Πόσες φορές αφήσαμε τον πόνο μας να χυθεί με ορμή προς τα έξω και κλάψαμε λυτρωτικά μέχρι τα δάκρυα μας να στερέψουν;

Πόσες φορές πνίξαμε όλα αυτά που μας πονούσαν, τα κρύψαμε καλά μέσα μας με όση δύναμη είχαμε, μα τελικά τα μάτια μας, μας πρόδωσαν;

Πόσα εκατομμύρια δάκρυα χύσαμε γι’ αυτόν,  γι’ αυτήν… για όλα αυτά τα κομμάτια ψυχής που δώσαμε και δεν πήραμε ποτέ πίσω, για την αγάπη που δεν εκπληρώθηκε, για τον χωρισμό που έκανε θρύψαλα την καρδιά μας, για τα μικρά και τα μεγάλα… γι’ αυτά που δεν καταφέραμε ή έμειναν μισά…;

Χάσαμε ώρες, μέρες, μήνες φιλοσοφώντας τα πώς και τα γιατί, άλλοτε να τα βάζουμε με τη ζωή και τη μοίρα μας και άλλοτε με τον εαυτό μας, έχοντας πάντα πρόχειρο ένα δάκρυ, έτσι να μας βρίσκεται.

Χάσαμε στιγμές που δε θα ξανάρθουν πίσω, κλεισμένοι μέσα σε τέσσερις τοίχους να κλαίμε τη μοίρα μας και να ευχόμαστε να ξυπνήσουμε από ένα κακό όνειρο ή να ελπίζουμε σε ένα θαύμα…

Τα χρόνια περνάνε γοργά και η ζωή κυλάει σαν το νερό και είναι λυπηρό να γεμίζουμε τα χρόνια μας με άσχημες στιγμές, τις μέρες μας με δάκρυα…

Είναι που εμείς οι άνθρωποι είμαστε από τη φύση μας αδύναμοι μπροστά στη πραγματικότητα, αδύναμοι στο να δεχτούμε γεγονότα και καταστάσεις, να πάρουμε τη δυσκολία ως πρόκληση και να την αντιμετωπίσουμε με θάρρος και γενναιότητα!

Γυρίζουμε την πλάτη στη ζωή, γεμίζοντας την με κλάματα και μιζέρια και αρνούμαστε να παλέψουμε, να πάρουμε το καλό μέσα από κάθε κακό και να συνειδητοποιήσουμε ότι η αλλαγή βρίσκεται μέσα μας.

Σκέφτηκες ποτέ πως θα ήταν η ζωή σου αν μετέτρεπες τα δάκρυα σε χαμόγελα; Τη λύπη σε χαρά; Τις σκοτεινές μέρες σε φωτεινές; Τις απογοητεύσεις σε πολύχρωμες ελπίδες;

Τα δάκρυα είναι λυτρωτικά κάποιες φορές, ηρεμούν το πνεύμα και την ψυχή, μα τα χαμόγελα ευφραίνουν την καρδιά και γλυκαίνουν τη ζωή μας!

Γι ´ αυτό τα κλάματα κάνε τα χαμόγελα και γέμισε τα με χαρά, ελπίδα, όνειρα!

Η μέρα είναι όμορφη και ο ήλιος της τόσο φωτεινός και εσύ μπορείς να βγεις έξω και να γευτείς όλες τις ομορφιές, ν’ αφήσεις τον ήλιο να σε ζεστάνει με τις αχτίδες του, τη θετική ενέργεια να πλημμυρίσει την καρδιά σου και τη ζωή σου να στολιστεί με φωτεινά χρώματα και αρώματα!

Να γεμίσεις με χαμόγελα, αισιοδοξία και θετικές σκέψεις… Να γίνεις χαρούμενος!
Γιατί το αξίζεις, γιατί το μπορείς! Φτάνει να το πιστέψεις, να το νιώσεις να το πράξεις…!

Πάρε τα πάνω σου λοιπόν!
Οπλίσου με δύναμη και αποφασιστικότητα!
Όσο και αν έκλαψες πόνεσες, ζορίστηκες… ήρθε η ώρα να δεις τις θετικές πλευρές της ζωής, άστην μαγεία και τη χαρά να μπει μέσα σου και πες στον ταλαίπωρο εαυτό σου…

ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΔΑΚΡΥΑ!!!
ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΔΑΚΡΥΑ πια…

“έσφιξα τα δόντια και άντεξα, θα λυγίσω είπα κι όμως τα κατάφερα, δεν έκλαψα!

ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΔΑΚΡΥΑ πια… είπα και το έβαλα μέσα μου! Αυτό ήταν λοιπόν! Τα κατάφερα!!!”