Ο Paul Alexander ή αλλιώς the man in the iron lung είναι ένας από τους τελευταίους ανθρώπους στον κόσμο που ζουν με αυτό το μηχάνημα. Ο σιδερένιος πνεύμονας, είναι ένα είδος μηχανικού αναπνευστήρα, που λειτουργεί με αρνητική πίεση και βοηθά τον ασθενή να αναπνέει.

70 χρόνια πριν και συγκεκριμένα τον Ιούλιο του 1952, ο εξάχρονος τότε Paul Alexander έπαιζε ανέμελα, κάτω από την καλοκαιρινή βροχή, στην αυλή του σπιτιού του, που βρισκόταν σε μια ήσυχη συνοικία στο Ντάλας. Ξαφνικά ένιωσε αδιαθεσία και πόνους στο κεφάλι και το σβέρκο του. Αποφάσισε να φύγει από την αυλή και να πάει να ενημερώσει τη μητέρα του.

Αρχικά η μητέρα του θύμωσε γιατί είχε αφήσει τα παπούτσια του έξω στην βροχή και μπήκε στο σπίτι με λασπωμένα πόδια. Του είπε να φέρει τα παπούτσια στο σπίτι και μετά τον έβαλε να ξαπλώσει. Οι πόνοι του μικρού Paul όμως έφτασαν και στα άκρα του και ανέβασε πυρετό. Ο οικογενειακός γιατρός τους συνέστισε να μην επισκεφθούν το νοσοκομείο αν και ήταν εμφανές πως επρόκειτο για πολιομυελίτιδα.

Τα τέλη της δεκαετίας του ΄50, στις ΗΠΑ, είχαν στιγματιστεί από την χειρότερη έκρηξη της πανδημίας της πολιομυελίτιδας, στην ιστορία. Η πολιομυελίτιδα ή αλλιώς παιδική παράλυση είναι μια ασθένεια που μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο. Στην πλειοψηφία τους τα προσβληθέντα άτομα δεν παρουσιάζουν κανένα σύμπτωμα ή παρουσιάζουν μια σειρά από ελαφριά συμπτώματα. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις ο ιός εισέρχεται στο κεντρικό νευρικό σύστημα και μπορεί να προκαλέσει από μυϊκή αδυναμία μέχρι και παράλυση, ή ακόμα και θάνατο.

nationalgeo.com

Ο Paul, 5 μέρες μετά την πρώτη αδιαθεσία, δεν μπορούσε πλέον να μιλήσει, να καταπιεί, ούτε και να κάνει απλές κινήσεις. Έτσι η μητέρα του αποφάσισε να τον πάρει στο νοσοκομείο. Τα νοσοκομεία ήταν φορτωμένα με βαριές περιπτώσεις άρρωστων παιδιών εξαιτίας της πολιομυελίτιδας και κάθε επιπλέον περιστατικό ήταν αρκετά δύσκολο να τύχει ιατρικής περίθαλψης. Η μητέρα του όμως δεν το έβαλε κάτω και περίμενε για ώρες, κρατώντας τον στα χέρια της. Τελικά μετά από ώρες ένας γιατρός εξέτασε τον Paul και είπε πως δεν μπορούσε να γίνει κάτι για την περίπτωσή του.

Ευτυχώς για τον Paul ένας άλλος γιατρός που περνούσε από τον διάδρομο που βρισκόταν τον είδε και έσπευσε στο χειρουργείο, όπου και του έκανε τραχειτομή. 3 μέρες αργότερα ο Paul ξύπνησε βλέποντας ολόκληρο το σώμα του να βρίσκεται μέσα σε ένα μηχάνημα. Δεν μπορούσε ούτε να κουνηθεί, όυτε να μιλήσει. Νόμιζε πως ήταν νεκρός! Δυστυχώς για αυτόν το κορμί του από τον λαιμό και κάτω ήταν σχεδόν ολοκληρωτικά παράλυτο και χρειαζόταν να παραμένει συνέχεια στον τεχνητό αναπνευστήρα για να μπορεί να αναπνέει.

Μετά από 2 χρόνια, με τη βοήθεια μιας φυσικοθεραπεύτριας, κατάφερε, μετά από καιρό, να διδάξει τον εαυτό του να ελέγχει “εθελοντικά” την αναπνοή του και σταδιακά και για μικρά χρονικά διαστήματα μπορεί να παραμένει έξω από τον σιδερένιο πνεύμονα.

erreaphys.com

Ο Paul Alexander είναι ένας πραγματικός μαχητής της ζωής. Είναι ένας από τους πρώτους μαθητές που έκαναν εκπαίδευση από το σπίτι. Αφού δεν μπορούσε να κρατάει σημειώσεις έμαθε να απομνημονεύει τις πληροφορίες. Έτσι κατάφερε να αποφοιτήσει από το Γυμνάσιο, στα 21 του, ως ο δεύτερος καλύτερος της τάξης του. Αργότερα, με υποτροφία, πήρε το πτυχίο του από το Πανεπιστήμιο του Τέξας, στο Όστιν και το 1984 κατάφερε να πάρει πτυχίο στη νομική. Το 1986, ορκίστηκε δικηγόρος.

Τον Απρίλιο του 2020, δημοσίευσε τα απομνημονεύματά του, “Three minutes for a dog”. Ενα βιβλίο που χρειάστηκε 8 χρόνια για να το γράψει, αφού το μεγαλύτερο μέρος το έγραψε ο ίδιος, στον υπολογιστή, χρησιμοποιώντας με το στόμα του ένα πλαστικό ραβδί, για να μπορεί να πληκτρολογεί.

manintheman.com

Η ιστορία του αποτελεί πραγματική πηγή έμπνευσης. Όπως λέει και ο ίδιος: Από όπου και αν είσαι ή ό,τι και αν έχει συμβεί στο παρελθόν ή τις όποιες προκλήσεις και αν αντιμετωπίζεις, μπορείς πραγματικά να κάνεις τα πάντα!

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com