχει κάτι ανώτερο σε αυτόν τον κόσμο, αν υπάρχει ένα μεγαλύτερο πρότυπο από τους ανθρώπους που πρόθυμα ζουν με τα λίγα, με τα ελάχιστα, για να υπερασπιστούν ένα ανθρώπινο δικαίωμα, για να προσφέρουν το πολυτιμότερο αγαθό στους ανθρώπους.

pagenews.gr

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: enikonomia.gr