Κάπου, κάποτε είπαν, ότι όλα τα ωραία έρχονται σε ένα τέλος. Έρχεται λοιπόν η ώρα, να αποχαιρετήσεις οικογένεια, φίλους, σχέσεις, να φύγεις, και να αποβιβαστείς σε ένα αεροπλάνο, λεοφωρείο, τρένο. Αυτές οι αποχαιρετιστήριες αγκαλιές που διαρκούν πολύ, αυτές οι αγκαλιές που κόβεις πριν προλάβουν να πέσουν δάκρυα. Τη στιγμή που αποχωρίζεσαι κάποιους για να μπεις στο αεροπλάνο, καταλαβαίνεις ποιοι από αυτούς μετρούν για ‘σένα και ποιοι σε αγαπούν στ’ αλήθεια. Όλοι θα έχουμε νιώσει αυτήν την χαρμολύπη, που φεύγεις και είσαι χαρούμενος για τον προορισμό μεν, αλλά ξέρεις ότι αφήνεις πίσω σου άτομα που πραγματικά αγαπάς.

Ξεκινάς για μακρυά από όλους και από όλα, με «..τα σπίτια να μοιάζουν σαν σπιρτόκουτα από ψηλά και τους ανθρώπους σαν μυρμίγκια», χωρίς πρόσβαση σε μέσα δικτύωσης, και μένεις εσύ, αντιμέτωπος με τις σκέψεις σου και την πραγματικότητα. Βάζεις τα ακουστικά, τη μουσική σου δυνατά και βυθίζεσαι στις σκέψεις σου. Όλα φαίνονται πολύ πιο καθαρά. Στον αέρα, φαντάζουν όλα τόσο μικρά και τόσο μακρινά, που σκέφτεσαι αλλιώς.

travelstyle.gr

Δεν προλαβαίνεις να φύγεις μερικά χιλιόμετρα και νιώθεις μια λαχτάρα και μια νοσταλγία. Όλοι το έχουμε ζήσει. Αμέσως θυμάσαι όλα τις ωραίες στιγμές που αυτό συνδέεται άρρηκτα με τους ανθρώπους που σου χάρισαν αυτές. Φεύγεις και ξέρεις τι και ποίος σου λείπει, ποιος σε χάνει, σε ποιον θες να επιστρέψεις.

Είναι μια καλή ευκαιρία θεωρώ, για να ξεκαθαρίσεις πράγματα και καταστάσεις. Είναι μια καλή ώρα για απολογισμό. Είναι κάτι που απλώς συμβαίνει, δεν το προγραμματίζεις, δεν το επιδιώκεις. Και καθώς κάνεις τον δικό σου απολογισμό, ξαφνικά, καταλαβαίνεις πράγματα, που δεν συνειδητοποίησες, ούτε και σκέφτηκες προηγουμένως. Πράγματα που μέχρι στιγμής απλώς προσπερνούσες. Εκτιμάς γεγονότα, καταστάσεις και άτομα, που πλέον θα αναζητάς και σου λείπουν. Εκείνη τη στιγμή, ξέρεις, δεν είναι όλα δεδομένα.

Το σημαντικότερο όλων όμως, είναι πως μπαίνοντας σε ένα καράβι, αεροπλάνο, τρένο ή λεωφορείο, να είσαι σε θέσει να καταλάβεις σε ποιον θες να επιστρέψεις.  Να ξέρεις ποιος πραγματικά αξίζει. Ποιο είναι λοιπόν το πρώτο άτομο που θέλεις να αντικρίσεις τη στιγμή που θα γυρίσεις πίσω; Είναι αμοιβαίο; Αν ναι, τότε γι’ αυτόν τον άνθρωπο λοιπόν αξίζει να προσπαθήσεις. Να προσπαθήσεις να κρατήσεις επαφή, να παραμείνει η σχέση σας ανεπηρέαστη από αποστάσεις και κάθε επιστροφή να είναι και πιο δυνατή. Γι’αυτούς που δεν θα σε αναζητήσουν, για αυτούς που καταλαβαίνεις πως δεν νοιάστηκαν πραγματικά, αλλά εσυ επένδυσες στιγμές και συναισθήματα, δεν πειράζει, καλή καρδιά. Καταλαβαίνω πως μπορεί να μην θες να παραδεχτείς ότι κάποιοι δεν αξίζουν, ότι γι σενα δεν έκαναν πολλά, αλλά αυτοί οι απολογισμοί χρειάζεται να γίνονται κατά καιρούς.

Χρειάζεται μεγάλη δύναμη για να κάνεις έναν απολογισμό των ανθρώπων και καταστάσεων της ζωής σου.

Κάθε απολογισμός και κάθε αρχή έχουν μια δυσκολία. Η λήψη μιας ή αυτής της μιας απόφασης. Μην φοβάσαι να αφήσεις άτομα που σε πληγώνουν πίσω σου και μη φοβάσαι να αντιμετωπίσεις και να εξερευνήσεις το καινούριο. Take the risk.

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: brides.com