Στο πολύ γνωστό γκρουπ ‘ΠΟΥ ΠΗΓΑΜΕ’, θα δεις πολλά σχόλια για τόπους που κάποιοι πήγαν και δεν τους άρεσε. Για τους ΠΕΛΑ(τ)ΕΣ που δεν μας άρεσαν όμως, ούτε λόγος;;
Και όπως πολλών άλλων φοιτητών τα καλοκαίρια συνοδεύονται με κάποια part-time ή full-time δουλειά, έτσι και τα δικά μου! Κι εδώ λοιπόν, έχω επιλέξει τις ‘‘αγαπημένες’’ μου 5 περιπτώσεις που έτυχε να ζήσω με πελά(τ)ες.
Για δες λοιπόν και πες μου, εσύ είσαι ΠΕΛΑΤΗΣ ή ΠΕΛΑΣ;
moneycrashers.com
No1.
Set the scene: Το εν λόγω μαγαζί στο οποίο δούλευα βρίσκεται ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ, και η μπουκάλα νερού κοστίζει €1. (Κάτι απόλυτα φυσιολογικό -άποψη μου- αν λάβεις υπόψη την τοποθεσία του μαγαζιού).
Έρχεται ένας πελά(τη)ς, και το ποίημα ξεκινά, και πάει κάπως έτσι…
-Καλημέρα σας. Πως μπορώ να σας βοηθήσω;;
-Θέλω ένα μπουκάλι νερό.
-Ναι βέβαια! Ορίστε! (Δίνω το νερό).
-Έλα να σου πω, βάλεις μου τζαι 5 ποτήρια πάγο;
-Ναι να σας βάλω. Ορίστε!
-Έλα να σου πω, εν έχεις πιο μεγάλα;
-Ναι, να το κανονίσω. (Τα παίρνω πίσω και γεμίζω τα -5 πιο μεγάλα ποτήρια που είχαμε).
-Ωραία, ωραία. Έχεις τζαι κανένα έξτρα πλαστικό να το κάμω τασάκι;
-Ναι εννοείται, ορίστε.
-Ωραία, βάρμου τζαι καμιά βάση πλαστική να τα πάρω κάτω στη θάλασσα.
-Ναι, ορίστε.
-Έντζαι χρεώνεται τις σακούλες ένεν;
-Όχι κύριε.
-Άτε δώσμου τζαι 2-3 σακουλούες να έχω.
-Ορίστε.
-Ευχαριστώ. Πόσα είναι;
-1 ευρώ παρακαλώ για το νερό κύριε.
-ΤΙΙΙΙ;;;; ΕΝΑ ΕΥΡΩ ΤΟ ΝΕΡΟ; ΕΛΕΟΣ! ΕΝ ΕΧΕΤΕ ΕΛΕΟΣ ΔΑΜΕΣΑ. ΕΚΟΨΑΤΕ ΜΑΣ ΤΗΝ ΚΚΕΛΕ ΜΑΣ.
cosmopolitan.in
Νο2.
Set the scene: Κυριακή. Πανικός στο μαγαζί, δε φτάναμε να πάρουμε ανάσα. Μπροστά στο μπαρ σειρές από πελάτες για να παραγγείλουν, και έρχεται μία πελά(τισσα) οφσάιντ από τα δεξιά, ενώ πολλοί περίμεναν στη σειρά για ώρα.
-Εεεεε συγνώμη δε βλέπεις πως έχει σειρά; (λέει ένας ευγενέστατος κύριος από πίσω)
-Το βλέπω, αλλά εν που εν είδες ίνταμπου είδαν τα μάθκια μου!!!
-Χαίρεται (λέω εγώ στην κοπέλα). Απολογούμαι αλλά υπάρχει σειρά, θα μπορούσατε να πάτε πίσω σας παρακαλώ;
-Μεν μου λαλείς να πάω πίσω τζαι έλα να δεις στην τουαλέτα που έβαλεν η ****** (ονομάζει εθνικότητα), το μωρό της να κάμει την ανάγκη του μέσα στη βρύση.
(Εγώ σοκαρισμένη 101% και βλέπω προς τα που δείχνει).
Λυπάμαι για το γεγονός, αλλά οι τουαλέτες που μου δείχνετε δεν είναι του μαγαζιού εδώ.
-Εεε τι θέλεις να κάμω εγώ; Είμαι αναγκασμένη να θωρώ τα ***** του καθενός μέσα στη βρύση;
-Εεε (μένω άφωνη). Πραγματικά λυπάμαι, αλλά πως μπορώ να σας βοηθήσω εγώ; Οι τουαλέτες δεν είναι του δικού μας μαγαζιού, ίσως θα ήταν καλύτερα να απευθυνθείτε στους υπεύθυνους του άλλου μαγαζιού.
-Εε να τα καθαρίσει κάποιος!
(Στο μεταξύ πίσω ο κόσμος που περιμένει τον καφέ του να της φωνάζει).
