Η έκκληση του Τσέχωφ στο θεατρικό του έργο ο Γλάρος ήταν «να μη φοβάστε τη ζωή». Δεν το έχω τελειώσει ακόμα, το προσπαθώ όμως. Να μην φοβάστε τη ζωή; Χμμμ! Να μην φοβάστε, λοιπόν, τη ζωή. Η ζωή είναι μικρή γι’ αυτό οφείλουμε σε αυτήν να δηλώνουμε παρών και παρούσες σε κάθε στιγμή που περνάει. Ξεκίνα να σπρώχνεις τον τροχό! Κανείς δεν θα το κάνει για σένα και πόσο μάλλον ένα τυχαίο αεράκι. Το λέω γιατί μπορεί και να σε από αυτούς… το αεράκι δεν κάνει τίποτα! Ξεκίνα να μην αφήνεις τα πράγματα στην τύχη, σπρώξε τα λίγο κι εσύ, για να σου δώσουν και αυτά την ώθηση για μια καινούργια εμπειρία.

Μερικές φορές ξέρεις είναι ωραίο να παίρνεις τα ρίσκα της ζωής και να τα ζεις ποντάροντας τα όλα για όλα. Σπρώξε τον τροχό κι αν ακόμα δεν έρθει αυτό που θέλεις, σίγουρα θα έρθει αυτό που σου χρειάζεται και να ξέρεις αυτό είναι ακόμα καλύτερο, απλώς ίσως να αργήσεις λίγο να το καταλάβεις. Τότε, κάνε υπομονή και όλα θα πάρουν το δρόμο τους. Μόνο σε ικετεύω μην μένεις άπραγος. Μην κοιτάς απλώς τον τροχό. Δυστυχώς ή ευτυχώς, στον τροχό αυτό η τηλεπάθεια δεν πιάνει. Άρα, τσάμπα παιδεύεσαι.

koinignomi.gr

Σκέψου κάτι σαν τον τροχό της τύχης (τοποθέτηση προϊόντος). Τι γίνεται σε αυτό το παιχνίδι; Όποιος γυρίζει κερδίζει! Ή σκέψου το άλλο, είσαι σε ένα καζίνο ποντάρεις αριθμούς και η ρουλέτα γυρίζει με το δικό σου ποντάρισμα. Αν εσύ δε δώσεις νούμερο, έχεις χάσει από την αρχή του παιχνιδιού και σε έχουν βγάλει και έξω κλοτσηδόν. Ή αν δεν σου κάνει αυτό σκέψου ότι έχεις μαζευτεί με την παρέα σου και αποφασίζουν να παίξουν μπιρίμπα. Εσύ όμως δεν τους κάνεις τη χάρη να συμπληρώσεις την τετράδα γιατί ουσιαστικά κάτω από όλες τις δικαιολογίες που λες, φοβάσαι την πιθανότητα να χάσεις ή απλώς βαριέσαι, που τότε δεν τίθεται θέμα αλλά μείνε στο πρώτο σενάριο «φοβάσαι να χάσεις». Μα πες μου τώρα, πώς θα το μάθεις αν δεν ρίξεις το ρημάδι το χαρτί; Παίξε το και αν χάσεις θα ξέρεις τι πρέπει να προσέξεις την επόμενη φορά.

Κάνε κάτι, ρίσκαρε. Σκέψου πως το πιο απλό πράγμα, η πιο απλή ενέργεια σου, μπορεί να εκκινήσει αυτό τον τροχό.

Σκέψου για παράδειγμα το αυτοκίνητο σου, μόνος σου εκεί μέσα ενώ με τη χρήση ενός λεωφορείου. Για σκέψου πώς αλλάζει το πράγμα. Πανικός! Σε νιώθω! Αλλά από μια άλλη οπτική γωνία η αλληλεπίδραση σου με τους ανθρώπους θα είναι πιο μεγάλη και ίσως, ποτέ δεν ξέρεις, ευεργετική. Όσο και να μην το θέλεις κάποιος θα σε ρωτήσει «το 420 έχει περάσει», «εσύ πού πας», «να σου αφήσω εδώ την τσάντα μου, να πάω να πάρω ένα νερό;». Κάτι θα προκύψει! Άκου με που σου λέω. Κάτι παραπάνω θα ξέρω (έχω κάνει αρκετά πήγαινε έλα με λεωφορεία).

kathimerini.gr

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: metaximas.org