Έχεις αναρωτηθεί ποτέ ενώ κάθεσαι στον καναπέ σου, βλέποντας την σειρούλα σου πως θα μπορούσες να αξιοποιήσεις διαφορετικά τις δεκαπέντε αυτές συνεχόμενες ώρες που έχεις ριζώσει στην ίδια θέση;

Αν όχι και ακόμα παραμένεις προσκολλημένος στο Neftlix, είσαι ένας από εμάς.

Αν από την άλλη έχεις βάλει όρια στον εαυτό σου, τότε έχεις κάποια «αρρώστια», μακριά από ‘μας!

Απ’ τη σοβαρή πλευρά τώρα…

Πόσες φορές δεν πήγες σχολή για να λιώσεις στο Neftlix; Έλα μεταξύ μας είμαστε….. πολλές! Πόσες φορές δεν μαγείρεψες καν και απλά παράγγειλες φαγητό μόνο και μόνο για να μην χάσεις επεισόδιο; Και επίσης πόσες φορές ακύρωσες έξοδο για να τελειώσεις ολόκληρη σεζόν σε ένα βράδυ; Η απάντηση παραμένει ακόμη η ίδια….ΠΟΛΛΕΣ!!!

To Netflix έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας και στην καθημερινή τεμπελιά που μας βάραγε ανέκαθεν, με αποτέλεσμα να χάνουμε σημαντικές ώρες και στιγμές από τη ζωή μας χωρίς να δίνουμε ιδιαίτερη βαρύτητα στη σοβαρότητα της κατάστασης που επικρατεί.

«Έλα μωρέ τώρα, μια σεζόν είναι». Όπου αυτή η σεζόν παίζει να έχει είκοσι πέντε επεισόδια, μια ώρα το καθένα και να συνεχίζεται σε ακόμα δύο σεζόν, γιατί έχει βγει εδώ και τρία χρόνια, δηλαδή έλεος!

Πρέπει σαν άνθρωποι να βάζουμε κάποια όρια στη ζωή μας και αυτό είναι ένα τρανταχτό παράδειγμα, γινόμαστε υποχείρια του Peaky Blinders και τελειώνουμε τέσσερις σεζόν σε τρείς μέρες (τώρα δεν μου έρχεται ποιος μπορεί να το έχει κάνει αυτό, αλλά πιάσατε το νόημα), αφήνοντας έτσι σημαντικές ώρες τις ημέρας να περνάνε από μπροστά μας, χωρίς να τις αξιοποιούμε όπως θα έπρεπε.

Και είμαι σίγουρος πάνω από το 50% των νέων που σπουδάζουν έχασαν μάθημα εξεταστικής λόγω του Netflix mania. Κι αν είσαι ένας από αυτούς welcome to the club!

Τώρα από την άλλη πλευρά υπάρχουν οι εξυπνάκηδες.”Α εγώ πάω σχολή αλλά μόλις πάω σπίτι την ώρα που θα φάω, θα βάλω να δω κανένα επεισόδιο και μετά διάβασμα!”. Δεν έγινε ποτέ σας το εγγυώμαι εγώ. Έρχεται σχολή ο τυπάς αλλά από μέσα του σκέφτεται πότε θα πάει σπίτι να πετάξει παπούτσια, να αράξει καναπέ και να λιγδιάσει τα δάχτυλα του και όχι μόνο. Τα πατατάκια, γαριδάκια, σουβλάκια ή ό,τι άλλο καταβροχθίσει εκείνη την στιγμή. Γι’ αυτό μην πιστεύετε τέτοια άτομα είναι ύπουλοι και δεν έχουν αφήσει σειρά για σειρά.

Τέλος το πιο σημαντικό κατά την γνώμη μου όπως ανέφερα προηγουμένως είναι ότι χάνεις στιγμές, φοιτητικές ή μαθητικές, το να βγεις έξω για έναν καφέ, μια κρέπα, ένα ποτό με την παρέα σου, να διασκεδάσεις ρε παιδί μου με άτομα που αγαπάς.

Όλα αυτά σου προσφέρουν πολύ περισσότερα από το να είσαι μια βδομάδα κλεισμένος σπίτι καίγοντας εγκεφαλικά κύτταρα σε σειρές…

Ξέρω παίζουν και πολλά άλλα πράγματα ρόλο, όπως το οικονομικό, οι παρέες και πολλά ακόμη, αλλά αναφέρομαι σε μια στάνταρτ έκδοση απλού φοιτητή που έχει μια άνεση ενός επιπέδου, φυσιολογική παρέα και ελεύθερο χρόνο.

Βγείτε έξω ζήστε, περάστε καλά, πηγαίνετε σχολή, κοινωνικοποιηθείτε, πηγαίνετε γυμναστήριο, κάντε χρήσιμα πράγματα για εσάς στον ελεύθερο χρόνο σας και αφήστε το Neftlix για ειδικές περιπτώσεις 😉 !!!