-Κυρία μου λυπάμαι άλλα θα ήταν καλύτερο να απευθυνθείτε στο συγκεκριμένο μαγαζί, αν υπάρχει κάτι άλλο που να μπορώ εγώ να βοηθήσω σας παρακαλώ αν μπορείτε πηγαίνετε πίσω, επειδή υπάρχει σειρά.
(Ο κόσμος συνεχίζει να της φωνάζει)
-ΝΑ ΠΑΩ ΠΙΣΩ;;; ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ; ΑΝΤΙ ΝΑ ΕΡΤΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙΣ ΛΑΛΕΙΣ ΜΑΣ ΤΗΝ ΤΖΟΛΑΣ. Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΗΔΙΑΣΤΙΚΗ.
-Κυρία μου, λυπάμαι αλλά καταρχάς εγώ δουλεύω στο μπαρ, ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΜΟΥ ΖΗΤΑΤΕ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΩ ΤΙΣ ΤΟΥΑΛΕΤΕΣ ΕΝΟΣ ΑΛΛΟΥ ΜΑΓΑΖΙΟΥ, σας παρακαλώ θα ήταν καλύτερα να πάτε πίσω.
Νο3.
Set the scene: Έρχεται ένας πελά(τη)ς, και αγοράζει κάτι το οποίο κοστίζει €3.50 και μου δίνει €5. Τα χτυπάω στο ταμείο, βγάζω απόδειξη και του δίνω €1.50 ρέστα. Πάει κάτω στη θάλασσα, περνούν περίπου 5 λεπτά και έρχεται πίσω σίφουνας τσαντισμένος!
-Κοπέλα μου σοβαρά μιλάς;;;;; Έδωκα σου €5 τζαι δε τι μου έδωκες πίσω! (Μου δείχνει τα ρέστα)
-Ναι κύριε, είναι €1.50 τα ρέστα.
-Αφού τζίνο που έπιασα κόστιζε €3.50! Έχω τζαι την απόδειξη! Έτην! ΜΑ ΠΕΡΙΠΕΖΑΙΤΕ ΜΑΣ ΟΛΑΝ; (Και φωνάζει σα να μην υπάρχει αύριο!!!)
-Με συγχωρείτε, κύριε αλλά αφού να το, το λέει και η απόδειξη, κόστιζε €3.50 και μου δώσατε €5! Και σας έχω δώσει €1.50 ρέστα.
-Μα σοβαρά μιλάς;;;; Ακούς τι μου λαλείς;;; Περιπαίζεις με μπροστά στα μάθκια μου;
-Κύριε μου συγνώμη, αλλά αφού μου δώσατε €5 για κάτι που κόστιζε €3.50 και σας έχω δώσει €1.50 ρέστα, δεν καταλαβαίνω γιατί φωνάζετε.
(Σταμάτα και με βλέπει. Σκέφτεται για λίγο… λίγο… λίγο πολύ!)
-Κύριε μου, 5 – 3.50 = 1.50 (λέω όσο πιο ψύχραιμα μπορώ).
(Χαμογελά όταν καταλαβαίνει τι έκανε)
-Αααα…. Εε εντάξει αγάπη μου ενόμιζα εν €2.50 που έπρεπε να ήταν τα ρέστα.
punkee.com.au
No4.
Set the scene: Δεκαπενταύγουστο. Το μαγαζί ΓΕΜΑΤΟ. Μπροστά μου σειρές από άτομα να περιμένουν καφέ, οι παραγγελίες των φαγητών να έχουν αργήσει λόγω της πίεσης της πολλής δουλειάς και ο ‘‘υπέροχος’’ ήλιος των 45°C να καίει. Και ξανά και ξανά, το ποίημα: ‘‘Ναι παρακαλώ τι θα θέλατε; Ναι εννοείται, πως το πίνετε; Ναι να σας βάλω. Ορίστε, ευχαριστούμε, καλό υπόλοιπο και καλά να περάσετε’’.
-Καλησπέρα σας! Παρακαλώ πείτε μου, πως μπορώ να σας εξυπηρετήσω;
-Γεια σου, εε βασικά τι θέλω;; Δεν ξέρω τι θέλω. Άτε, κάμε μου ένα φραπέ.
-Βεβαίως, πως το πίνετε παρακαλώ;
-Εεε σκέτο.
-Γάλα θα θέλατε;
-Θέλω το σκέτο μαύρο… Εε βασικά οι μαύρο, άτε βάλε μου λίο γάλα.
-Έγινε!
(Πίσω σειρές ατόμων να περιμένουν καφέ)
-Βασικά, άπαχο αν γίνεται!
-Ναι εννοείται γίνεται! Θα σας το κάνω αμέσως!
-Αλλά τέλια λίο please. Πολλά λίο.
-Ναι μάλιστα, θα σας το κάμω.
(Πίσω ουρά ατόμων να περιμένουν καφέ, επαναλαμβάνω)
-Απλώς αλήθκεια, αν είναι βάρμου τέλεια λίο, τσας.
