Ο νους είναι η πιο ισχυρή δύναμη και όταν αυτό γίνει αντιληπτό και κατανοητό στους ανθρώπους, τότε όλοι θα έχουμε διαφορετική ποιότητα ζωής. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Πίσω από κάθε κατάσταση ή συγκυρία, αναμφίβολα υπάρχει μια αιτία. Αλλιώς μπορούμε να το ονομάσουμε ως δράση-αντίδραση ή και ως κάρμα.

Όλες οι πράξεις και οι δράσεις μας καταλήγουν σε ένα αποτέλεσμα. Δεν είναι απαραίτητα μια πράξη, ίσως να είναι και σύμπλεγμα μικρών διαδοχικών πράξεων. Τίποτα δεν είναι τυχαίο το ξαναλέω, ούτε κάποιος ο οποίος θέλει να μας «εκδικηθεί».

Είναι ο θεμελιώδης τρόπος σκέψης της δυτικής φιλοσοφίας και σκέψης, καθότι πρωτοειπώθηκε από τον Σωκράτη. Ο Σωκράτης είχε πει ότι ο κόσμος διέπεται από νόμους, ο οποίος κυβερνάται από το σύστημα της διαταγής, είναι γνωστή και σαν «σωκρατική μέθοδος επιχειρήματος».

Ουσιαστικά, προτρέπει τον άνθρωπο να σκεφτεί τις λογικές συνέπειες των σκέψεων, δράσεων και συμπεριφορών τους.

Λένε ότι αν αλλάξουμε τις σκέψεις μας, τότε μπορούμε να αλλάξουμε τη ζωή μας, άρα την ποιότητα της. Και είναι η λογική πορεία, διότι οι σκέψεις γίνονται πράξεις. Είμαι ένθερμος υποστηρικτής αυτής της θεωρίας.  Το ηθικό δίδαγμα είναι, πριν πράξουμε να σκεφτόμαστε τις συνέπειες και όλα τα σενάρια τα οποία μπορεί να γίνουν πραγματικότητα λόγω των πράξεων μας.

Ένα πολύ απλό παράδειγμα:  Ένα δωμάτιο που είναι παγωμένο, θα ζεσταθεί εάν πατήσουμε τον διακόπτη της θέρμανσης. Η αιτία είναι το πάτημα του διακόπτη και το αποτέλεσμα είναι ότι το δωμάτιο θα ζεσταθεί. Αν δεν πατούσαμε το διακόπτη τότε το δωμάτιο δε θα ζεσταινόταν.

Έτσι συμβαίνει και με την καθημερινότητα μας.

Η αλυσίδα των διαδοχικών πράξεων μας θα επηρεάσει ανάλογα την ζωή μας. Γι΄ αυτό πρέπει να είμαστε διπλά προσεκτικοί, κυρίως όσον αφορά σημαντικές πτυχές της ζωής μας. Το αποτέλεσμα, προκύπτει εξ αιτίας των δράσεων μας. Κάθε αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές έχει ένα γιατί.

apopsi-tora.gr

Μέσα από αυτό το τρόπο σκέψης προκύπτει επίσης και μια από τις τέσσερις θεμελιώδης αρετές, η Δικαιοσύνη.

Κάτι για το τέλος, για τους πιο δύσπιστους:

«Μα, θα μου πεις, «άντε και δεν φταίνε ούτε ο Θεός ούτε η τύχη μου˙ και τι γίνεται με τους γονείς μου, το σχολείο, την κοινωνία, την πολιτεία;»

 Θα σου πω φίλτατε, πως όσο είναι αυτοί υπεύθυνοι για τη διαμόρφωση και την εκπαίδευση σου σαν ατομικότητα, άλλο τόσο είσαι κι εσύ διότι ενώ εντοπίζεις τα λάθη των προκατόχων σου συνεχίζεις να τα υπηρετείς με συνέπεια. Αναλώνεσαι στο να τα υποδεικνύεις και όχι στο να τολμήσεις να τα θεραπεύσεις. Διαιωνίζεις τις ίδιες παθήσεις με τις επιλογές σου, ενώ θεωρητικά επικαλείσαι τις αρχές και τις αξίες του αγαθού πολίτη της αρχαιότητας. Μα ζούμε στο τώρα! Αυτή τη στιγμή που γράφω τις γραμμές, το τώρα περνάει ανεπιστρεπτί. Τώρα αυτή τη στιγμή δημιουργώ τις προϋποθέσεις για το ύστερα.

Το συμπέρασμα είναι ότι με αυτό το μοτίβο σκέψης ένας άνθρωπος θα γίνει υπεύθυνος, γιατί δε θα  επιρρίπτει ευθύνες σε άλλους ή στην «κακή του τύχη». Αν μπορεί κάποιος να συνειδητοποιήσει ότι όλες οι καταστάσεις που ζει είναι αποτέλεσμα των πράξεων του, τότε όλοι θα είναι πιο ευσυνείδητοι, προσεκτικοί και ευτυχισμένοι.

Μην αναλώνεις την ενέργεια σου στο να ασχολείσαι με τα λάθη που έγιναν ή μπορεί να έζησες.  Τα έζησες για να μην τα επαναλάβεις!  Ψάξε τρόπους να τα ξεπεράσεις και να βρεις τις λύσεις έτσι ώστε να μην τα επαναλάβεις! Γίνε εσύ αυτό που θα ήθελες να δεις στους άλλους γύρω σου! Επηρέασε τους άλλους μέσα από τις δικές σου επιλογές.

Πηγές:

wordpress.com, wikipedia.org, philosophyreturns.gr

***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com

***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: nocookie.net