Κορίτσια και κορούδες όπου γης, ας το παραδεχτούμε, όλες μεγαλώνοντας περιμένουμε να βρούμε τον άντρα των ονείρων μας.  Δεν ξέρω ποιος είναι για σας ο ιδανικός άντρας και αν περιμένετε τον πρίγκιπα πάνω στο άσπρο του άλογο, για να σας κλέψει μια βραδιά με μεθυστικό φεγγάρι, όταν η πλάση θα μυρίζει γιασεμί!!!  Μεγάλωσα, έχοντας επίγνωση ότι δεν είμαι πριγκίπισσα και για αυτό ο πρίγκιπας δεν υπήρξε ποτέ μέσα στις επιλογές μου ή μάλλον εγώ δεν υπήρξα ποτέ μέσα στις δικές του επιλογές.  Μεγάλωσα επίσης με σειρές όπως το SEX AND THE CITY και έχω αισθανθεί βαθιά μέσα μου την αγωνία της Σάρλοτ να βρει τον τέλειο σύζυγο, τη λαχτάρα της Κάρι να είναι ο Μπιγκ εκείνος ο ένας και ο μοναδικός και το άγχος της Μιράντας να βρει έναν σύντροφο που να ανταποκρίνεται στον δυναμισμό της προσωπικότητάς της.  Για την Σαμάνθα δε θα μιλήσω.  Δε με συμφέρει, κορούδες. 

Μεγάλωσα, λοιπόν, και κάθομαι και σκέφτομαι ποια είναι τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα αυτού του έρμου άντρα των ονείρων μας και διαπιστώνω ότι, ενώ διαφέρουν οι απαντήσεις – αναμενόμενο (!) – όλες πάνω κάτω κινούνται γύρω από έναν κοινό άξονα:  ο άντρας των ονείρων μας μοιάζει του παπά μας, είναι ο παπάς μας. 

Και να σου το αδιέξοδο, αφού σχεδόν όλες οι κορούδες υποσυνείδητα μένουν δέσμιες στην εικόνα και στο πρότυπο ενός άντρα που δεν είναι άλλος από τον πατέρα τους, από τον γλυκό τους μπαμπά, που ακούσια επηρεάζει τις επιλογές και πολύ περισσότερο τις απαιτήσεις που έχουν από έναν άνδρα.

Κατανοητό, κορούδες, όλες θέλουμε έναν άντρα σαν τον παπά μας, μόνο που δεν αντιλαμβανόμαστε τη διαφορά στην ιδιότητα.  Εμείς ξέρουμε τον μπαμπακούλη μας σαν παπά και όχι σαν σύζυγο, άρα δεν έχουμε μία πλήρη εικόνα των χαρισμάτων ή των ατελειών του.  Θεωρούμε ότι ο παπάς ο δικός μας είναι τέλειος σε όλα – εμένα είναι, δεν ξέρω για τον δικό σας – αλλά δεν τον αξιολογούμε αντικειμενικά, γιατί δεν τον έχουμε γνωρίσει από την σκοπιά του συντρόφου και του συζύγου και γι’ αυτό εύκολα πέφτουμε εύκολα στην παγίδα.  Επομένως καταλήγουμε στο πρώτο μας συμπέρασμα, ότι δηλαδή ο παπάς μας είναι τέλειος, επειδή ακριβώς είναι ο παπάς μας και είναι άδικο να αναμένουμε να βρούμε κάποιον σαν κι αυτόν, επειδή ακριβώς έχουμε ήδη έναν παπά, δεν χρειαζόμαστε άλλον, χρειαζόμαστε σύντροφο. 

Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι πρέπει να αποδεσμευτούμε από όλα τα πρότυπα και από όλους τους τίτλους που γεννούν σε μας ανυπόστατες προσδοκίες.  Δεν υπάρχει «ο άντρας των ονείρων μας».  Είναι κατασκεύασμα, χίμαιρα, αποκύημα της φαντασίας μας.  Και ούτε εμείς είμαστε «η γυναίκα των ονείρων» κανενός.  Ας ξυπνήσουμε, η ζωή εκτυλίσσεται όχι στα όνειρά μας, όχι στον ύπνο μας, αλλά στον ξύπνιο μας και είναι πολύ δύσκολη, για να καθόμαστε και να περιμένουμε να μας κτυπήσει την πόρτα ο Κιάνου Ριβς (αυτός ήταν ο δικός μου χολιγουντιανός άντρας των εφηβικών μου ονείρων).  Δεν υπάρχουν άντρες με τετράγωνα σαγόνια και δασύτριχα στήθη που σας σηκώνουν στα μπράτσα τους τα αυγουστιάτικα βράδια και σας υπόσχονται αιώνια αγάπη, την ώρα που σας φιλάνε με πάθος και που χαράζουν τα αρχικά σας πάνω στον κορμό μίας γέρικης βελανιδιάς.  Και αν υπήρξαν, άλλαξαν μετά την αλλαγή της πρώτης πάνας, μετά τα πρώτα ψώνια.  Φυσιολογικά άλλαξαν, έγιναν οι «άντρες των ονείρων» για τις κόρες τους. 

Κορίτσια και κορούδες όπου γης, ας το παραδεχτούμε, εμείς οι γυναίκες είμαστε ιδιότροπες και κανένας άντρας δεν μπορεί να ανταποκριθεί στον ρόλο του «ιδανικού άντρα» που εμείς έχουμε σχεδιάσει στο μυαλό μας.  Εύχομαι αυτό να το καταλάβουμε έγκαιρα, αν και το «έγκαιρα» μπορεί να το προσαρμόσει η καθεμιά στα δικά της δεδομένα σε αυτή την περίπτωση.

Επομένως, ανακεφαλαιώνουμε, ΔΕΝ υπάρχει αυτό που ψάχνουμε, δεν κατασκευάζεται, είναι ουτοπικό.  Υπάρχουν άντρες που ταιριάζουν, λίγο, πολύ ή περισσότερο με μας.  Υπάρχουν άντρες που μπορούν ή δεν μπορούν να συνυπάρξουν με μας. 

Είναι θέμα επιλογής και τύχης.

 Επιλέξτε. 

Αυτά.

Α, και μεταξύ μας κορούδες, καλύτερα να αλλάσσει καμιά πάνα, παρά να έχει τετράγωνο σαγόνι. 

constantiaphilippou

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com