-Ναι εννοείται.
-Λιο α! Μισή σταγόνα.
-Ναι εντάξει, θα σας το κάμω τωρά.
Χτυπώ το φραπέ, και πιάνω το γάλα, όταν ακούω την επική ατάκα:
-Βασικά, αν είναι έφκα έξω που το μπαρ, να έρτεις δαμέ κάτω να βλέπω πόσο θα βάλεις;;
(Καν’ το εικόνα! Μαγαζί γεμάτο, πανικός, να δουλεύεις μέσα στον ήλιο απ’ το πρωί ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΓΕΙΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΑΡ, να κατέβεις κάτω με ένα γάλα στο χέρι και ένα φραπέ ατέλειωτο, μέσα στον κόσμο, μπροστά από τόσα άτομα που περιμένουν καφέ, για να βλέπει ο ΠΕΛΑΣ μου πόσο γάλα θα του βάλω στο φραπέ! Και αν αναρωτιέστε, ΝΑΙ κατέβηκα και πήγα…..)
(*Υ.Σ: Δεν είχε καμία αλλεργία, μόνο ιδιοτροπία)
Νο5:
Set the scene: Λοιπόν, κατακλυσμός 2020. Το μαγαζί και πάλι γεμάτο!!! Πανικός, φασαρία, και πολλή δουλειά! Έρχεται ένας από τους ναυαγοσώστες να παραγγείλει κάτι, και πίσω του 2 αξιαγάπητοι πελά(ε)ς. Εγώ παίρνω πρώτα παραγγελία από τον ναυαγοσώστη, αφού άλλωστε είχε έρθει πρώτος, όταν ακούω τη φωνή του ‘‘αγαπητού’’ πελά(τη) από πίσω:
-Εν εκατάλαβα τι έχει ο ναυαγοσώστης που εν έχουμε εμείς τζαι πιάνεις του πρώτου παραγγελία;
-Χαίρεται, δεν έχει κάτι κύριε, απλώς έχει έρθει πιο γρήγορα από εσάς. Δώστε μου 2 λεπτά σας παρακαλώ και θα είμαι κοντά σας.
Τελειώνω την παραγγελία του ναυαγοσώστη, και ρωτώ:
-Ναι παρακαλώ, πως μπορώ να σας βοηθήσω;
-Έντζαι θέλουμε να παραγγείλουμε, απλώς θέλουμε τη διεύθυνση του μαγαζιού.
(Λέω το όνομα του μαγαζιού και την διεύθυνση)
-Εε οι οι, θέλω ακριβώς διεύθυνση!
-Βασικά επειδή το μαγαζί βρίσκεται πάνω στη θάλασσα, δε νομίζω να υπάρχει κάτι πιο συγκεκριμένο να σας πω κύριε. Μήπως μπορώ να σας βοηθήσω για τον σκοπό που θα θέλατε τη διεύθυνση μας;
-Εε βασικά ρώτα κανέναν άλλον να μας πει.
(Μέσα στον πανικό καλώ τη μάνατζερ, λέει το ίδιο πράγμα, και ο πελά(τη)ς γίνεται έξαλλος!)
-Εεε εντζαιν διεύθυνση τούτη, αφού εν μπορούν τα McDonalds να μου κάμουν delivery δαμέ!!
*Να σημειωθεί πως ήθελαν να καθίσουν να φάνε στα τραπεζάκια του εν λόγω μαγαζιού που επίσης σερβίρει φαΐ, ενώ ήθελαν να παραγγείλουν delivery McDonalds.
hopetocope.com
Να σημειωθεί πως ως υπάλληλος, πάντα ρίχνω την ευθύνη στον εαυτό μου, και σε καμία περίπτωση δεν τα έχω βάλει ποτέ με πελάτη, μιας και ‘‘Ο πελάτης έχει πάντα δίκαιο’’. Απλώς αγαπητέ αναγνώστη, για όλα αυτά και άλλα τόσα, σε παρακαλώ, να είσαι ΠΕΛΑΤΗΣ και όχι ΠΕΛΑΣ. Να σέβεσαι τον εργαζόμενο, όπως σε σέβεται και ο ίδιος. Χαμογέλα, πες ευχαριστώ, και δείξε κατανόηση!
ΚΑΙ ΝΑΙ, Ο ΠΕΛΑΤΗΣ ΕΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΑΙΟ, Ο ΠΕΛΑΣ ΟΜΩΣ ΟΧΙ!
*Υ.Σ: Να σέβεσαι τον εργαζόμενο πάντα, μα πόσο μάλλον τον Κατακλυσμό και το Δεκαπενταύγουστο, να τους σέβεσαι λίγο παραπάνω. ΜΠΟΡΕΙΣ.
***Απαγορεύεται η μερική ή ολόκληρη αναδημοσίευση του άρθρου σε άλλα sites χωρίς τη συγκατάθεση του beezdom.com
***Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: geraldbrodylaw.com
What do you think?
Show comments / Leave a comment